22 ธันวาคม 2547 18:00 น.
ผู้ก่อการรัก
บนเขาแห่งความเข้าใจ
เราเดินตามทางที่โค้งคด
ทอดยาวสู่สายน้ำแห่งฝัน
เราทั้งคู่พูดคุยกัน-ยิ้มแย้ม
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มแม้เหนื่อยอ่อน
ยังอยู่ในความทรงจำ
ถึงแล้ว...
ที่พัก....
เรานั่งลงยิ้มให้กัน
เรามองดูฟ้าสีหม่นก่อนมืดนิล
เธอรบเร้าให้ฉันร้องเพลง
เสียงที่เธอฟังได้คนเดียว
สุขเกินกว่าจะเรียกหาสิ่งใด
สายหมอกเริ่มลงมาพอรู้สึกได้
เย็นเริ่มเย็นเราสองคนรู้ดี
แต่เราก็นอนมองดูฟ้าสกาว
เห็นดาวสดใสพร่างพราว
เราไม่ได้นับดาว
เราเพียงแค่ต้องการเวลา
ก่อนที่สายหมอกจะห่างหาย
ก่อนเวลาสุดท้ายจะมาถึง
ขอแค่เพียงไม่ให้สายหมอกนั้นจากไป
เราก็เหมือนสายหมอก
30 ตุลาคม 2547 20:38 น.
ผู้ก่อการรัก
สายลม แสงดาว
หยาดน้ำค้างพร่างพราว
เหน็บหนาวหัวใจ
หนาว หนาว ราวน้ำแข็ง
อ่อนแรง อ่อนล้า
มองหา ไม่เห็น
ยามเช้า ยามสาย ยามบ่าย ยามเย็น
ไม่เป็นสุขใจ
คิด คิด คิดถึง
คิดคำนึงถึงคนไกล
ห่างกันแค่ไหน ขอใจใกล้กัน
ทุกค่ำ ทุกคืน ทุกวัน
สัญญามั่น
แสงจันทร์ จะรัก สายธาร
ตลอดไป ...
29 ตุลาคม 2547 22:58 น.
ผู้ก่อการรัก
รัก รัก รัก และรัก
คิด คิด คิด คิดถึง
ก่อนนอนขอเขียนรำพึง
คิดถึง รักเธอ คนดี
ห่างกาย หลายวัน ฉันเจ็บ
หนาวเหน็บ ไร้คู่ กอดหมอน
อยากกลับมาบ้าน แล้วนอน
กอดก่อน นอนหลับ ทุกคืน
******************************
หน้าส่วนตัว
916
