1 พฤษภาคม 2553 06:29 น.
พรพันดาว
......
ฝนตกอีกแล้ว..คืนนี้
ท้องฟ้าเป็นสีดำสนิท
ฉันไม่ชอบเลยฝนตก..เพราะฉันกลัวเสียงฟ้าร้อง
เวลาหน้าฝน..เธอมักจะมานั่งอยู่เป็นเพื่อน
เพราะรู้ว่าฉันแทบจะเป็นบ้ากับเสียงคำรามของฟ้า
..
คืนนี้ ฝนท่าจะตกหนัก
เสียงท้องฟ้าครืนๆ..ดูน่ากลัว
เธอไปอยู่ไหนนะ..เวลานี้
ฉันร้องไห้..ซุกตัวใต้ผ้าห่ม
..
เธอเคยบอกว่า ..ฟ้าร้องเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ
ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกนะ..เดี๋ยวฝนหยุดตกมันก็เงียบไปเอง
เดี๋ยวเราจะอยู่เป็นเพื่อนใกล้ๆนะ
มีเราแล้ว..ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว..รู้ไหม
จ๊ะ..ฉันไม่กลัวแล้ว
แค่มีเธอ..ก็รู้สึกปลอดภัย
..
คืนนี้..ฝนตกหนัก
ฟ้าคำรามครืนๆ..สายฟ้าฟาดไปมาเหมือนคมดาบ
..ฉันกลัว..
ไม่มีเธอในคืนนี้..
ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัย..
ผู้วิเศษของฉันอยู่ที่ไหน..
...
...
(ติดตามตอนต่อไป3)
1 พฤษภาคม 2553 06:16 น.
พรพันดาว
...............
เรานั่งทำงานกันจนกระทั่งเย็น
วันนี้ฉันค้างที่นี่ละกันนะ
เราจะได้หาของอร่อยๆกินกัน
ดูทีวีกันตอนเย็น..
..
จริงสิ..เมื่อก่อนเรามักทำอาหารเย็นด้วยกันบ่อยๆ
เธอมักจะบ่นว่า..ฝีมือทำอาหารของฉันเนี้ยแย่
แม้แต่แมวที่บ้านยังไม่กินเลย..
แต่กับข้าวก็หมดโต๊ะทุกที..
เธอมักจะปากแข็ง..และหัวดื้อแบบนี้เสมอ
พ่อยอดรักของฉัน
...
เย็นนี้..ฉันกะจะทำสุกี้หม้อไฟใส่ลูกชิ้นปลาเยอะๆ
เราไปตลาดกันนะ..ฉันชอบเดินตลาดกับเธอ
เธอมักจะเดินตามหลังฉัน..และชวนดูนั่นดูนี่ตลอดทาง
นั่นนี่ก็น่าอร่อยนะ..เราซื้อไปกินกันตอนรอบดึกไหม
จ๊ะ..ฉันรู้..เธอมีความสุขกับของอร่อยๆหน้าทีวี
ฉันมักจะอมยิ้ม..เวลาเธอกินขนมอย่างเอร็ดอร่อย
เหมือนเด็กชายเกเร..แต่สยบกับทองหยอด ฝอยทองของโปรด
...
เย็นนี้..สุกี้ของเราร้าง
ลูกชิ้นปลายังลอยฟ่อง
รอ..เธอมาแย่งกิน
...
...
(ติดตามตอนต่อไป2)
1 พฤษภาคม 2553 06:13 น.
พรพันดาว
เช้าวันหนึ่ง..ที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความงุนงง สับสน
ท้องฟ้า..ยังคงเป็นสีฟ้าหม่น
ต้นไม้ข้างบ้าน..ยังเป็นต้นเดิม
ลุงขายซาลาเปาข้างบ้าน..ยังทำงานงกงกเหมือนทุกวัน
แมวดำจรจัดแถวบ้าน..ยังคงส่งเสียงฟ่อฟ่อ ขู่แย่งอาหารกัน
....
สิ่งต่างๆ..ยังคงดำเนินไปตามวัฐจักรของมัน
แต่..เช้าวันนี้..สำหรับฉัน..ช่างเดียวดาย
....
เมื่อวาน..เรายังคุยกันเรื่องที่เราสนใจ
เรายังฮัมเพลง..หัวเราะกับความเปิ่นของฉัน
มื้อกลางวันที่เรายังทานด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย
...
เย็นเมื่อวาน..ฉันเดินไปตลาด
หาซื้อมะม่วงสีสวย หวาน หอม ที่เธอชอบนักชอบหนา
เราเรียกกันว่า..มะม่วงสาวแก้มแดง
เช้านี้..กะจะเอาไปฝากเธอ
เธอคงดีใจ..
ฉันยื่นถุงมะม่วงให้เธอเหมือนเคย พร้อมกาแฟเย็นของโปรด
เธอมองหน้าฉันอย่างเฉยชา..และรำคาญ
..
