26 มกราคม 2547 20:34 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
อยากจะบอกเธอว่ารักเธอมาก
ไม่อยากพรากอยากจากเธอไปไหน
เพราะรักเธอรักเธอเอ่อล้นใจ
จะทำไงให้หยุดใจที่รักเธอ
ก็เพราะรักจึงเขียนคำมากบอก
ทั้งเมฆหมอกใบหญ้ามาเสนอ
เขียนกลอนมาตอกย้ำว่ารักเธอ
และจะรักเธอเสมอตลอดไป............
คำว่ารักไม่มีเปลื้องสำหรับฉัน
ก็เพราะนั้นเป็นความจริงที่เสนอ
อยากจะบอกว่ารัก รักรักเธอ
ให้มดเอ่อขึ้นมาล้นหัวใจ.
26 มกราคม 2547 20:19 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
สิ่งที่เธอเคยบอกเคยพูดอยู่
เธอจะรู้คุณค่ามันบ้างไหม
เพราะแต่ละคำที่เธอเปล่งเสียงไป
มันทำให้หัวใจฉันละลาย.
25 มกราคม 2547 18:14 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
เมื่อเราสองต้องลองมาพบหน้า
เธอก็คงไม่อยากมาเห็นหน้าฉัน
เพราะเมื่อตอนที่เรายังรักกัน
อันตัวฉันนั้นดันทำไม่ดี
แต่เวลาก็ผ่านมายาวนาน
เธอก็น่าจะสงสารฉันบ้างซี
ก็พวกเราต่างอายุ 70 ปี
ในวันนี้ พรุ่งนี้กันแล้วเอย..........
แม้ฉันจะแก่งั่กเท่าไร แต่หัวใจของฉันยังเสนอ
กับถ้อยคำที่ว่า....ฉันรักเธอ เพราะใจเพ้อคิดถึงเธอทุกๆวัน.
25 มกราคม 2547 17:59 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
เมื่อลูกแดงลูกดำและลูกส้ม
มาผสมปนเปเฮอาสนุก
ดำกับแดงแดงกับส้มมารวมสุข
ขจัดทุกข์จากสมองถึงปลายทีน.
18 มกราคม 2547 16:21 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
เมื่อไรหนาฉันกับเธอจะมาพบ
มาบรรจบพบรักสมัครสมาน
เมื่อไรหนาฉันกับเธอจะพบพาน
ก็เมื่อวานเธอเอาตังค์ฉันไปยี่สิบเอย.
หน้าส่วนตัว
692
