15 ธันวาคม 2552 17:43 น.
พรพันดาว
เคยมั๊ย..ยามที่เหนื่อยล้า ท้อแท้ หมดหนทาง ในทุกสิ่ง
มองหาแทบไม่เหลือใครสักคนอยู่ข้างกาย
ทุกข์มากกว่าทุกข์ เจ็บกว่าเจ็บไหนไหน
เหนื่อย และท้อ....
......................
นี่ฉัน..เป็นไรเนี้ย
ทำไมฉันต้องเป็นทุกข์ ทำไมต้องเกิดกับฉัน ฉันทำผิดอะไร ทำไม..ทำไม..ทำไม
คำถามต่างๆมารวมสุมกันอยู่ในหัว
.......................
เจ็บเจียนตาย..เหมือนถูกทรยศ
คนที่เชื่อใจที่สุด รักที่สุด หวังที่สุด และคนที่คิดจะแก่ไปด้วยกัน
เขาโยนความรักของฉันทิ้งลงพื้น เขาทำได้ไง
นี่มันอะไรกัน โลกนี้เหมือนมืดทันใด แสงสว่างของชีวิตไม่มี
มันเงียบ มืด และหนาว.. เหงา จับใจ
.......................
อยากร้องไห้ ..ต้องแอบร้องคนเดียว กลัวเจ้าตัวเล็กได้ยิน
อยากฟูมฟาย..ทำไม่ได้ เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นทุกข์
อยากได้อ้อมกอด อยากได้กำลังใจ อยากมีใครมาคุย อยากมีคนมานั่งเป็นเพื่อน
แต่..ไม่มี สักคนเดียว
.......................
เศร้า ..เสียใจ..ท้อแท้..หมดหวัง
ปล่อยตัวเองให้จมดิ่งกับอารมณ์เพียงลำพัง
ร้องให้อิ่ม ในห้องน้ำนี้แหละ ..ฟูมฟายให้พอ กัดฟันกับหมอนข้างนี่แหละ
เจ็บ..เจ็บ..หัวใจร้าว ปวดจนมันชา ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากรับรู้ ไม่อยากรู้สึก
.......................
แด่ single mom ทั่วไทย
15 ธันวาคม 2552 00:55 น.
พรพันดาว
ความรักเริ่มต้นเพียงแค่นับหนึ่ง
ส่งต่อถึงอีกคนเริ่มเป็นสอง
ความรักใช่แค่เพียงได้ร่วมครอง
ส่งจากสองต่อไปเป็นร้อยพัน
หากโลกนี้มีแต่ความรักล้น
เราทุกคนคงอิ่มเอม...และสุขสันต์
โลกสดใสน่าอยู่ทุกคืนวัน
มาช่วยกันสร้างโลกสวย..ด้วยรักเรา
.........................
เราคือพี่คือน้องที่เกิดร่วมสายนทีเดียวกัน
ส่งต่อความรักให้แก่กันนะคะ..
14 ธันวาคม 2552 23:52 น.
พรพันดาว
คืนนี้จะไม่ขออะไรจันทร์
คืนนี้จะไม่ฝันไม่หวั่นไหว
คืนนี้อาจเป็นอีกคืนที่เดียวดาย
แต่คงเป็นคืนสุดท้าย..แล้วล่ะจันทร์
วันนี้ฉันจะทำตัวดี-ดี
วันนี้จะมีแต่ยิ้มสดใส
ถึงเธอโกรธ..จะเงียบไม่วุ่นวาย
จะไม่ทำอะไรให้หนักใจเลย
ฉันอาจทำตัวแย่-แย่
ขี้แย และ ดื้อรั้น
เป็นผู้ใหญ่ไม่รู้จักโตต้องคอยสอนกัน
เป็นผู้หญิงธรรมดาที่ไม่เคยสำคัญอะไรเลย
ฉันจะบอกลาเธอแล้วนะ
จะไม่มาให้รำคาญเหมือนเก่า
จะไปไกลไกลไม่ตามเธอเป็นเงา
คนน่าเบื่อคนเก่าคนนี้..ขอลา
......
13 ธันวาคม 2552 15:19 น.
พรพันดาว
คืนนี้จันทร์บนฟ้าดาราพราว
เคยมองดาวชี้ชมภิรมย์หวาน
คืนเคยมีพี่เคียงในวันวาน
เคยต่อสานรักมั่นวันสองเรา
ใยคืนนี้มีเพียงดาวราวฟ้ากว้าง
จันทร์ทิ้งร้างลาเลือนคืนเดือนเหงา
น้องพร่ำเพรียกเรียกขวัญ...วันแห่งเรา
ฤา เดือนดาวจะเลี่ยง..ให้เคียงกัน
.............................
12 ธันวาคม 2552 13:03 น.
พรพันดาว
แลตะวันสาดแสงลับ..ลาไกล
แม่นละม้ายใจน้องเศร้า..โศกศัลย์
พี่เคยชิดเคยชมแฉล้ม..ออดอ้อน รำพัน
ใยกลับลืมคืนวันเคยเคียง..ทิ้งน้อง..อาดูร
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
หน้าส่วนตัว
1449
