11 มีนาคม 2547 16:01 น.
ผู้เฒ่า
..บางช่วงของความรู้สึก.ที่แตกต่างกัน....
..ควรหันหน้า เพื่อปรับซึ่งความเข้าใจ..
..รู้รัก.รู้ให้.รู้อภัย...ความรักจะอยู่..ชั่วกาล...
หมุนหาคลื่นคนดีอยู่ที่ไหน
เหินห่างไปจูนไม่เห็นเช่นเคยหวาน
มีแต่เงาที่เธอล้อทรมาน
กับความฝันลมลมที่ขมใจ
อยู่ที่คลื่นตรงไหนใจจะขาด
พิศวาสบาดอารมณ์สุดข่มไหว
หากไม่รักจะหวงห่วงทำไม
เรื่องง่ายง่ายบอกเธอเสมอมา
หรือในคลื่นความถี่ไม่มีรัก
เธอแปรพักตร์เปลี่ยนไปไม่มาหา
ไปจูนคลื่นตรงใครให้ระอา
เหมือนคนบ้าปรับคลื่นทั้งคืนวัน
ไม่มีนกบนฟ้าปลาในน้ำ
ไม่มีถ้ำมีดาวอย่างคราวฝัน
อาทิตย์คำเปรียบเทียบพระจันทร์
ไม่มีกันและกันทุกวันตรม
ก็เพียงคิดน้อยใจใช่จะว่า
มันชินชาเนิ่นนานเจ้ากาล.ขม
ยังฝากรักค่าน้อยลอยตามลม
ร่วมผสมคลื่นที่ให้จากใจเธอ
แม้ลำบากยากเย็นไม่เป็นอื่น
ยังจูนคลื่นตามเงาเขาเสมอ
แม้ลางเลือนเท่าไหร่ยังใคร่เจอ
แม้จะเก้อเจอเขาแค่เงา.ลม
หนึ่งไม่ไหวเบื่อแย่งตำแหน่งสอง
ตัวสำรองตลอดไปช่างใจขม
เฝ้าแต่เครื่องหมุนคอยรอยอารมณ์
ต้องระทมขมขื่นที่..คลื่นลวง....
..ถ้าต่างคนต่างคิด..ชีวิตรักย่อมเกิดทุกข์...
7 มีนาคม 2547 12:30 น.
ผู้เฒ่า
..ในบทเพลง..ที่ยังคุ้นหูอยู่เสมอ..มิเลือน.
ในวันนั้นคำที่เคยเอ่ยรักฉัน
เฝ้าเสกสรรคำหวานจนหวั่นไหว
มาวันนี้เธอร้างทางรักไกล
ทิ้งฉันให้พร่ำเพ้อระเมอ.ตรม
เสียงกระซิบริมหูดูหวานแว่ว
ยังพริ้วแผ่วหมดชื่นช่างขื่นขม
ไร้เสียงรักลมหายใจไร้อารมณ์
สิ้นคำชมหวานชื่นช่างขื่นใจ
จงพินิจคิดดูให้รู้ที
ฤารักมีแค่วันวานแล้วผ่านหาย
รักครั้งก่อนจบลงคงเหมือนตาย
เหลือแต่กายซากร่าง.ร้างฤทัย
ขอวิงวอนคำคงขององค์พระ
ให้ช่วยละเลิกฝันสักวันไหม
ขอให้เหลือซากร่างซังกะตาย
เดินหายใจร่วมโลกที่โศกครวญ
นิยายรักขาดตอนให้อ่อนจิต
ไม่อาจคิดฝันเศร้าเรากำสรวล
ป่านฉะนี้ใครคู่อยู่กับนวล
ใครรัญจวนคลอเคล้าเจ้าโฉมงาม
จบนิยายจบรักพักดวงจิต
จะไม่คิดเรื่องใหม่แม้ใครถาม
จบเรื่องแล้วแก้วตาพงางาม
ขออยู่ตาม.ประสา คนล้าทรวง..
ทุกเรื่องราว.มีเริ่มต้นและจบลง.ขอเพียงเป็นตัวของเราเอง..
3 มีนาคม 2547 22:07 น.
ผู้เฒ่า
ผ่านภาพสตรีสาว.รับโทรศัพท์สั้นๆ..แต่มีน้ำตาเปื้อนหน้าเนิ่นนาน
กับความหมายของเพลงที่ผ่านหู..เป็นบท
โทรศัพท์เสียงมาอุราร้าว
มือสั่นเทาเอื้อมรับจับตามสาย
กระซิบสั่งแว่วมาว่าวุ่นวาย
งานมากมายใช่.ตรงนี้ มีเวลา
โชว์เบอร์โทรเห็นอยู่รู้ว่าใช่
ไม่โชว์ใจให้เห็นเป็นกังขา
ภาระกิจยุ่งตลอดทอดเวลา
แค่โทรมาคล้ายล่อขอไปที
ตั้งใจโทรได้ไหมใจจะขาด
วิมานวาดหวังไว้ไม่สุขขี
ฤาลืมเลือนเบอร์ให้ไว้คนดี
หรือเธอมีหลายเบอร์.เธอหลายคน
เธอรู้เห็นเป็นใจใช่ไหมเล่า
เพลงที่เขาบอกไว้ใช่.ฉงน
รักหรือหลอกทำเอาเศร้าพิกล
หรือจำทนเสียงหลอกชอกช้ำตรม
ก็ไม่ว่าขอเวลาแบ่งมาบ้าง
อย่าจืดจางห่างไปใจขื่นขม
ยังหวังรักหวังเคียงเพียงลมลม
ไม่ได้ชม.ได้ชื่นก็รื่นใจ
ขอเป็นแค่อะไหล่คนใจหลอก
จะช้ำชอกหมดหวานไม่หวั่นไหว
จะคอยเปลี่ยนเมื่อเธอตรมขมขื่นใจ
ทิ้งเธอไปใครเล่าเรา.ต้องการ
แม้ได้เป็นแค่.อะไหล่ก็ใจพริ้ม
ยังได้ยิ้มได้ฝันทุกวันหวาน
วิมานดินสร้างภาพตราบตระการ
ทรมานแค่เป็นได้ อะไหล่.คน...
หน้าส่วนตัว
917
