25 สิงหาคม 2550 19:37 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ละเมอเพ้อพก วิตกจริต
เจอรักเป็นพิษ เจ็บจิตเจียนตาย
เที่ยวคิดจิตวุ่น หมกมุ่นวุ่นวาย
กลัวเขาแหนงหน่าย กลับกลายใจเปลี่ยน
เห็นใดเขามี เซ้าซี้วนเวียน
อยากได้ลอกเลียน นั่งเทียนว่าเอา
เขาเป็นอยากเป็น ขู่เข็ญเย็นเช้า
ไม่พบรบเร้า แสนรำคาญใจ
ทำตัวเดียงสา เอ๋ออ๋าคว้าไขว่
งานการละไว้ ไม่ใส่ใจทำ
ยังมาอวดอ้าง ทำกร่างสูงล้ำ
ปั้นแต่งน้ำคำ นำความสนใจ
เตือนมาใช่สอน แต่งกลอนฝากให้
เพื่อนกลอนแดนไกล อย่าได้โกรธเคือง
บ้านกลอนงดงาม ติดตามอ่านเรื่อง
ปัญญาประเทือง เรื่องกลอนกาพย์โคลง
จะแต่งเพลงยาว เกี้ยวสาวออกโรง
แต่งตอบอย่าโกง โจ่งแจ้งส่วนตัว
บางครั้งอาจมี ทั้งดีทั้งมั่ว
โปรดได้เกรงกลัว ผู้ใหญ่บ้านกลอน
คิดดีทำดี วจีหวานอ่อน
อย่าได้ซุกซ่อน น้ำใจเชือดเฉือน
ยกตนข่มท่าน สำคัญใครเหมือน
ความคิดเลอะเลือน ลืมมองตนเอง
....หากคำพูดใด ล่วงเกินตะเบ็ง
มิได้อวดเบ่ง ยังเกรงทุกคน....
พี่น้องเพื่อนไกล ขออภัยที่บ่น
ขอพูดสักหน ...เท่านี้...แลเฮย.....
23 สิงหาคม 2550 12:20 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ฟ้า...อยู่ไกล ...
แต่...ดวงใจ ....ยิ่งไกล...กว่า
ดิ้นรน...และ...ตามหา
โอ้...รักข้า...สุด.....ตาเห็น
ดวงใจ...พี่ไกลแสน
รัก...หนักแน่น...เจ้าเนื้อเย็น
คิดถึง...ไม่วายเว้น
ใช่ล้อเล่น....ใช่ลวงใจ...
คำพูด....จาก...ใจ...พี่
เป็นวจี....พี่มอบให้...
มั่นคง...ยิ่งสิ่งใด....
บอก....เจ้า...ไว้....เพียงผู้เดียว...
ห่วง...หวง...ยอดดวงตา....
อยู่...สุดหล้า...สุด...แลเหลียว
หญิงใด...ไม่ยุ่งเกี่ยว...
น้องคนเดียว....ในดวงใจ...
สัญญา .... พี่สัญญา....
ขวัญชีวา....อย่าหวั่นไหว....
ไม่นาน...จะกลับไป....
หา...จอมใจ....เจ้าจอมนาง.....
22 สิงหาคม 2550 14:04 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ม่านฝน พลิ้วพรมพร่าง
จวบฟ้าสาง....สร่าง....ซบเซา
ชีวิต....กับ....ความเศร้า
เพราะ....เจ้าเดิน.....จากมาไกล
เวลา......ผ่าน.....จบสิ้น
ทุกชีวิน..... สิ้น.....หายใจ
ทุกอย่าง...กำหนดไว้
ก้มหน้า...รับ....กรรมจำยอม
แล้วฟ้า.....พลันใสสด
ใจกำหนด.....และ......เตรียมพร้อม
ก้าว...ย่าง...อย่า....ตรมตรอม
ทุกอย่าง...ยอม....ได้ก้าวผ่าน
หม่นมัว....ดั่งเมฆฝน
เคยทุกข์ทน....เคยร้าวราน
ปัดเป่า.....ใจประสาน
ฉ่ำสราญ .....ดั่ง....ฝนโปรย
22 สิงหาคม 2550 10:40 น.
