โหม

มัทนา

-๑-

ท่ามกลางความสับสนบนโลกกว้าง

กลับกระจ่างหนึ่งความจริงอันยิ่งใหญ่

อุดมการณ์ที่เหลือดั่งเชื้อไฟ 

ยิ่งมอดไหม้เร่งร้อน...ยิ่งอ่อนแรง

 

ลมหายใจ เข้า-ออก คล้ายบอกว่า

ความอ่อนล้าคือเทียนน้อยคอยหรี่แสง

หากยิ่งโหมลมเร้าเข้าแทรกแซง

เท่ากับแกล้งเทียนให้ลับดับแสงไป

 

-๒- 

ท่ามกลางความสับสนบนทางฝัน

ปากกาเดิมเริ่มสั่นเพราะหวั่นไหว

อุดมการณ์เริ่มลดเพราะหมดไฟ

ขาดแรงใจผลักดันสร้างสรรค์งาน

 

กี่หัวโขนโยนมา...มิกล้าสวม

เพื่อส่วนรวมจึงจำยอมพร้อมประสาน

กัดฟันสู้รู้อดทนไม่บ่นงาน

ต้องไม่พาลเหวี่ยงใส่ใครทั้งนั้น

 

เพราะยอมเป็นเสาเอกเฉกเสาหลัก

เมื่อถูกปักตรึงไว้ต้องไม่หวั่น

น้ำหนักบ้านที่มี...จะกี่ชั้น

ต้องมุ่งมั่นแบกรับประคับประคอง

 

แม้บางคราวทนฝืนยืนแทบล้ม

ความขื่นขมเค้นคนทำหม่นหมอง

จะยิ้มอย่างใจเย็นเน้นไตร่ตรอง

ที่ไม่ร้องไห้ร่ำ-เปลืองน้ำตา

 

เพราะมีฝัน มีไฟ จึงใฝ่ฝัน

แม้บางวันกล้ำกลืนฝืนเริงร่า

เพื่อสิ่งหนึ่งซึ่งรักและศรัทธา

กี่พายุโหมมา...จะฝ่าไป !