11 กรกฎาคม 2546 08:19 น.
พี่ดอกแก้ว
มีบางอย่างสร้างความหมายหลายหลายสิ่ง
ถกเถียงถึงเท็จจริงของความหมาย
บางคนให้นิยามความงมงาย
บางคนให้ลวดลายเป็นแก่นกลาง
ขึ้นอยู่กับความรู้ที่ฟูเฟื่อง
ความปราดเปรื่องเรื่องราวที่กล่าวอ้าง
ความสันทัดจัดเจนไม่เอนร้าง
ความก่นสร้างนิสัยในการตรอง
มองอย่างผู้รู้รอบกอรปปัญญา
ดังบัวพ้นธาราไม่หม่นหมอง
มองอย่างบัวปริ่มน้ำตามลำคลอง
หรือเพ่งมองอย่างอุบลอยู่ก้นธาร
หรืออาจเป็นรากเหง้าของเหล่าบัว
การมองจึงมืดมัวไม่แตกฉาน
ต่างลำดับรับรู้ในพิจารณ์
จึงดำเนินเพลินกาลอย่างต่างกัน
จึงมากมายหลายหลากฉากความคิด
กำหนดความถูกผิดต่างชนชั้น
เป็นมติริตรองของเผ่าพันธุ์
ความสำคัญอยู่ที่ธรรมนำความจริง
10 กรกฎาคม 2546 05:11 น.
พี่ดอกแก้ว
พบแล้วพราก พรากแล้วพบหาจบไม่
เพราะหัวใจยังผูกพันในวันเก่า
กาลเวลาอาจแบ่งแยกให้สองเรา
มีความเศร้า ความสุขสันต์ต่างกันไป
ใจประสานใจไว้...ไร้ช่องว่าง
กาลเวลาอาจเพียงสร้างความหวั่นไหว
ใจประสานใจไว้ด้วยน้ำใจ
กี่วันคืนหัวใจก็เกลียวกลม
10 กรกฎาคม 2546 05:08 น.
พี่ดอกแก้ว
เหมือนเพื่อนรักที่ร้างไกล.....ได้พบหน้า
ในแววตามีแววดาวที่พราวฝัน
อุ่นไอรักจากคนไกลที่ให้กัน
ชื่นหัวใจสุขสันต์พลันสบาย
10 กรกฎาคม 2546 05:05 น.
พี่ดอกแก้ว
พบความสุขไม่เจือสีที่สงบ
พบจุดจบไม่จีรังในฝั่งฝัน
พบเยื่อใยถูกคลี่คลายไร้ผูกพัน
พบความหมายในตะวันครั้นทิวา
10 กรกฎาคม 2546 04:51 น.
พี่ดอกแก้ว
บางชีวิตลิขิตฝันนั้นสูงล้ำ
และหมายนำความสมหวังให้ยังผล
จึงเหน็ดเหนื่อยเดินทางอย่างทุกข์ทน
ก็เพื่อผลเรืองรองของฝันไกล
บางชีวิตลิขิตเพียงจำเรียงความ
สร้างคุณงามตามชอบกอบเก็บไว้
มีโอกาสช่วยเหลือก็เกื้อไป
ถนอมใจสร้างทำแต่ความดี
ทุกชีวิตล้วนลิขิตลวดลายกรรม
เพื่อน้อมนำความในใจไม่หลีกหนี
จะมีฝัน..ไร้ฝัน...ในชีวี
ต่างต้องมีการเดินทางสร้างร่องรอย
และเดินสู่จุดหมายในไม่ช้า
หรือพบพาอุปสรรคให้ล่าถอย
จะหวาดกลัวเก่งกล้ากี่มากน้อย
ต่างล้วนคอยความสุขสมภิรมย์ใจ
และความจริงที่ทุกสิ่งต้องยอมรับ
คือความดับจากอยู่..รู้หรือไม่
วันนี้อาจยังมีลมหายใจ
พรุ่งนี้ไม่อาจยั้งรั้งชีวา
จะอ่อนแก่แม้เด็กเล็กน้อยนั้น
ก็มีวันจากไปไม่เห็นหน้า
พบรอยแยกแตกดับกับเวลา
ใคร่ครวญว่า..ชีวิตนี้..มีเพื่ออะไร
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
1036
