31 มีนาคม 2554 22:17 น.
พงษ์ สุนนท์
เสียงไล่เล็มเต็มเหนี่ยวของเกลียวคลื่น
เมื่อวานซืนยืนหยัดสงัดนิ่ง
แต่วันนี้หน่วงหนักเกินพักพิง
พัดทุกสิ่งวิบัติกระจัดกระจาย
หรือว่าโลกแข็งกร้าวใกล้ร้าวแล้ว
ไร้วี่แววแตกตื่นหื่นกระหาย
ปฐพีสีดำเข้าทำลาย
โมโหร้ายกลาดเกลื่อนสะเทือนใจ
วิปริตผิดกร่อนผ่อนลมหวน
ฟ้าเรรวนข้ามคืนเป็นคลื่นใหญ่
เอาไปหมดหดหู่แม้อยู่ไกล
ไม่มีใครกระซิบชั่วพริบตา
หรือว่าเราจะซวยโลกป่วยแล้ว
คงไม่แคล้วแตกดับจับรักษา
เพราะเรามีโลกเดียวคอยเยียวยา
อย่าไปฝันถึงโลกหน้า...ถ้าไม่มี.
..............................................
28 มีนาคม 2554 22:10 น.
พงษ์ สุนนท์
เป็นเหตุผลเบื้องลึกเกินนึกได้
เดินเข้าไปข้างในตอนใกล้เที่ยง
ท่ามใบหน้าสีคล้ำพร่ำสำเนียง
อย่าส่งเสียงถอยกลับแล้วหลับตา
ในกำมือถือปืนขึ้นยืนอยู่
ต่างรับรู้ในกฏกำหนดหา
ห้วงภวังค์หันเหมองเวลา
โกยทองมาจากตู้ไม่ดูดาย
จนเต็มเป้ใบเก่าสีเทาอ่อน
ยกขึ้นซ้อนใส่บ่าก่อนลาหาย
ถีบประตูร้านทองลองทำลาย
ก่อนจะยิงทิ้งท้ายแล้วหายไป
มอเตอร์ไซด์ติดรอพอให้นั่ง
ข้ามไปฝั่งตรงข้ามมะขามใหญ่
ได้ยินเสียงก้องกลับให้จับไว
ทุกอย่างไม่รอดพ้นรถชนแล้ว!
ยันกายลุกขึ้นยืนแล้วฝืนวิ่ง
สมองนิ่งตาลายหายใจแผ่ว
ด้วยกำลังเต็มที่ไรเวี่แวว
จะพ้นแนวแตกดับได้กลับไป
ระหว่างวิ่งกำหนดตาจดจ้อง
ขาทั้งสองเปลี้ยอ่อนก่อนเดินไหว
รวมกำลังสุดท้ายเพื่อหายใจ
ลืมตาในความกลัวสลัวเลือน
รู้สึกว่าตอนนี้ลืมชีวิต
เมื่อหลงผิดคิดอย่างหนทางเถื่อน
หวังจะรวยทางลัดไม่ตัดเตือน
ทิ้งทองเกลื่อนโดนฆ่า! วิสามัญ.
....................................
6 มีนาคม 2554 23:05 น.
พงษ์ สุนนท์
ยิ้มให้กับความฝันเช้าวันหนึ่ง
เพื่อส่งถึงอีกคนบนความหวาน
ที่ปกคลุมหัวใจดอกไม้บาน
ฤดูกาลส่งความสุขเกิดทุกคราว
อากาศเริ่มเย็นลงตรงวันนี้
รู้สึกดีด้วยหมอกเกินบอกกล่าว
หยิบโปสการ์ดปึกใหญ่ใส่เรื่องราว
แม้ไม่ยาวแต่อุ่นได้คุ้นเคย
บรรจงเรียงจดหมายใส่ท้ายรถ
ก่อนจะหมดอากาศไม่อาจเอ่ย
เย็นสายลมประจำเริ่มรำเพย
ไม่ละเลยปลายทางอย่างตั้งใจ
เป็นบุรุษไปรษณีย์อย่างเรานี้
มีหน้าที่นำข่าวคราวไปให้
ไปสู่คนปลายทางอย่างปลอดภัย
แม้จะไม่ยิ่งใหญ่ในสายตา
รับจดหมายด้วยครับกับโปสการ์ด
เป็นกระดาษบันทึกรำลึกค่า
เล่าเรื่องราววันวานที่ผ่านมา
กับคำว่าคิดถึงซึ่งเหมือนเดิม
เป็นเพียงคนต้นทางเขากางกั้น
พร้อมแบ่งปันให้คุณอบอุ่นเพิ่ม
เพียงถ้อยคำธรรมดาหามาเติม
ก็ริเริ่มความสุขกับทุกคน.
.........................................
หน้าส่วนตัว
2340
