6 พฤษภาคม 2553 21:16 น.
พรพันดาว
เช้านี้เดินผ่านโรงเรียนเก่า
นึกถึงคราวยังเยาว์วัย..เคยศึกษา
เคยร่วมเล่น..ร่วมเรียน..ด้วยกันมา
วันเวลา..ไม่ย้อนคืน..ยังอาลัย
....
เพลง อย่าลืมบานเย็น
ยามครั้งเมื่อฉัน..ยังเยาว์
สถาบันเรา..เนาว์นี้เคยเรียน
เพื่อนเรา..เคล้าเล่นอ่านเขียน
และเคยแลกเปลี่ยน ปัญหา
เวียงนี้พี่น้อง..ยุพราช
สดใสสะอาด..ศาสตร์และปัญญา
จดจำ..ทุกเล่มตำรา
คุณของครูบา..อาจารย์
ร่มเงา พันธุ์ไม้
ยังประทับใจ ตลอดกาล
เมื่อเหน็บหนาว คราไหนมาราน
จำได้ไหมบ้าน..บานเย็น
กายแม้ไกลลับ..ใจอยู่
เพื่อนรักทุกผู้..สุขหรือลำเค็ญ
อย่าลืมนะ..เพื่อนเราเป็น
เลือดสีบานเย็น..เดียวกัน
.......
คิดถึงเพื่อน..คิดถึงครู
คิดถึงโรงเรียน..และวันเก่าๆ
จนทนไม่ไหว...
ครูขา..ถ้าย้อนเวลากลับไปได้..
หนูจะไม่ลอกการบ้านแล้วค่า
......
3 พฤษภาคม 2553 08:50 น.
พรพันดาว
เธอคือคนสำคัญของหัวใจ
คือความรักครั้งสุดท้ายของฉัน
คือคนที่จะอยู่ดูแลกัน
ไปจนถึงวันสุดท้าย..ของชีวิต
ฉันเลือกเธอแล้ว
เราจะมีกันร่วมผ่านคืน-วัน....
ทั้งร้ายและดีในชีวิต
แม้ร้อนหรือหนาวจะจับมือกัน...
ใช้ความรักนั้นหลอมความอ่อนแอ....
ทุกช่วงของความคิด
แม้ถูกหรือผิดเราจะอภัย..จะใช้หัวใจเราฟังกัน
บางครั้งฉันอาจดื้อรั้น
และเธอคงมีสักวันที่หวั่นไหว
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่สำคัญอะไร
เพราะเรารู้แก่ใจ..
ว่าสุดท้ายเมื่อไม่เหลือใคร.. เรายังมีกัน
จะไม่บอกเธอหรอกนะ...ว่ารักมากแค่ไหน
เธอคงรู้ในใจ..ว่ามันมากมายเกินคำพูดนั้น
มีความห่วงใย อาทร เติมเต็มชีวิตกันและกัน
ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่คืนวัน
ไม่เคยหยุดรักเธอนั้น..แม้สักวินาทีเดียว
.........
ที่มาของเพลง : "ฉันตั้งใจแต่งเพลงและร้องเพลงนี้ เพื่อเธอนะ..
เพลงนี้อาจไม่ใช่เพลงที่เพราะที่สุด
คนร้องอาจเสียงไม่หวาน
ทำนองก็ฟังดูแปลกๆ
แต่ทั้งหมดนั้น..ฉันตั้งใจทำเพลงนี้ขึ้นมาเพื่อเธอ
และเพลงนี้คือเพลงของเธอ..คนเดียว
...
หน้าส่วนตัว
2175
