22 มกราคม 2549 19:02 น.
ผู้หญิงในเงาน้ำ
เธอก็ยังคงเป็นเธอ..แบบนี้
ไม่ว่าใครจะทำดีด้วย..แค่ไหน
ก็ยังคิดว่าเค้าเป็นของเล่นอยู่ร่ำไป
พูดง่าย - ง่ายว่าหลอกใช้..ไปวัน - วัน
เธอก็ยังคงเป็นเธอ..แบบนี้
ปากหวานกับคนโน้นที คนนี้ทีไปอย่างนั้น
รู้ไว้นะ..ใช่ว่าคนอื่นเค้าจะไม่รู้ทัน
แต่เพราะความใจอ่อนเท่านั้น...
...จึงยอมเป็นของเล่นไปวัน - วัน..ของเธอ
เป็นเพราะรักเท่านั้นที่ทำให้ใจต้องยอม เพราะรักคำเดียวจริง ๆ
20 มกราคม 2549 14:17 น.
ผู้หญิงในเงาน้ำ
ฉันไม่รู้จริง - จริงนะคนดี
ว่าสิ่งที่ฉันมีตอนนี้...ฉันควรยินดีไหม
มีเธออยู่ใกล้ชิด..เป็นคู่คิด..เป็นคนห่วงใย
แต่ฉันไม่รู้ว่าในตรงนี้..ตรงหัวใจ..
...ใช่ของฉันไหมช่วยตอบที...
ฉันรู้สึกเหมือนมันไม่ใช่
มันเหมือนมีเงาของใคร...อยู่ตรงนี้
อยู่มานานแล้ว..และคงอยู่ต่อไปอีกหลายปี
แล้วฉันจะทำยังไงดี..กับใจเธอดวงนี้ที่มีคนจอง
ฉันเองจะเดินต่อไป...ก็ไม่กล้า
จะสั่งให้หัวใจถอยออกมา..เพราะว่าเธอมีเจ้าของ
หัวใจก็ไม่กล้าที่จะจากมา..แล้วน้ำตาต้องไหลนอง
แต่ฉันก็ไม่อยากเป็นที่สอง..เป็นตัวสำรองของใคร
แล้วฉันจะทำอย่างไรล่ะทีนี้
ในเมื่อหัวใจตัวดี..มันดันเอาเธอมาเก็บไว้
ต้องสับสนอย่างนี้..ทรมานทุกทีอยู่ร่ำไป
จะทำอย่างไรได้..ในเมื่อนี้คือทางที่หัวใจฉันเลือกเดิน
2 ตุลาคม 2547 15:23 น.
ผู้หญิงในเงาน้ำ
อย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้น
เมื่อสาเหตุการเปลี่ยนผัน...คือเธอคิดมีเขา
คิดทำลายความเชื่อมัน..ความผูกพันระหว่างเรา
วันนี้ก็จงเลือกเอา..ระหว่างความผูกพันเก่า...
...หรือว่าเขา เพื่อสานต่อไป...
o----------o----------o----------o----------o----------o
อย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้น
มองเหมือนว่าฉันกำลังบีบคั้นเธอ..ใช่ไหม
ฉันขอโทษ...กับสิ่งที่ทำให้เธอเข้าใจ
แต่มันเกินจะรับไหว ถ้าให้เราอยู่กันไป สามคน
24 กันยายน 2547 18:15 น.
ผู้หญิงในเงาน้ำ
ผ่านคืนวันที่ได้ไออุ่นจากคนใกล้
สัมผัสอุ่นมาหลอมใจ...คนเคยเหงา
ถึงวันนี้...ได้คนใกล้อย่างเธอ...มาเป็นเงา
จะฝนตก อากาศหนาว หรือแดดร้อนผ่าว...ก็อ่นใจ
@@@@@-----------------------------@@@@@
เหมือนว่าการเฝ้ารอมันจบลง
ฉันไม่ได้ต้องการคนเลิศเลอสูงส่ง...ขนาดไหน
เอาแค่เธอเนี่ยแหละ...แค่คอยดูแล แคร์ และห่วงใย
เมื่อเจอแล้วหัวใจ..ก็หยุดคว้าไขว่...หยุดที่เธอ...
23 กันยายน 2547 22:29 น.
ผู้หญิงในเงาน้ำ
ท้องฟ้าคืนนี้แลดูเศร้า
เงียบเหงาคืนนี้...มีเพียงฉัน
ยังจมปลัก..กับหลักเลน ของคืนวัน
ยังชอกช้ำกับความไหวหวั่น...ที่ตัวมี
ท้องฟ้าคืนนี้แลดูเศร้า
คงเงียบเหงา เพราะใจเราเศร้าแบบนี้
ไม่ได้ประสงค์ให้ฟากฟ้ายามราตรี
ต้องมืดสนิทเฉกเช่นนี้...ตลอดไป
งั้นฉันขอสัญญากับฟากฟ้า
ขอเวลาหน่อยนะ...เพื่อการมองท้องนภาด้วยแววตาที่สดใส
ฉันจะชำระคราบน้ำตาที่นองหน้า..ให้หมดไป
แล้วการลืมตามองฟ้าครั้งใหม่...ท้องฟ้าจะสดใส..ฉันสัญญา
หน้าส่วนตัว
2003
