21 พฤศจิกายน 2550 16:04 น.
พี่ดอกแก้ว
รวมละอองของกุศลบนชีวิต
เคยนึกคิดกระทำกรรมหนไหน
ขออัญเชิญมาสถิต ณ หทัย
ก่อกองบุญกลางใจเพื่อบูชา
ทานที่ทำน้อมนำมาเป็นฐาน
ศีลทุกกาลแทนใบที่แน่นหนา
ประดับรอบกระทงแห่งศรัทธา
ภาวนาคือธูปเทียนและแสงไฟ
จรดกายลงตรงนี้ที่ผืนดิน
หวนถวิลพระบรมครูผู้ขานไข
สัจธรรมนำสัตว์พ้นทุกข์ภัย
ต้นแห่งธารน้ำใจธรรมธารา
น้อมกระทงเหนือเกล้ากล่าวถวาย
ปวงกุศลสืบสายไตรสิกขา
คือพยานแห่งการปฏิบัติบูชา
บวงสรวงบาทพระศาสดาผู้จอมไตร
ขอกระทงบัวทองของข้าบาท
ลอยไปยังพุทธอาสน์อดีตสมัย
ประทักษิณรอบองค์พระทรงชัย
พร้อมมาลัยบุบผามาโปรยปราย
ขอความดีที่กอปรกรรมกิจ
จงนำพาชีวิตข้าพเจ้าทั้งหลาย
เดินตามรอยพระบาทไม่คลาดคลาย
ถึงเป้าหมายนฤพานไม่นานไกล
อีกกระทงใบนี้ที่อธิษฐาน
ลอยกุศลสู่ธารอีกสมัย
บูชาคุณของน้ำทั่วแดนไทย
ที่รินไหลให้ประโยชน์แก่หมู่ชน
ขอตั้งจิตมุ่งมาดปรารถนา
อานุภาพแห่งธารามาส่งผล
ชำระล้างความร้อนในกมล
ให้คนไทยทุกคนสุขทั่วเทอญ.
15 ตุลาคม 2550 11:29 น.
พี่ดอกแก้ว
การพูดจาพาคนให้ล้นบาป
เพราะเอิบอาบทุจริตได้เสมอ
ฟังบางคนบ่นพร่ำคำละเมอ
บ้างพลั้งเผลอเชื่อตามถ้อยความไป
แล้วขยายกระจายเสริมเติมแต่ง
หรือตัดทอนเว้าแหว่งตามนิสัย
ทั้งจับแพะชนแกะให้มั่วไป
เป็นเรื่องใหม่เมามันพูดกันเพลิน
คนหูเบาได้ฟังก็พลั้งเชื่อ
บางครั้งเข้าช่วยเหลือไม่ขัดเขิน
เพราะปากเบาเป่าความให้เจริญ
ร่วมดำเนินทุจริตผิดวาจา
ความสุขใจเกิดในสมาคม
ที่นิยมเรื่องผู้อื่นชื่นหรรษา
เว้นเรื่องตนไม่ให้คนมานินทา
ทนไม่ได้เมื่อรู้ว่าใครพาดพิง
การแก้ตัวแก้ตนให้พ้นความ
ก็แก้ตามกิเลสที่สู่สิง
อ้างคนนั้นคนนี้ไม่รู้จริง
ไม่เคยนิ่งวาจาพาบาปยาว
ทุจริตคิดนินทาผิดคราหนึ่ง
จิตโกรธขึ้งคิดแก้ไขให้ตนขาว
ผิดครั้งสองหากต้องพูดแปลงเรื่องราว
อ้างคนอื่นเป็นคนกล่าวมิใช่ตน
ความสุขใจที่ได้จากนินทา
ไม่คุ้มค่าขาดทุนบุญกุศล
หมกมุ่นการเพ้อเจ้อและถือตน
กลายเป็นคนเสื่อมปัญญาน่าอับอาย
4 ตุลาคม 2550 16:00 น.