ฝากรักฟากฟ้า
รู้....เป็นไฟ....ยังใฝ่....มาหลงรัก
คิดห้ามหัก....อย่างไร...เล่า.....ใจเอ๋ย
ก็ใช่ว่า...หัวใจ....จะไม่เคย
เจ็บเกินเอ่ย.....ผ่านมา......กี่คราแล้ว
เพียงคารม.....ลมปาก.....ที่....ฝากใจ
พลอยหวั่นไหว...หวิว....หวาม.....ในใจ....แว่ว
หลับตา....ฝัน...อิ่มเอม....และ....เพริศแพรว
กระซิบ.....แผ่ว.....ข้างหู....อยู่....ริมใจ
หวาน...เอย....
น้ำคำ...เอ่ย....หวานล้ำ.....ฉ่ำ.....หทัย
เสียงปลุกปลอบ....มอบรัก....ฝากคำไว้
จึงหวั่นไหว.....พูนเพิ่ม.....ค่อย.....เติม....รัก
กว่าจะรู้....ใจ...ก็ข้าม....ตามใจตัว
ใจนึกกลัว...ชั่ว...ดี....มีมากนัก
อยากจะหยุด....ฉุดใจ.....ไม่แน่นหนัก
ตกหลุมรัก....เร้ารุม.....ไฟสุมทรวง
8 สิงหาคม 2550 12:33 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เจ้าบุญปลูก..ลูกรัก......ของแม่เอ๋ย
เจ้าทรามเชยตัวจ้อย.....กระจิ๊ดริด
หลับตา....พริ้ม....ปากหน่อย.....จมูกนิด
ยอดชีวิต.....ดวงใจ.......หาใคร.....แทน
เจ้านวลเนื้อ.....นุ่มนิ่ม......ชวน.....ยื้มพราย
เจ้ามิคลาย.....มือน้อย......จับนิ้วแน่น
เจ้าตัวนิด....ส่งเสียงใส.....ให้ดังแสน
เสียงบอกแทน....คำพูด.....ลูก.....หิวนม
เจ้าตัวนิ่ม.....ดูดด่ำ.....น้ำนมแม่
ช่างเจ็บแท้ทั้งกาย.....ให้ระทม
น้ำตาร่วง.....น้ำนมหลั่ง.....ถะถั่งโถม
หยุดระงม.....เสียงไห้.....กลาย....ยิ้มแย้ม
สองแขนโอบ.....กอดอุ้ม.....แอบ...อิงอุ่น
หอมละมุน......จูบเคล้า.....เจ้า....สองแก้ม
แววตาดำ.....ขลับคู่.....ดูใสแจ่ม
ดั่งดาวแต้ม....กระจ่าง.....ที่....กลางใจ
ในความจริง
แม่ยืนอิง......มือทาบ......กระจกใส
เจ้าตัวน้อย.....ห่าง....อก.....ด้วยป่วยไข้
สายโยงใย.....ทั้งเข็มแทง....เจ้าเนื้อนวล
เจ้าร้องไห้.....เจ็บปวด......จนเสียงแห้ง
ช่างเสียดแทง....ใจแม่ช้ำ......แอบคร่ำครวญ
ทั้ง....คัดอก....เจ็บจุก......ไปทุกส่วน
ภาพเจ้าล้วน.......แทบให้.......ใจสลาย
ขอคุณพระ.......คุ้มเกล้า......เจ้าจอมจิต
สิ่งศักดิ์สิทธิ์......ช่วยปกปัก......รักษาไว้
กุศลมี......พ่อแม่......สร้างบุญทานใด
ประทานให้.....ลูกแม่.....แต่....ผู้เดียว
หน้าส่วนตัว
1503
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
