28 เมษายน 2547 23:41 น.

หากเป็นเช่นแผ่นดิน

พี่ดอกแก้ว

หากเป็นเช่นแผ่นดิน 
ไม่ถวิลเป็นสิงขร 
ทำตนไร้ที่ดอน 
เป็นลุ่มราบเพื่ออาบธาร 

รสแห่งพุทธธรรม 
จะน้อมนำให้สุขศานติ์ 
ไร้แล้งแห้งกันดาร 
เพราะสิ้นการอหังการ์ 

อ่อนโยนโอนอ่อนน้อม 
กายใจพร้อมไม่ถือสา 
กับผู้คนนานา 
ที่ล่วงเกิน..เจริญใจ 

วางตนบนความจริง 
ไม่ชังชิงหรือเกลียดใคร 
ความเย็นจะรินไหล 
สู่ใจไร้ความถือตน 				
28 เมษายน 2547 11:57 น.

สายสัมพันธ์

พี่ดอกแก้ว

สายน้ำคำรินรื่นชื่นโสตสันต์ 
สายสัมพันธ์งดงามตามห้วงหน 
กระชับมิตรสนิทแน่นแก่นกมล 
ด้วยคำจริงเลิศล้นสุจริตใจ 

สายน้ำใจไหลหลั่งพรั่งสู่สัตว์ 
ที่ถูกทุกข์บีบรัดจนหม่นไหม้ 
ธรรมธาราราดรดปลดทุกข์ภัย 
ชำระใจคลายโศกวิโยคตรม 

สายธารแห่งเมตตาพาพบสุข 
ธรรมวาทีปลอบปลุกให้คลายขม 
มีดวงตาสว่างไสวในภาพชม 
ไม่หลงลมเหลิงทางร้างปัญญา 
				
28 เมษายน 2547 11:50 น.

ฝ่าสายชลให้พ้นภัย

พี่ดอกแก้ว

หากชีวิตคือเรือเมื่อล่องลอย  แต่ละคนต่างคอยถึงจุดหมาย
ต้องพบกับคลื่นกรรมหลากลวดลายต่างวาดพายเพื่อพ้นหนทางเรือ

คลื่นครอบครัวม้วนตัวให้เรือต้าน  คลื่นการงานโถมใส่ไล่หางเสือ
คลื่นความคิดสะกิดลมให้จมเรือ  คลื่นสังคมบ่มเอื้อให้เรือวน

ต่างชอกช้ำบทกรรมในเกลียวคลื่น  ต่างหาผู้หยิบยื่นช่วยฝ่าหน
ต่างหมายจ้องจังหวะฝ่าสายชล  ต่างเร่งค้นสร้างเรือเพื่อแข็งแรง

มุ่งสร้างทางสร้างตนบนโอกาส  มุ่งหวังวาดชีวีมีสีแสง
มุ่งศึกษาความจริงสิ่งสำแดง  มุ่งหลีกความขัดแย้งไม่เปลืองใจ

ยิ่งศึกษารู้ว่าชีวิตนี้  ยิ่งมากมีเหตุผลบนวิสัย
ยิ่งรู้ค่าขณะจิตมีพิษภัย  ยิ่งพลั้งไปง่ายดายในบ่วงมาร

จึงต่างนำเรือตนให้พ้นพิษ  จึงลิขิตทางใหม่ให้สุขศานต์
จึงหลีกเร้นเป็นเรือเหนือคลื่นพาล  จึงพ้นความชอกช้ำไม่ย้ำทาง

ตามสำเภาลำทองของผู้เลิศ  ตามทางมรรคประเสริฐและกว้างขวาง
ตามทางเดียวเกลียวแปดแห่งสายกลาง   ตามทางแห่งผู้สร้างประสบชัย				
28 เมษายน 2547 11:39 น.

..เป็นนักสู้อีกหนบนสังเวียน..

พี่ดอกแก้ว

ผลัดและพรากจากไปในคิมหันต์ 
มนต์วสันต์พลันพร่างร่างเป็นสาย 
สุขและทุกข์มีเกิดมีมลาย 
อยู่ไม่นานก็พลัดพรายเพราะหมดแรง 

แม้นลมร้อนเริงร่าท้ากายกร้าน 
ร้อนไม่นานสานแดดที่แผดแสง 
ใบกรอบเกรียมเปี่ยมน้ำตาลพาลจัดแจง 
โรยร่างแฝงพื้นดินสิ้นฤดู 

สายวรรษาพาผลิริเริ่มสร้าง 
ไม้โรยร้างเริ่มใหม่ให้เรียนรู้ 
ผิดพลั้งไปในอดีตขีดเป็นครู 
ฝึกฝนซ้ำไปสู่ความยอดคน 

ร้อนจักคลายหายร้อนย้อนรอยแล้ง 
สลับแสงอุษาฝ่าสายฝน 
ชุบใจจินต์สิ้นฝืนคืนกมล 
เป็นนักสู้อีกหนบนสังเวียน				
25 เมษายน 2547 21:05 น.

บัวสี่เหล่า

พี่ดอกแก้ว

ดอกบัวสี่เหล่านั้น..............เปรียบชน 
แตกต่างสันดานคน...........แบ่งขั้น 
เหล่าแรกมากหลากล้น......ปัญญ์เปี่ยม 
ลดหลั่นเหล่ารองชั้น..........ยิ่งน้อยปัญญา 

โปรดธรรมนำหลักน้อม......อบรม 
ผู้ยิ่งปัญญาคม....................มอบให้ 
ประโยชน์เลิศเลอสม..........เปี่ยมสุข 
ทรงมอบธัมมจักรไว้...........ตัดสิ้นกงกรรม 

เหล่าผู้ด้อยกว่านี้...............ทรงสอน 
พากเพียรพึงสังวร.............เพื่อสร้าง 
ประโยชน์สถาพร...............ชาติอื่น 
สะสมเสบียงบ้าง..................ไม่ร้างทุนรอน 

เหล่าผู้รู้เรื่องน้อย...............ปัญญา 
ให้สุจริตวิชา......................ชีพเกื้อ 
ทานศีลภาวนา...................สร้างสุข 
ปัจจุบันประโยชน์เอื้อ..........เพื่อเว้นบาปเวร 

บุญบอกลำดับชั้น................เชิงกรรม 
เปี่ยมพร้อมปัญญาธรรม......จักให้ 
ผลมากกว่าเพียงทำ.............ตามอื่น 
แม้นไม่หวังใดไซร้.............เหตุให้ผลตาม 				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
Lovings  พี่ดอกแก้ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพี่ดอกแก้ว