พี่ดอกแก้ว
อยู่ที่ความพอใจใช่เหตุผล
แต่ละคนเลือกสิ่งปรารถนา
ด้วยความชอบความชังสั่งสมมา
เหตุผลจึงไร้ค่าในอารมณ์
เมื่อใดชอบก็เฝ้าเคล้าคลึงจิต
ถูกหรือผิดไม่พิเคราะห์ความเหมาะสม
แม้นข้อเสียมากมายไม่น่าชม
แต่เพราะชอบนิยมจึงเห็นงาม
เมื่อใดชังก็ฝังโทษผนึก
เหมือนข้าศึกที่ควรย่ำเหยียดหยาม
แม้นข้อดีมากมายในนิยาม
แต่เพราะความชังมากยากเห็นคุณ
ชอบและชังรวงรังอคติ
เกิดทิฏฐิขัดแย้งแบ่งฝ่ายหนุน
ไร้เหตุผลดีชั่วหรือบาปบุญ
เหตุผลใหญ่ที่หนุนคือชอบ-ชัง
ทั้งข้าวของเครื่องใช้ในตลาด
ดารดาษตามพื้นและผนัง
มีให้เลือกมากมายตามชอบ-ชัง
เลือกซื้อหาทุกครั้งเพราะชอบใจ
คือวิถีชีวิตปุถุชน
ที่ทำตามใจตนเป็นนิสัย
จึงบกพร่องเสียประโยชน์อยู่เรื่อยไป
เพราะละเลยเลือกในประสิทธิคุณ
ชอบหรือชังแต่ละครั้งสั่งสมจิต
ให้ชำนาญการคิดสนับสนุน
ตัดสินใจผิดพลาดต้องขาดทุน
ขาดปัญญาค้ำจุนพิจารณา
ชอบหรือชังฝังแน่นกลางแกนใจ
ทำสิ่งใดก็เพิ่มบาปให้ฉาบหนา
ต้องพิเคราะห์ด้วยสติและปัญญา
คือมรรคาชีวีมีกำไร
11 กันยายน 2550 09:23 น.
พี่ดอกแก้ว
กิจการพาลระส่ำต่ำกว่าฐาน
เพราะเหตุหลายประการร่วมส่งผล
ทั้งปัจจัยในนอกพอกกังวล
สำคัญยิ่งคือคนในวงงาน
คนไม่เก่ง..งานแย่แม้ไร้ภัย
คนเกียจคร้าน..งานไม่คืบสืบสาน
คนคดโกง..งานกลวงพร่องเนื้องาน
คนโง่เขลา..กิจการพินาศไว
ผู้ฉลาดมุ่งมาดปรับปรุงกฏ
กำหนดบทควบคุมกลุ่มนิสัย
พัฒนาให้เก่ง..ให้เร็วไว
อุดช่องโหว่มิให้ทุจริตกล
แต่ไม่อาจแก้ไขให้คนเขลา
คลายความเบาปัญญามาฝึกฝน
เกิดปรีชาปฏิภาณในบัดดล
ซึ้งเหตุผลประโยชน์และโทษภัย
คนไม่เก่ง เกียจคร้าน และคดโกง
ถูกเปิดโปงแล้วแก้ไขนิสัย
มีโอกาสพัฒนางานก้าวไกล
พลิกสถานการณ์คืนให้ประโยชน์งาม
ส่วนคนเขลาไม่เข้าใจใดควรแก้
ไม่รู้แม้ว่าใครเป็นเสี้ยนหนาม
มีประโยชน์ไร้ประโยชน์ไม่รู้ความ
ทำไปตามสติน้อยด้อยปัญญา
กิจการงานระส่ำเพราะคนเขลา
ไม่รู้เท่าถึงการณ์ในปัญหา
คิดว่ารู้อยู่เหมือนกบในกะลา
หายนะจึงมาไม่รู้ตัว
24 สิงหาคม 2550 19:59 น.
พี่ดอกแก้ว
ถามสักนิดเคยคิดประมาทไหม
ตัดสินใครจากคำที่พร่ำขาน
หรือเพียงแค่ได้เห็นบางเหตุการณ์
แล้วคิดอ่านมั่นใจให้คะแนน
คนหนึ่งคนมากล้นการกระทำ
เคยพูดคำหลายคำมากเกินแสน
มากดีชั่วกลั้วกลับสลับแกน
มีปมแค้นมีอภัยในชีวา
หากตีค่าว่าเขาดั่งเราคิด
อาจจะผิดเพาะบาปจนฉาบหนา
จากความคิดผลิตออกเป็นวาจา
เพ้อเจ้อและนินทาอย่างโง่งม
หากพูดถึงเขาดีมากเกินจริง
กลายเป็นสิ่งมุสาเข้าผสม
หากพูดร้ายเกินจริงยิ่งถ่วงจม
ร้อยวาจาโสมมให้ยืดยาว
ผู้ฟังเชื่อเมื่อใดก็ได้บาป
จิตผู้พูดเอิบอาบบาปสืบสาว
ควรหรือถือถูกผิดในเรื่องราว
ที่รู้เห็นชั่วคราวแค่บางที
อย่าประมาทขาดสติริถือตน
เข้าตีความผู้คนในวิถี
บทพิสูจน์ตัวตนคนชั่วดี
ใช่อยู่ที่ความพอใจในจิตเรา
อย่าประมาทขาดปัญญาคราตัดสิน
เพิ่มมลทินมัวหมองแก่ใครเขา
"เข้าใจผิด" ไม่อยากให้เกิดกับเรา
แล้วคิดว่าใครเขาจะต้องการ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
5211
