3 กุมภาพันธ์ 2552 21:46 น.
พี่สาว
เมื่อวาน ได้อ่าน ผ่านข่าว
แสนเศร้า เหงาใจ ใครเห็น
ห้างใหญ่ Macy's ท้อปเท็น
ไม่เป็น เช่นเดิม เพิ่มทุน
ให้ออก เจ็ดพัน ฝันร้าย
ทำไม ร้ายไป ไม่หนุน
หมดงาน หมดเงิน เจือจุน
นายทุน หมดตัว พัวพัน
บ้านเรา ไม่เศร้า ขนาดนี้
ยังมี ที่ทาง ให้ฝัน
ปลูกผัก ทำนา ช่วยกัน
สักวัน ไม่หมด อดตาย
ต่างแดน แสนยาก ลำบาก
ตกงาน มากมาย ข่าวร้าย
ยกครัว ฆ่าตัว ตัวตาย
อย่าหมาย ให้ใคร ช่วยจน
3 กุมภาพันธ์ 2552 17:10 น.
พี่สาว
ขอลิขิต บทกลอน นี้ให้พี่
รักคนดี ทำไม ว่ารักขม
ต้องแก้ข่าว คราวรัก หักใจคน
ให้หลุดพ้น ใครใคร ไม่ยินดี
โดนรุ่มย่ำ ช้ำใจ จากใครเขา
ยังไม่เศร้า เท่าคน เข้าใจหนี
ไม่เอียงซ้าย ย้ายรัก รักความดี
รักที่มี คือรัก ไม่ครอบครอง
รักเอยรัก หักสวาท ประหลาดล้ำ
บทกลอนพร่ำ ร่ำไห้ ใจหม่นหมอง
ตัดได้แล้ว รักนั้น ไม่อยากลอง
เป็นพี่น้อง คล้องใจ ให้ทุกคน
รักความดี นี่ไง ให้เที่ยงแท้
รักแน่แน่ อมตะ ไม่สับสน
รักคนดี ต่อไป ไม่ลืมตน
รักทุกคน ไม่จน มนต์รักเอย
2 กุมภาพันธ์ 2552 08:03 น.
พี่สาว
ใครคนหนึ่ง ซึ่งหาย ไปนานนัก
ไม่มาทัก ทายกัน ฉันท์น้องพี่
สบายดี หรือไม่ คนใจดี
อยากให้รู้ พี่นี้ เป็นห่วงเเธอ
1 กุมภาพันธ์ 2552 07:50 น.
พี่สาว
ไม่ว่าจะโดนประนามขนาดไหน
ก็ยังยืนยันว่าเชื่อมั่นในความรัก
ที่มีต่อมวลมิตรบ้านกลอนทุกคน
ตัวเองก็ปุถุชนคนธรรมดา มีทุกอารมณ์
รัก โลภ โกรธ หลง แต่รู้จักอภัย และตั้งต้นใหม่
ทำผิดก็ขออภัย ใครไม่ให้อภัยก็แล้วไป
เรารู้จักจบ ถ้าเขาไม่อยากจบ ยังอยากทำร้ายเราร่ำไป
แล้วหัวใจเขาจะรู้จักรักได้อย่างไร
ถ้าไม่รู้จักให้รักแล้ว คงยากที่จะได้หัวใจจากใคร
ความรักพี่สาวมีมากล้นค่ะ ให้ตัวเองและทุกคน
คำพูดที่ให้ร้ายต่อกัน หมดสมัยแล้วค่ะ
พี่สาวก็เลิกโกรธใครแล้ว ด่าได้ก็ด่าไป
เขาด่าเรา คิดเสียว่าเขาด่าเพราะรัก ยังเห็นเราอยู่ในสายตา
เราก็สบายใจ
วันนี้มีความสุขค่ะ มีคนที่รักเรา มีครอบครัว ไม่เหงาใจ
ไม่มีใครดีพร้อมทุกอย่าง อาจเป็นแม่ปูขาเก เป็นคนไม่ดี
แต่ดีใจที่ได้เป็นแม่ มีลูกที่น่ารัก มีสามีที่รักเรา
มีเพื่อน มีมิตรที่แบ่งปันรักให้กัน เวลาเราล้ม
ก็ยังมีใครอีกบางคนดึงมือ ออกมาปกป้องเรา
ไม่เคยลืมบุญคุณเขา ขอบคุณที่เขาไม่ซ้ำเติม
ถึงใครจะเหยียบย่ำก็ยังรักค่ะ
รักทุกคน บอกชื่อได้ไม่หมดก็ขออภัย
คนแรก ที่ประทับใจ คุณสุภาพสตรี....
ราชิกา...ใจดีเหมือนแม่พระ
หมอพิม... เวลาแต่งกลอนที่ไร มาที่หนึ่งทุกที มีอารมณ์ขันเสมอ
พี่กันนา... อบอุ่น พี่สาวที่แสนดี
ไหมแก้วฟ้าสีคราม... คอยให้กำลังใจ
นรศิริ... จริงใจ คอยแนะนำ ให้กำลังใจ
ลูกสาวหล่า....ส่งความคิดถึงให้เสมอ
น้ำแข็งเปล่า...น้องสาวผู้น่ารัก
somebody....น้องกบผู้ใจดี
แจ้นเอง...รักคนไทยด้วยกัน
เฌอมาลย์...ขอเป็นน้อง ก็ดีใจค่ะ ยินดีที่สุด
ครูพิม....ครูผู้ใจดี
ครูกระดาษทราย...ให้กำลังใจ
สลักพิณ...นางฟ้าผู้น่ารัก
แก้วประภัสสร... มีอารมณ์ขันดีค่ะ
พิมญดา...แต่งกลอนเพราะ หวานจับใจ
โคลอน... จิตใจดี
ฉางน้อย...ป้อบปูล่าร์ น่ารัก สดใส
อัลมิตรา...เจ้าของบ้านผู้เสียสละดูแลบ้านกลอน
ใครที่ไม่ได้เอ่ยถึงต้องขออภัย
โลกนี่น่าอยู่เพราะเรามองแต่ส่วนดีของเขา
ยกย่อง และเชิดชูกัน
ขอสารภาำพว่าคุณผู้ชายในบ้านนี้ก็มีดีมากมาย แต่ไม่อยากกล่าวถึงหลายคน
กลัวโดนว่าไปชอบเขาอีก
ท่านแรก คือคุณลิลิต เข้ามานั่งในใจเพราะสงสัยว่า
คนนี้ทำไมถึงไม่ชอบขี้หน้าเราเลย ปากคม
(แต่ทำไมสาวๆติดกันเต็มไปหมด )
ใครเกลียดก็อยากเอาชนะให้เขาหายเกลียด
กลับกลายเป็นเรื่องราวให้ตัวเองโดนด่า
เวลาเราโกรธก็โต้ตอบไปดุเดือด แล้วก็เสียใจ
นี่เป็นความเลวของพี่สาว
ขอโทษเขาแล้ว ไม่อภัยก็แล้วกันไป
คงไม่โต้ตอบอีกแล้ว
ท่านที่สองคือคุณรักคนดี คนนี้เขียนกลอนได้ประทับใจมาก
อาทร ห่วงใย เขาอาจเขียนให้ทุกคนที่กำลังทุกข์ ให้มีกำลังใจ
แต่เราก็ขอรับไว้อย่างเต็มใจในความหวังดี ไม่เคยลืม
ความรู้สึกดีๆเหล่านี้อย่าไปมองให้มันเป็นกิเลส ตัณหา เลยค่ะ
คำว่าเพื่อน ไม่จำกัดว่าผู้หญิง ผู้ชาย โสด ไม่โสด
แค่รู้สึกดีๆต่อกันก็ดีแล้ว รักกัน ให้อภัยกัน
ใครไม่รักไม่ว่ากัน อยากด่าว่ากันต่อไป ถ้าทำแล้วสะใจ สบายใจ
ยินดีเป็นกระโถนรองรับให้ทุกท่าน ขอส่งความรักกลับคืนให้ท่านทุกคน
ไม่จากไปไหน บ้านนี้เหมือนมีมนต์ขลัง ขอบคุณเจ้าของบ้านคุณปีกฟ้า
และผู้ดูแลบ้านกลอนทุกท่านที่ให้โอกาส รัก Thaipoem Forever ค่ะ
หน้าส่วนตัว
4576