เรานั่งทำงานกันที่เก้าอี้ตัวเก่า
ที่เรามักจะมีเรื่องโต้เถียงเล็กๆเรื่องงาน
กันอย่าเมามัน..
แต่สุดท้ายมักจะลงท้ายด้วยอาการงอนของสาวดื้อๆอย่างฉัน
แต่เธอก้อมาง้อ..ทุกที
..
แต่วันนี้..โต๊ะทำงานตัวเดิม..เคร่งเคียด
ไม่มีเสียงต่อร้องต่อเถียง..
ไม่มีเสียงร้องอย่างตื่นเต้นเมื่อผลงานทะลุเป้า
ไม่มี..แม้แต่เสียงจิ้งจกสักตัว
..ได้ยินกระทั่งเสียงหัวใจเต้น
...
นี่มันเกิดอะไรขึ้นนี่..
ฉันไปทำอะไรให้เธอไม่ชอบใจเหรอ
บอกกันได้นะ..
เงียบ..เงียบ..และเงียบ
...
...
(ติดตามตอนต่อไป1)
27 ธันวาคม 2552 22:10 น.
พรพันดาว
ที่รัก..
อีกไม่กี่วันก้อจะเกือบปีแล้วนะ ที่เราคบกัน
มันอาจดูเหมือนไม่นาน..ไม่กี่วัน..ไม่กี่เดือน
แต่ถ้านับเป็นชั่วโมง..เป็นนาทีล่ะ
..ใช่จ๊ะ.. เราผูกพันกันมากเกินกว่า 1 ปีแน่แน่
..
นับตั้งแต่วันนั้น..ที่เรามอบความวางใจในกันและกัน
เธอบอกเล่าถึงเรื่องราวที่เป็นทุกข์ในใจ
ฉันรู้สึกเป็นเกียรติ์อย่างมากนะ..ที่ได้ใกล้ชิดตัวตนเธอขนาดนี้
จึงไม่หวั่นใจเลย..ที่จะบอกว่า..เรามาจับมือกันเดินนะ
และฝ่าฟันปัญหานั้นไปด้วยกัน..ทุกข์ของเธอคือทุกข์ของฉัน
และเราจะหัวเราะและร้องไห้ด้วยกัน..ไม่ทิ้งกัน
...
เราลำบาก กินมาม่าทั้งเดือน..ฉันก้อสนุก ไม่เบื่อนะ
เราลำบาก สตางค์ไม่มี..ก้อใช้น้อยลงก้อได้นี่
เราลำบาก โดนคนโกง..เหอะน่า..ทีของมัน
เราลำบาก เพื่อนคนอื่นเลิกคบ..ก้อช่าง เรามีกันสองคนก้อพอ..เน๊อะ
...
เวลาที่เธอเล่าถึงความฝันของเธอ
ฉันจะทำให้เป็นจริงบนโลกนี้ให้ได้
..
เวลาที่เธอทำงานหนักอย่างที่สุด
ฉันจะทำงานหนักร่วมไปกับเธอด้วย
..
เวลาที่เธอท้อแท้กับปัญหารุมเร้าต่างๆ
ฉันจะอยู่ข้างๆและเติมพลังให้เธอฮึกเหิม
..
ที่รักของฉัน..
เธอรู้มั๊ย..ทุกเรื่องของเธอซึบซับอยู่ในทุกอณูของสมองของฉันเลย
เป็นซี่รี่ย์ยอดฮิตที่ตัดไม่ขาด
เวลาฉันพบเห็นอะไรสวยๆ..อยากให้เธออยู่ด้วย
เวลาฉันได้ทานอะไรอร่อยๆ..อยากพามาทานด้วยกัน
เวลาฉันเจอเรื่องอะไรดีดี..อยากแบ่งปันให้รับรู้
..
เธอเป็นความสุขในชีวิตของฉันจริงจริง
..
แต่..เวลาของเราคงเหลืออีกไม่นาน
ก้อฉันได้รับรู้บางอย่าง..ว่าเธอไม่ได้ต้องการจะมีฉันจริงจริง
เธอ..ที่ไม่เคยมีใจให้กันเลย
เธอที่ฉันรักมาก..ไม่เคยแม้แต่จะนึกรักฉันเลย
เพราะ..ฉันไม่สวย ไม่เก่ง ไม่หุ่นดี ไม่สามารถเป็นคนที่เธอหวังได้
ก้อแค่ผู้หญิงบ้านๆคนหนึ่ง..มันช่างธรรมดามาก
...
ทุกคำพูดของเธอสำหรับฉัน..มันทิ่มแทง
ทุกความรู้สึกของเธอสำหรับฉัน..คือความเฉยชา
ฉันอาจทำให้เธอเบื่อหน่าย..ไม่มีความสุข
เป็นคนขี้แย ที่ไม่ได้เรื่อง
..
