8 กรกฎาคม 2547 19:49 น.

ห่วงเหลือเกิน...รุ้ไหม

พรรณพชร


 ก่อนนอนห่มผ้าหนาๆ

ก่อนหลับตาคิดถึงฉันได้ไหม

ยามหลับ ในขณะที่เธอฝันไป

ก็อย่าฝันถึงใครนอกจากเรา

ตื่นเช้า ก่อนล้างหน้า

ให้ลืมตาคิดถึงกันเล็กน้อย

อย่าปล่อยให้...ใจคนคอย

ต้องเลื่อนลอยอ้างว้างยามห่างเธอ

ขับรถขับรา...อย่าให้ไว

จงรู้ไว้ ใจคนคอย นี้มันสั่น

ฝนตกอย่าตากฝนก็แล้วกัน

และ รีบทานอาหารพลันเมื่อถึงเวลา

  ที่ห่วง..หวงมากมายขนาดนี้

เพราะอะไรคนดี โปรดอย่าถาม

หากไม่รักไม่ห่วง คงไม่โทรตาม

เพราะงั้นอย่าห้าม ... ให้เหนื่อยเลย

ไปละนะ  บั๊บบายคร๊าบบบบ  ว่าจะเอารูปลง มานลงไม่ได้อะ หุหุหุ

				
7 กรกฎาคม 2547 18:34 น.

ห่างหายไปกับกาลเวลาาาาา

พรรณพชร

เก็บความทรงจำที่ดีเอาไว้ได้ไหม

               แล้วลบความทรงจำเลวร้ายที่เจ็บช้ำ

                  ลืมได้ไหม ในความผิดเก่าๆที่ฉันทำ

               แล้วช่วยจำกันไว้ในใจตลอดกาล...
       .........................................................................

อีกไม่นานระหว่างเราก็คงจบ

ไม่อาจได้มาพบมาห่วงหา

ก็คงต้องห่างกันไปตามกาลเวลา

คงไม่อาจย้อนมา...เป็นอย่างเดิม

แค่คนเคยพิเศษกว่าใครๆ

แต่เมื่อหลายอย่างเปลี่ยนไปก็ไร้ค่า

ก็คงเหลือเพียงคนธรรมดา

ที่เดินผ่านเข้ามา...เพื่อลืมเลือน
..............................................

                          อยากให้มีเราอย่างนี้ตลอดไป

                          ไม่อยากให้ใครมาตัดหน้า

                        ไม่อยากให้เลือนหายไปกับกาลเวลา

                     เพราะรู้ตัวดีว่า ...ไม่อาจอยู่โดยขาดเธอ

......................................................................................................................				
7 กรกฎาคม 2547 18:27 น.

อยากให้รู้ความรู้สึก

พรรณพชร

อยากให้รู้ความรู้สึก

ส่วนลึกๆที่มีเธอเสมออยู่ในใจ

อยากให้รู้นะว่ามีคนคอยห่วงใย 

ยังอยากจะใกล้ ไม่อยากห่างไปไหน...ให้ไกลตา

ยังเป็นห่วงเสมอไม่เคยห่าง

เธอทำใจคนอ้างว้างให้มีค่า

อยากให้เข้าใจ ห่วงใยตลอดเวลา

จนไม่อาจจากมา...เพราะว่า มันรักเธอ....				
7 กรกฎาคม 2547 18:25 น.

......ฝัน.....อีกแล้ว

พรรณพชร

อยากขอฝันถึงเธออย่างนี้ทุกคืน

ไม่อยากตื่นมาพบความจริงที่โหดร้าย

ไม่อยากพบกับความจริงที่เดียวดาย

อยากขอมีเธอข้างกายอย่างฝัน...ทุกคืน

แม้มันจะไม่ใช่โลกแห่งความจริง

แม้ทุกสิ่งจะเป็นเพียงการเพ้อฝัน

แต่ขอแค่มีเธออยู่ใกล้ๆกัน

ก็จะขออยู่ในฝันอย่างนั้น ...ไม่ตื่นเลย......				
7 กรกฎาคม 2547 18:20 น.

ฝันเล็กๆ ที่ขอแค่มีเธอ...

พรรณพชร

ในความฝันฉันนั้นไม่ต้องฝืน

เหมือนยามตื่นที่ต้องเก็บต้องแอบฝัน

มีอะไรที่อยากบอกเธอเป็นร้อยพัน

แต่ในโลกความจริงนั้น...ไม่อาจพูดไป

ในความฝันเราใกล้กัน...ไม่ห่างเหิน

แต่ความเป็นจริง...ช่างห่างไกลเหลือเกิน...เกินเอื้อมถึง

ได้แต่แอบเก็บเธอไว้ในห้วงคำนึง

ไว้แอบฝันถึงเพื่อบอกความในใจ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพรรณพชร
Lovings  พรรณพชร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพรรณพชร
Lovings  พรรณพชร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพรรณพชร
Lovings  พรรณพชร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพรรณพชร