8 สิงหาคม 2547 16:31 น.
ผู้เฒ่า
สะท้อนภาพเงาเลือนเสมือนฟ้า
อนิจจาหมื่นผู้ฤารู้เห็น
ชีวิตซ่อนเงื่อนงำความลำเข็ญ
ภาพนั้นเป็นดั่งมายาระอาใจ
ทนเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าเวลาคิด
หนชีวิตงมเงียบใช่เรียบไหล
แม้ระหกระเหินต้องเดินไป
ตราบจนไร้ลมสิ้นจำยินดี
มิเคยมีความหมายแม้ปลายก้อย
หรือคนคอยห่วงหาให้ราศรี
ทรมานเพียรคอยรอยไมตรี
ต่อชีวีก่อนล้มจมดินเย็น
มองขอบฟ้าเวิ้งว้างสว่างครึ้ม
บางคราขรึมบางครั้งใสดั่งใจเห็น
ใครว่าชายร่ำไห้ร้องไม่เป็น
จงมองเช่นท้องฟ้าเวลาตรม
คนอ้างว้างเร่ร่อนใกล้ตอนจบ
มิอาจพบความชื่นต้องขื่นขม
เป็นเพียงคนธรรมดามีอารมณ์
แม้จะตรมเข้าเทียบยังเงียบงัน
ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ยเหวยเหวยฟ้า
ดินกลบหน้าสิ้นจมทับถมฝัน
ณ.วันที่ฟ้า-คนจบกลกัน
คงสิ้นหยันหมดเย้ยเช่นเคยมา
เป็นตอไม้จะข้ามอย่าถามไถ่
ก้าวข้ามไปสนุกสุขเถิดหนา
เพียงเห็นเธอเริงรื่นชื่นอุรา
พอใจค่าตอไม้ที่ให้เธอ
จิตมนุษย์ลึกล้ำเกินคำไข
คนต่างใจต่างจิตอย่าคิดเผลอ
สุขอันใดผ่านมาเพลาเจอ
คิดเสมอสุขขีไม่จีรัง..@
3 สิงหาคม 2547 21:25 น.
ผู้เฒ่า
โฉมพิลาสอรชรฉะอ้อนแอ้น
งามแต่งแต้มอากัปดุจอัปสร
ฤาแปลงมาซ่อนงำจากอัมพร
สู่นาครตระการวิมานดิน
ยามได้ยลหลงใหลดั่งใยผูก
เสน่ห์ถูกสนองใยไขว่ถวิล
ทุกวารวันหวนหาเป็นอาจินต์
มิจบสิ้นทุกสายลมหายใจ
ประหนึ่งเพชรพรรณรายประกายส่อง
ยามได้มองเปรียบอนงค์ชวนหลงใหล
ถ้าแม้นเลือกหมายความตามฤทัย
เลือกเจ้าไว้สมเจตใช่เพชรพราว
เป็นมัจฉามิกรายจากสายน้ำ
เป็นโถงถ้ำอุ่นไอยามใจหนาว
เป็นฟ้ากว้างอยู่เย็น.เพ็ญสกาว
เป็นดวงดาวยามมองเจ้าปองชม
รักเอ๋ย.หอมกรุ่นละมุนจิต
รักสัมฤทธิ์สดชื่นมิขื่นขม
รักมลายคล้ายบัวซ่อนตัวตม
โศกระทมสิ้นไปทั้งใจกาย
เป็นอันทุจองจำคำว่ารัก
ถ้าแม้ปัก.ใจยากจะจากหาย
รู้ทั้งรู้เล่ห์พิษรักอาจจักตาย
ยังมิวายริรักอีกสักครา
อธิษฐานเทพไท้ในสกล
จงช่วยดลรักให้ดั่งใจหา
โฉมพิลาสมิหายห่างสายตา
ร่วมสัญญารักลิขิตนิจนิรันดร์@
ฉะอ้อน-อ้อนแอ้น..แปลเหมือนกัน ผมลองรวมใช้ดู..อยากทราบว่า ถ้าอ่านครั้งแรก แล้วพอทราบความหมายหรือไม่ กรุณาบอกด้วยนะครับ..
อรชร-งาม....พิลาส..แปลได้หลายความหมาย..และก็แปลว่า.งามได้เช่นกัน
ถ้าเป็นอาจารย์ทางภาษามาอ่าน อาจจะว่าไม่งาม
แต่ผมเพียงอยากทราบ ความเห็นของสมาชิกแถวนี้ จึงเรียนถาม..
2 สิงหาคม 2547 19:01 น.
ผู้เฒ่า
เธอเดินมาพบหาทำหน้าเศร้า
บอกรักเรานานนักหยุดพักฝัน
อยากให้ลืมรักที่เคยมีกัน
หยุดสัมพันธ์เพราะพี่ดีเกินไป
อมพระมาพูดไปก็ไม่เชื่อ
ดูหน้าเนื้อใจเสือเชื่อไม่ได้
แสร้งบอกว่าวันนี้ไม่มีใคร
คนหน้าใสใจเสือเหลือระอา
ใครมาเตือนบอกว่าไม่น่าเชื่อ
เธอรักเบื่อง่ายดายเปลี่ยนชายหา
ไม่เคยฟังคำใครเชื่อนัยน์ตา
ถึงเวลาพบเห็นช่างเข็ญใจ
อมพระพูดให้ตายก็คล้ายเสือ
มันแสนเบื่อสับสนจะทนไหว
ประวัติเชือดคนเก่ามาเท่าไร
จดเอาไว้เข้าแนวนะแก้วตา
เปรียบผู้ชายเป็นขนมแค่อมทิ้ง
ชื่นใจจริงหมดหวานผ่านผวา
สิ้นรสชาติหมดซ่านของกานดา
ได้เวลาหาใหม่ไว้ใช้ชม
หยุดเถิดนะวอนวานสงสารเถิด
บาปกำเนิดถ่ายนำกรรมผสม
สักวันหนึ่งถึงคราน้ำตาพรม
ย้อนอารมณ์ตรมกายจะสายเกิน
อมวัดมาพูดให้ก็ไม่เชื่อ
ยามเธอเบื่อเปลี่ยนไปขาดใจเขิน
ชอบรสหวานเพียงหมายด้วยกายเพลิน
ปล่อยฉันเดินร่างท่วมแผลเหลือแต่กาย
รู้ทั้งรู้ต่อไปเธอไกลห่าง
เคยเคียงข้างรักกร่อยรอยสลาย
เพียงขอร้องไว้ตอนก่อนฉันตาย
เลิกทำร้ายใจคนเหลือทนเธอ
และขอให้โชคดีมีความสุข
อภัยทุก.ทุกอย่างวางเสมอ
แม้จะเจ็บชอกช้ำเพราะคลำเจอ
ความเลิศเลอเร้นซ่อนตอนเธอทำ
อมทั้งพระยกวัดก็ชัดแจ้ง
เธอแสดงหลอกไว้ใจถลำ
อโหสิบอกไปจรดใจจำ
ขอคืนคำสัญญาใจจงไกลกัน..@
หน้าส่วนตัว
2231
