8 มกราคม 2548 07:43 น.
พี่ดอกแก้ว
กลางวิกฤตพิษคุวัตถุธาตุ
ป่าวประกาศเหนือศีลสิ้นราศี
อบายมุขรุกล้นจนเสรี
ดรุณดีถูกย้อมจนมอมเมา
เพราะผู้ใหญ่รุ่นใหม่ใจพินาศ
ชาญฉลาดเล่ห์กลหลอกคนเขลา
ใช้สื่อสารล้อมกรอบครอบผู้เยาว์
เล่นพนันหันเข้าเหล้าและยา
กล้าดรุณจึงคุ้นแต่ความเสื่อม
แล้วต่อเชื่อมชีวิตติดปัญหา
เที่ยวกลางคืนเกียจคร้านการวิชา
เติบโตมาผุกร่อนเป็นขอนโทรม
ความอ่อนแอจึงแผ่ไปทั่วหล้า
ลมพัดมาเพียงน้อยด้อยแรงโหม
เยาวชนคนเสื่อมจึงล้มโครม
อบายมุขจู่โจมจนแน่นใจ
หากปรับช่องกรองใหม่ในสื่อสาร
เปลี่ยนสัญญาณความถี่รี่แก้ไข
ให้รู้จักรักนวลสงวนนัย
เพิ่มกลไกกรองสื่อถือศีลธรรม
เด็กวันนี้จักมีสิ่งแวดล้อม
ที่ฟอกย้อมจิตใจให้งามขำ
วันหน้าเป็นผู้ใหญ่ใจบุญนำ
แผ่นดินธรรมแผ่นดินทองเป็นของไทย
6 มกราคม 2548 20:54 น.
พี่ดอกแก้ว
เดือนแรมแจ่มจางนภางค์หมอง
เหม่อมองความหมายในม่านฝัน
เลือนลางพร่างไปในม่านควัน
คืนนั้นไร้แสงแห่งจันทร์งาม
หนาวหนาวคราวเดี่ยวอยู่เปลี่ยวจิต
เพียงดาวดวงนิดที่ไหวหวาม
กระพริบพรายที่ปลายฟ้าหม่นคราม
ร้องถามหาจันทร์อยู่ในใจ
ขับกลอนสอนใจให้คลายเศร้า
เพียงเงาเคราะห์ผ่านอย่าหวั่นไหว
มาแล้วก็ต้องผ่านไป
จันทร์ลับ...กลับใหม่เมื่อถึงกาล
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
1427
