1 มีนาคม 2547 21:56 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
วัยรุ่นไทยบางพวกน่าอนาถ
ชอบนิยมสีฉูดฉาดกันมากหลาย
ไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์กันมากมาย
เพื่อนชวนไป ก้อมั่วสุมไปติดยา
บ้างก้อเสพยาบ้ามามั่วสุม
มาบางกลุ่มเด็กเที่ยวกลางคืนหลาย
ติดยาบ้ากัญชากันเกือบตาย
ยังไม่วายเลิกคิดที่จะติดยา
ขอร้องเถิดเด็กไทยสมัยนี้
หากอยากมีชีวีที่ดีกว่า
อย่าไปลองมั่วสุมและติดยา
ควรจะเล่นกีฬาดีกว่าเอย
1 มีนาคม 2547 21:26 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
เธอจะจำวันนั้นได้หรือเปล่า
วันที่เธอเหงาเธอยังมีฉันเอาใจใส่
แต่เดี๋ยวนี้เธอต่างหาก.....ที่ไม่ค่อยจะใส่ใจ
แล้วมาว่าฉันทำไมว่าฉันไม่เอาใจใส่เธอ
ตอนเก่าก่อนเธอยังเป็นฉันเป็นเพื่อน
ไม่แชเชือน ลางเลือนอย่างเสมอ
แต่เดี๋ยวนี้คนที่เนเพื่อนฉันอย่างเธอ
ฉันคงไม่กล้าเสนอว่าเธอคือเพื่อนกัน
ถึงวันนี้เธอมองฉันด้วงหางตา
คำที่เคยสัญญาว่าเป็นเพื่อนนั้น
มันคงเหลือเพียงลมปากอย่างเฉียบพลัน
ฉันเสียใจที่วันนั้นเป็นเพื่อนอย่างคนอย่างเธอ.
1 มีนาคม 2547 21:24 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
หากตัวเธอได้รักใครสักคน
ต่อให้ฝ่าน้ำวนก็ทนได้
เพราะตัวเธอและเขามีจิตใจ
ที่มั่นคงมากมายจริงๆเอย
1 มีนาคม 2547 20:53 น.
ผลส้มแห่งความเหงา
ใช่ว่าเรานี้จะไม่ห่วง
เรายังหวงเธออยู่เข้าใจไหม
เพราะฉันรักฉันหวงต้องเข้าใจ
เพราะอย่างไรฉันก็ยังเป็นเพื่อนเธอ
หน้าส่วนตัว
726
