24 มีนาคม 2550 20:59 น.
ฝนสีน้ำเงิน
"ขอให้กาลเวลาและวันเดือนปีที่ผ่านไป
เป็นบทเรียนที่จะทำให้เรา
ได้ตระหนักในคุณค่าของชีวิตมากขึ้น
การได้รับและสูญเสีย
เป็นทั้งความสุขและความเจ็บปวด
ที่เราต่างต้องเผชิญอยู่เสมอ
ขอสิ่งเหล่านี้.........
จงได้สร้างความงดงาม.....เข้มแข็ง.....เชื่อมั่น
ให้คงอยู่ในความเป็นเรา.....อย่างสมบูรณ์"
24 มีนาคม 2550 20:47 น.
ฝนสีน้ำเงิน
เพราะเป็นคนแบบนี้....
จึงรักษาความรักที่มีไว้ไม่ได้
เพราะฉันเลว...เพราะฉันเอาแต่ใจ
จึงทำให้คนที่รักต้องร้าวราน....
เพราะเป็นคนแบบนี้.........
จึงทำให้ความรักหมดความหวาน
เหลือแต่เพียงภาพเก่าของวันวาน
กับความร้าวฉาน....ที่คอยทรมานหัวใจ
24 มีนาคม 2550 20:40 น.
ฝนสีน้ำเงิน
จะขอโทษอย่างไรคงไร้ค่า
จะขอรักคืนกลับมาคงไร้ผล
เธอคงเจ็บ ปวดช้ำ เกินจำทน
เธอคงทุกข์เพราะฝนมาเกินพอ
แต่...ก็ยังจะขอโทษ
เธอจะโกรธหรือไม่ถ้าจะขอ.....
อยากจะขอ...ขอร้อง...ให้เธอรอ
อยากจะขอ....ขอเวลา .... พิสูจน์ใจ
23 มีนาคม 2550 16:35 น.
ฝนสีน้ำเงิน
จู่ๆ......ก็หมดหวังสิ้นแรงใจ
จู่ๆ......ในหัวใจก็เหว่ว้า
จู่ๆ.......ก็หม่นหมองในสองตา
จู่ๆ........หยดน้ำตาก็ไหลริน
23 มีนาคม 2550 16:07 น.
ฝนสีน้ำเงิน
ทำไมต้องรักเธอ..
ใจฉันเผลอไปตอนไหน
แอบมีใจให้เมื่อไหร่
เธอรู้ไหมช่วยบอกที
ทั้งที่เธอ....อาจไม่รักกัน
แต่ตัวฉันยังชอบเธออยู่อย่างนี้
ได้แค่มีเธออยู่ใกล้บางเสี้ยวนาที
คนคนนี้ก็ซึ้งถึงกลางใจ
ทำไมถึงรักเธอก็ไม่รู้
คอบแอบดูห่วงหาเธออยู่ไหน
คอยส่งใจให้เธอละเมอไป
แล้วเธอล่ะรู้สึกไหม......ใครรักเธอ
หน้าส่วนตัว
932
