17 มกราคม 2545 10:33 น.
มู่หลาน
อยู่ใกล้กันแค่เอื้อม
แต่สุดเอื้อมของหัวใจ
อยู่ใกล้ขนาดไหน
แต่สุดไกลสำหรับฉัน
อยู่ใกล้กันเพียงกาย
แต่ดวงใจไม่ผูกพัน
อยู่ใกล้กันแค่นั้น
แต่เหมือนฉันนั้นห่างไกล
ดวงตาที่มองฉัน
มันดูช่างไร้ความหมาย
ดวงตาเหมือนจริงใจ
ต่ทำไมไม่จริงจัง
ดวงตาเธอมันฟ้อง
เวลามองจ้องดูฉัน
ไม่รักหรือไรกัน
ช่วยบอกฉันวานบอกที
17 มกราคม 2545 08:52 น.
มู่หลาน
ขีดเส้นสายลายรักเป็นอักษร
บรรจงแต่งเป็นบทกลอนซ่อนความหมาย
ขีดเส้นสายลายทางของหัวใจ
แอบซ่อนไว้เป็นลายทางต่างดวงตา
เหมือนเล่ห์กลมนต์มายามาดลจิต
ให้ชีวิตเริ่มผูกพันเฝ้าฝันหา
เชื่อมสายใยโยงเกี่ยวเสี้ยวชีวา
ขีดเส้นสายลายรักมาน่าภิรมย์
16 มกราคม 2545 11:45 น.
มู่หลาน
นาฬิกาจ๋าช่วยเดินช้าช้าหน่อย
วันเวลาช่วยเดินคอยหน่อยได้ไหม
ฉันเริ่มเหนื่อยอ่อนล้าจะตามไป
สุดกำลังจะคว้าไขว่ให้ได้มา
แต่เวลาไม่คอยท่าน่าใจหาย
เดินลับไปไม่ถอยหลังน่ากังขา
ปล่อยน้ำตาร่วงหยดรดลงมา
สุดอ่อนล้าไขว่คว้าอะไรไม่ได้เลย
หน้าส่วนตัว
530
