24 เมษายน 2545 12:14 น.
รังนก
สายลมพัดแผ่วเบา
ใจเหงาๆไร้ความคิด
ไม่อยากเชื่อในโชคชะตาชีวิต
ใครลิขิตให้ฉันอ้างว้างเดียวดาย
อยู่ดีๆน้ำตาก็รินไหล
เจ็บในใจไร้เหตุผลแต่แฝงด้วยความหมาย
รู้สึกเหงาทั้งที่มีคนรอบข้างมากมาย
แต่ไม่ได้เป็นคนที่มีความหมายของใครเลย
สายลมพัดเฉื่อยๆ
ใจเหน็ดเหนื่อยกับการถูกเมินเฉย
กี่ครั้งแล้วนะที่เราถูกละเลย
และไม่มีใครเคยหันกลับมามอง
ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดร้าว
มีแต่เรื่องราวที่ทำให้ใจหม่นหมอง
มีบ้างไหมเรื่องที่ทำให้สมอารมณ์ปอง
ลองคิดลองทวนมีเหมือนไม่มี
สายลมเลือนรางจางหาย
มีความหมายเหมือนกับชีวิตนี้
ถูกพลักไสให้ออกห่างจากผู้คนที่มี
ล่องลอยเคว้งคว้างอย่างที่ไม่มีใครต้องการ
ล่องลอยไปในอากาศ
รอโอกาสที่จะได้ร้องขับขาน
บอกเล่าเรื่องราวของคนที่ไม่มีใครต้องการ
คนที่ร้าวรานเพราะความอ้างว้างเดียวดาย
เผื่อว่าจะมีใครต้องการ
คนที่ร้าวรานและไม่มีความหมาย
จะมีไหมใครสักคนในผู้คนมากมาย
ช่วยฉุดฉันไว้ไม่ให้จางหายไปกับสายลม
22 เมษายน 2545 22:33 น.
รังนก
เธอยังรักฉันอยู่หรือเปล่า..
ช่วยบอกเล่าเรื่องราวหน่อยจะได้ไหม
ตอนนี้ยังมีฉันไหมในใจ
หรือเธอมีใครคนใหม่ช่วยบอกที
เธอรับรู้บ้างไหมว่าฉันเป็นอย่างไร
อ่อนล้าหมดกำลังใจเมื่อคิดถึงเธอตอนนี้
ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมใช่ไหมคนดี
แม้ฉันคนนี้จะบอกว่ารักเธอมากเท่าไร
ไม่เข้าใจทำไมเธอนิ่งเฉย
เหมือนละเลยในความรู้สึกที่อ่อนไหว
ใจฉันเหมือนใบไม้ที่เกวี่ยงไกว
อาจปลิดปลิวได้ถ้าเธอจะทิ้งกัน
ไม่อยากได้ยินคำตอบจากปากของเธอ
กลัวชีวิตจะพบเจอชะตาเหมือนใบไม้นั้น
แต่จะทนฝืนโชคชะตาไปได้อย่างไรกัน
คงมีสักวันที่ใบไม้ต้องปลิดปลิวตามลม
บอกตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้
ยอมรับให้ได้กับความขื่นขม
ปลอบใจตัวเองแม้วันนี้เป็นใบไม้ที่ปลิวตามลม
อีกไม่นานคงได้สุขสม ผลิดอกออกใบ
20 เมษายน 2545 15:50 น.
รังนก
เธอยังรักฉันอยู่หรือเปล่า..
ช่วยบอกเล่าเรื่องราวหน่อยจะได้ไหม
ตอนนี้ยังมีฉันไหมในใจ
หรือเธอมีใครคนใหม่ช่วยบอกที
หน้าส่วนตัว
2228
