16 สิงหาคม 2545 14:58 น.

รอยยิ้ม สายลม ของวัน(ไม่)เหงา

รติกานต์

คุณเคยยิ้มให้กับบรรยากาศเหงาๆบ้างไหม
ลองดูสิ..ยิ้มให้กับสายลมท่ามกลางแสงแดด
ชื่นชมในความเข้มแข็งของเขา
ขอบคุณที่เขาอยู่เป็นเพื่อนเรา
รู้สึกดีๆจริงๆนะ
ฉันชอบที่จะออกมาตรงระเบียง
มองไปไกลสุดฟ้า มองสีเขียวนั่น และผู้คน
ได้คิดอะไรเพลินๆไปเสมอ
เขา...
ทำอะไรอยู่นะในเวลาเช่นนี้
เขาอาจกำลังมีความสุขกับคนรัก
ฉันอมยิ้มนะ
อย่างน้อยเขาก็ไม่ต้องเหงาก่อนจะถึงวันของเรา
หากเขากำลังเศร้า...
ฉันก็ได้แต่กระซิบไปกับสายลม
ให้กำลังใจเขา...โปรดรอฉันอีกหน่อย...
เพียงเท่านี่..ฉันก็รู้สึกว่า
ฉันไม่ได้อยู่อย่างเดียวดาย
และมีวันข้างหน้าที่มีเขา

เขา...
ฉันเองไม่อาจจะรู้ได้
เขาอยู่ ณ แห่งใด เขาเป็นใคร แม้แต่ชื่ออะไรกัน
...แต่ฉันรู้...
เราจะได้พบและรักกัน - - นานเท่านาน - -
คุณเองก็ด้วยนะ
อย่ามัวเศร้าสร้อย คิดว่าชีวิตนั้นหมดสิ้น
ลุกขึ้นสิคะ
ออกไปข้างนอก หน้าบ้าน ริมหน้าต่าง รึระเบียง
รับสายลมที่เดินทางไกลเข้ามา
ยิ้มให้กับบรรยากาศเหงาๆในหัวใจ
และลองนึกถึงใครคนหนึ่ง
ที่คุณและเขาต่างรอคอยวันนั้น
ให้กำลังใจกันและกันผ่านสายลม
อีกไม่นาน...อีกไม่นานหรอกนะ....
 เรา  ไม่ต้องเหงาอีกต่อไป

                                                K-na				
16 สิงหาคม 2545 14:30 น.

รอยยิ้ม สายลม ของวันเหงา

รติกานต์

คุณเคยยิ้มให้กับบรรยากาศเหงาๆบ้างไหม
ลองดูสิ.. ยิ้มให้กับสายลมท่ามกลางแสงแดด
ชื่นชมในความเข้มแข็งของเขา
ขอบคุณที่เขาอยู่เป็นเพื่อนเรา
รู้สึกดีจริงๆนะ
ฉันชอบออกมาที่ระเบียง
มองไปไกลสุดฟ้า มองสีเขียวนั่น และผู้คน
ได้คิดอะไรเพลินๆไปเสมอ
เขา...
ทำอะไรอยู่นะในเวลาเช่นนี้
เขาอาจกำลังมีความสุขกับคนรัก
ฉันอมยิ้มนะ *-*
อย่างน้อยเขาก็ไม่เหงาก่อนจะถึงวันของเรา
หากเขากำลังเศร้า..
ฉันก็ได้แต่กระซิบไปกับสายลม
ให้กำลังใจเขา..โปรดรอฉันอีกหน่อย..
เพียงเท่านี้..ฉันก็รู้สึกว่า
ฉันไม่ได้อยู่อย่างเดียวดาย
และมีวันข้างหน้าที่มีเขา

เขา...
ฉันเองก็ไม่รู้ได้
เขาอยู่ ณ แห่งใด  เขาคือใคร แม้แต่ชื่ออะไรกัน
...แต่ฉันรู้...
เราจะได้พบและรักกัน - - นานเท่านาน - -
คุณเองก็ด้วยนะ
อย่ามัวเศร้าสร้อย คิดว่าชีวิตนั้นหมดสิ้น
ลุกขึ้นสิคะ...
ออกไปข้างนอก หน้าบ้าน หลังบ้าน รึระเบียง
รับสายลมที่เดินทางไกลเข้ามา
ยิ้มให้กับบรรยากาศเหงาๆในหัวใจ
และลองนึกถึงใครคนหนึ่ง
ที่คุณและเขาต่างรอคอยวันนั้น
ให้กำลังใจกันและกันผ่านสายลม
อีกไม่นาน...อีกไม่นานหรอกนะ...
 เรา  ไม่ต้องเหงาอีกต่อไป

                                                K-na				
16 สิงหาคม 2545 13:40 น.

พิจารณาตัวเอง

รติกานต์

อะไรเอ่ย..
ฉันไม่ใช่ ปลาย่าง ให้คุณเฝ้า
ฉันก็แค่ ก้างปลา บนจานสวย
แล้วคุณเอง ไม่ยอมเป็น เจ้าเหมียว
คุณคิดว่า.....คุณเป็น......อะไรเอ่ย?
ตราบใดที่ปฏิเสธรังเกียจ ปลา
และไม่ไปหากระดูกซะให้พ้น!!
คุณก็จะเป็นได้แค่นี้แหละ  คุณด่าง 

                                                    K-na				
15 สิงหาคม 2545 14:53 น.

....กลัว....

รติกานต์

วันนี้...
     ฉันช่วยให้คนรักได้พบกัน
                                      ...ฉันสุขใจ...
ทว่าคนหนึ่งนั้น..เป็นคนที่ฉันรัก

= ฉันคิดเพียงว่า..มันเป็นสิ่งที่ถุกแล้ว = 
ฉันไม่กล้าแม้แต่จะคิด...
           ตอนนี้ฉันรู้สึกเช่นไร   --อย่ารู้เลย--

                                                           K-na				
15 สิงหาคม 2545 14:22 น.

ใจหาย...กับสายลม

รติกานต์

เธอเคยบอกกัน
ว่า..ฉันเป็นดั่งลมหายใจ..
ขาดฉัน-ขาดใจ หมดสิ้นทุกอย่าง
แต่มาวันนี้..
เธอยอมกลั้นใจ
ละทิ้งลมหายใจ..อย่างฉัน
มีชีวิตที่ไร้ลมหายใจ
ต้องการเพียงหัวใจ..
เต้นไป..อย่างฝืนทน
เพราะเขาใช่ไหม
คือ..หัวใจของเธอ..
หยุดเต้นเมื่อไหร่-หัวใจคงสลาย
แต่--ลมหายใจอย่างฉัน--
เธอจะหยุดไว้นานแค่ไหน
ความจริง..เนิ่นนานยิ่งกว่า
แค่--สายลมแผ่วเบาเท่านี้--
ฉันพ่ายหัวใจเธอ

                                               K-na				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรติกานต์
Lovings  รติกานต์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรติกานต์
Lovings  รติกานต์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟรติกานต์
Lovings  รติกานต์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงรติกานต์