26 กันยายน 2549 10:26 น.

((( เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย )))

ฟ้าปราย


เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยนัก
เป็นเหตุให้ความรักมักแปรผัน
ตัวแปรด้านอุตุนิยมวิทยานั้นสำคัญ
ความรักที่คงมั่นจึงสั่นคลอน

เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยบ่อย
ลมกรรโชกรักเคยร้อยหักเป็นท่อน
กระแสน้ำกัดเซาะถนนรักเสียร้าวรอน
พังดินใต้ไม้หมอนรถไฟรักจึงหยุดลง

เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเกินไป
ห่าฝนในป่าใหญ่ชะรากใจทั่วไพรพงศ์
ละลายสิ้นคนเคยรักคนเคยหลง
เพียงความเศร้าที่ยังทรงไม่เคยลดลงไปจากใจ

เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยยิ่ง
ความรักแท้จริงจะหาได้จากที่ไหน
กระแสลม ฝนกรรโชก กระแสน้ำ ผสานกันไป
หรือนี่คือสาเหตุที่ทำให้ ..รักเปลี่ยนแปลง..
				
17 กันยายน 2549 10:33 น.

ฉันรัก..(บท)..กวี

ฟ้าปราย


ฉันยังชอบบทกวี..วลีฝัน
มิเดียดฉันท์บทใดๆในใต้หล้า
กวีเศร้าบทเก่าเก่ายังคุ้นตา
ยังเพ้อครวญซึ้งค่าในถ้อยคำ

ทำไมเหวย..ทำไมวะ..ชะ..กวี
เพียงเกี้ยวพาราสีหรือเพ้อพร่ำ
ร้อยเรียงรักกลั่นผสานเป็นน้ำคำ
กลับย้อนยอกตอกตำใจกวี

กวีแสร้งหยิบอากาศมาวาดฝัน
แกล้งเฉไฉวาดตะวันให้ส่องสี
หลอกบุหลันคืนเพ็ญทุกราตรี
นี่หละนะ วิญญาณกวีที่ว่ากัน

ใครช่างสรรค์ปั้นแต่งบทกวี
ใครสอนส่วน..ผสมนี้ ..วลีฝัน..
ใครทำฉันเชื่อใน..วลีมั่น
หรือฉันนั้นรักคนร้อยถ้อยกวี

				
8 มกราคม 2548 15:29 น.

..อย่าสัญญา..

ฟ้าปราย




ถ้าน้ำคำ ที่พร่ำบอก ไม่หลอกเล่ห์
ใจจะเท ไปตาม ที่วาดไว้
กลัวจะจริง แต่คำ แล้งน้ำใจ
พลาดช้ำใน เพราะวจี ไม่มีจริง

อย่าเสแสร้ง แกล้งเปิด ประตูรับ
แต่ใจพับ เก็บไว้ ให้แม่หญิง
คนก่อนเก่า แนบชิด จิตประวิง
กลัวไม่ทิ้ง รอยเก่า ที่เจ้าปอง

อย่าสัญญา ใดใด ให้ไขว้เขว
กลัวรวนเร ล่มรัก ของเราสอง
ถ้าสัญญา แล้วไม่จริง เพียงอยากลอง
คงจะต้อง น้ำตาตก อกสะเทือน

ใช่ไม่อยาก รู้ซี้ง ซึ่งความหมาย
ใจพี่ชาย ยกให้ หรือเพียงเพื่อน
จะขอใช้ เวลา มาคอยเตือน
ให้ลบเลือน รอยช้ำ เคยย้ำใจ				
27 ตุลาคม 2547 14:39 น.

หนาว..สะท้าน

ฟ้าปราย



       ลมหนาวโชยพัดผันร่างสั่นไหว
       สะท้านในไหวคลอนกร่อนด้วยเหงา
       กรรโชกแรงปลิดปลิวหัวใจเรา
       กายสั่นเทาใจสะท้านหวั่นแรงลม

       อากาศแห้งใจโหยดูโรยร้าง
       ความอ้างว้างเหน็บหนาวเข้าถาถม
       ย่ำซ้ำเติมใจเก่าร้าวระทม
       คงสาสมพรหมสั่งแต่ครั้งใด

       ใบไม้ปลิวแห้งหลุดแล้วหยุดนิ่ง
       ใจประวิงหวิวหวั่นสะท้านไหว
       ดูเหมือนเจ้าหมดเยื่อไม่เหลือใย
       ด้วยปลิดใบพ้นต้นหล่นลงดิน

       โอ้ใจเจ้า..เหงา..หนาว..รวดร้าวไหม
       ลมกร่อนใจกัดกล้ำน้ำเซาะหิน
       โบกสะบัดพัดแรงแทงชีวิน
       แทบแดดิ้นเดียวดายกลางสายลม

				
21 ตุลาคม 2547 13:18 น.

ฟ้าปราย

ฟ้าปราย


     ฝากฟ้าปรายเป็นหนึ่งในไทยโพเอ็ม
     ฝากเติมเต็มภาษากลอนอักษรสวย
     ฝากน้องพี่จุนเจือเอื้ออำนวย
     ฝากให้ช่วยขัดเกลาเนาคำกลอน

     ฟ้าปรายอยากร้อยเรียงอักษรา
     ฟ้าปรายหาที่ผ่อนใจให้คลายร้อน
     ฟ้าปรายรักอักษรไทยจึงเว้าวอน
     ฟ้าปรายรอนแรมมาหาเพื่อนไทยฯ

     เป็นหนึ่งฤามิใช่ใคร่จะหวัง
     เป็นหนึ่งยังยากยิ่งสิ่งฝันใฝ่
     เป็นหนึ่งนั้นไม่เคยฝัน ณ บ้านไทยฯ
     เป็นหนึ่งในใจเพื่อนแวะเยือนยล
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฟ้าปราย
Lovings  ฟ้าปราย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฟ้าปราย
Lovings  ฟ้าปราย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟฟ้าปราย
Lovings  ฟ้าปราย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงฟ้าปราย