..ที่รัก
ข้าวหมูทอดฝีมือฉัน..มันคงธรรมดาไป แล้วแหละ
สองแถวที่เรานั่ง..มันอาจลำบาก เกินไปเหมือนกัน
ผู้หญิงอวบตัวกลม..คงไม่อบอุ่นเท่าสาวสวยไฮโซของเธอ
ฉันก้อคงอยู่ตรงนี้แหละ..ตามวิถีชีวิตของฉันที่เธอก้อคุ้น
..
ที่รัก
ฉันไม่รู้ว่า ทำอะไรให้เธอไม่พอใจ
ฉันไม่รู้ว่า ไม่ได้เรื่องขนาดไหนที่ทำให้เธอหงุดหงิดขนาดนั้น
ฉันไม่รู้ว่า ต้องทำยังไงให้เธอยิ้มให้กันอีกสักครั้ง
ฉันไม่รู้ว่า ต้องทำยังไงให้เธอ "มอง" ฉันบ้าง
หรือสำหรับฉัน..ไม่เคยสำคัญในสายตาเธอเลย
..
ฉันเหนื่อย
ฉันท้อ
อ่อนล้า เหลือเกิน..ที่รัก
ฉันจะไปแล้วนะ..จะไม่รั้งเธอไว้
จะบอกลาเธอแล้วนะ..จะไม่มาให้เห็นหน้าอีก
ลาก่อน ตะวัน ที่รักของฉัน
..
สุดที่รักของฉัน
8 สิงหาคม 2552 07:18 น.
พรพันดาว
จะไม่เจอกันแล้วใช่ไหม
ก็เธอจากไปไกลขนาดนั้น
นึกถึงรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เรื่องราวที่ผูกพัน
คิดถึงคืนวัน ที่เราร่วมเล่น..ร่วมเรียน
ทำไมโลกช่างโหดร้าย
มาผลักไสความรักเราลงขาดสะบั้น
ฉุดเธอไปบนฟ้าไกล เกินผูกพัน
ยังไม่ทันเอ่ยลา.. คำอาลัย
ลาแล้วนะ.. น้องรักวุฒิราช
คงไม่อาจได้ยินเสียงคุ้นๆเหมือนก่อน
จะไม่มีคำหยอกเย้า ออดอ้อน
จะไม่มีสายตาที่อาทร.. เหมือนดังเคย
จงเป็นสุขทั้งกายใจเถิดนะ
หลับตาซะ พักผ่อนให้คลายร้อน
หนึ่งความดี หนึ่งความรักยังอาวรณ์
พี่กอดหมอนคิดถึงน้อง.. น้ำนองตา
คิดถึงน้องชาย วุฒิราช ยืนนาน
วันนี้ คิดถึงที่สุด เราเป็นพี่สาวน้องชายที่ผูกพันกันนะ เรียนมัธยมมาด้วยกัน จนถึงมหาวิทยาลัย แต่..มีบางสิ่ง น้องเรียนไม่จบ จากไปไกลเสียก่อนพี่เพิ่งมารู้ข่าวเมื่อทำงาน เจอเพื่อนน้อง พี่ถามถึง เขาบอกว่า น้องจากไปไกลแล้ว ตั้งนาน..
ฝากคำบางคนมาเอ่ยลา ทำไม ..เขาช่างใจร้าย ไม่ส่งต่อคำพูดนั้นมาบอกพี่ ให้พี่ได้ลาน้องเป็นครั้งสุดท้าย..เสียใจ
วันนี้ เป็นอะไรไม่รู้ คิดถึงน้องที่สุด
ใกล้สาง น้องมาเข้าฝันบอกว่าให้ทำทานของโปรดไปให้หน่อย ทั้งที่ไม่เคยมาหาเลย บอกจะไปเกิดใหม่แล้วนะ
พี่ยังรู้สึกติดค้างในใจที่ไม่เคยไปเยี่ยมเยียน ไม่เคยรู้ข่าวอุบัติเหตุครั้งนั้นเลย.. คำลาสักคน ก้อไม่ได้เอ่ยลา
น้องคงกังวล ห่วงหา มาลาครั้งสุดท้าย..อีกครั้ง
พี่จะจูงมือส่งน้องตรงนี้นะ ไปดี ในภพที่มีความสุข
จากไปไกล แต่ใจยังอยู่ พี่ยังคงระลึกถึง
น้องชายแสนเซี้ยว ขี้อ้อน คนเดิม
ลาก่อนนะ น้องรัก ..
ฝากอ้อมกอดผ่านฟ้า
ฝากคำลาผ่านเมฆขาว
ฝากรอยจูบผ่านดวงดาว
ดูแลเจ้าในคืนที่เดียวดาย
....
หน้าส่วนตัว
1130
