11 มิถุนายน 2545 22:32 น.
พรระวี
ยามซมซานคลานมาหาตักแม่
ลูกขี้แยคนเดิมเริ่มร่ำไห้
หลังเท้าแม่อุ่นซึ้งถึงแก่นใจ
และกลิ่นไอความคุ้นก็กรุ่นมา
ยามกอดกุมมือทั้งสองที่หมองกร้าน
ใจสะท้านกับรอยยิ้มที่ปริ่มปร่า
ปากแม่ถามลูกไปที่ใดมา
แม่ตั้งตารอหายหลายขวบปี
ถึงน้ำตาเปื้อนแก้มแม่แย้มยิ้ม
ประทับพิมพ์รักใคร่ไม่หน่ายหนี
แม่จ๋า ลูกสัญญาในครานี้
ชั่วชีวีอยู่กับแม่แต่ผู้เดียว.
10 มิถุนายน 2545 23:48 น.
พรระวี
หยาดน้ำค้างพร่างใสดั่งใยแก้ว
ถักทอแนวพริ้วพรายรายรอบสรวง
นวลจันทราคืนเพ็ญดูเด่นดวง
เกร็ดฟ้าร่วงระยับตามาไรไร
คิดถึงทุ่งบ้านนาในคราก่อน
น้องหนุนนอนแนบสนิทเชยชิดใกล้
ชี้ชวนชมเวิ้งฟ้าอ่าอำไพ
สองดวงใจมาดมั่นคำสัญญา
ฝากแวมดาวพราวเด่นเป็นสักขี
จะไม่มีห่างเหเสน่หา
ฝากใยจันทร์สวยใสเต็มนัยน์ตา
ฝากฝั่งฟ้ารู้เห็นเป็นพยาน
สวรรค์เอย......คืนนี้ไม่มีแล้ว
ไร้วี่แววดวงตามาประสาน
มีหัวใจเหม่อและหม่นจนดักดาน
กับวิญญาณครองร่างเพียงลางเลือน.
9 มิถุนายน 2545 00:27 น.
พรระวี
ไม่ห่างไกลในวันอันฉ่ำหวาน
ตะแบกบานสดสีดนตรีแผ่ว
ยังไม่ลืมประกายตาฉายแวว
แม้จะแคล้วคลาดกันจนวันนี้
ด้วยท่าทีสดใสไร้เดียงสา
จำติดตาตรึงในหัวใจพี่
ตะแบกเอยเคยรักแลภักดี
มาวันเหตุไฉนไม่กลับคืน.
7 มิถุนายน 2545 22:28 น.
พรระวี
เสียงใบเสียดสายลมลั่นทมแผ่ว
ในหูแว่วหรือใครพร่ำร่ำเรียกหา
หรือคนเศร้าแอบสะอื้นกลืนน้ำตา
หรือเพราะว่าลั่นทมถูกลมลวง
เมื่อพบเธอคนดีที่สุดนั้น
ในใจฉันสุดแสนจะแหนหวง
จดจารึกลึกซึ้งใจหนึ่งดวง
ประทับทรวงด้วยลั่นทม ...ไปนมนาน.
6 มิถุนายน 2545 22:37 น.
พรระวี
กอมะลิข้างบ้านสะท้านกิ่ง
คิดถึงยิ่งความหลัง ณ ฝั่งฝัน
กลิ่นมะลิโชยมาสุดจาบัลย์
หัวใจหวั่นว่าเพื่อนจะเลือนลา
จะให้คอยอยู่อย่างนี้สักกี่กัปป์
นั่งนอนนับวันคอยละห้อยหา
รอมะลิผลิช่อละออตา
มาเถิดมาเยี่ยมเยือนเหมือนดั่งเคย.
หน้าส่วนตัว
633
