23 มิถุนายน 2551 21:57 น.

ฉัน...

ร่มสัก

เหมือนพระพรหมลิขิตชีวิตผิด
หรือกามเทพดลจิต...ฉันหรือไม่
หนทางรักจึงต่างระหว่างใคร
ทรมานหัวใจเกินทรมาน
    ถูกทิ้งใจเอาไว้ให้ไร้คู่
ทนเฝ้าดูใจข้าน่าสงสาร
หายากนักรักแท้ที่เนานาน
คงมีแต่รักชั่ววานผ่าน...ลืมวัน
    วิปริตผิดใจต่างไปอีก
เหมือนดวงใจถูกผ่าซีกมาห้ำหั่น
ต้องคำสาปให้รู้จักได้รักกัน
และต้องพรากชั่วนิรันดร์พลันครองตรม
    ใจจึงเจ็บใจจึงปวดรวดร้าวนัก
เพราะใจอยากมีรัก....จักขื่นขม
เพื่อแลกสุขเสี้ยวเวลามาชื่นชม
ใจระทมตรมใจไปชั่วกาล
    คงจะหายากนักนะรักแท้
ที่มิผันมิแปรแค่...เวลาผ่าน
จะยืนยงคงที่เนิ่นเนานาน
จะครองคู่ชั่วปาวสานมิเปลี่ยนแปลง
    อธิษฐานขอให้ใจอย่าไร้คู่
กามเทพน้าวศรชูมิพลิกแผลง
ศรดอกไม้พุ่งตรงมาทิ่มแทง
แล้วสำแดงพลังรักประจักษ์พลัน
    ให้เกิดเป็นชายแท้จริงเป็นหญิงแท้
อย่าสลับกลับแปรให้โลกขัน
แล้วพบรักครองคู่อยู่เคียงกัน
อย่าเหมือนฉันชาตินี้ที่ทุกข์ใจ...				
24 พฤษภาคม 2551 18:09 น.

ขอใครสักคน...

ร่มสัก

ขอแค่เพียงเสี้ยวหนึ่งคิดถึงบ้าง
ขอแค่เพียงความอ้างว้างมันจางหาย
ขอแค่เงาใครคนหนึ่งซ้อนเงากาย
ขอแค่เพียงความเดียวดายให้หายไป
   ไม่ต้องรักเท่าฟ้าถ้าจะรัก
ไม่ต้องมากมายนักถ้าจะให้
ไม่ต้องสุขมากขอแค่พอใจ
ไม่ต้องให้หมดใจแค่ที่มี
   ไม่ต้องหวงขอแค่ห่วงในบางครั้ง
ไม่เพียงพลั้งขออย่าเผลอใจจากที่
ไม่ต้องเอ่ยคำรักแค่ภักดี
ไม่ต้องอยู่คู่ชีวีเพียงมีกัน
   ขอแค่เพียงเท่านี้คงไม่มากนัก
ขอแค่เพียงความรักให้ใจนั้น
ขอแค่เพียงใครคนหนึ่งเข้าใจกัน
ขอแค่เพียงเท่านั้น...ใจคงพอ				
21 มกราคม 2551 15:26 น.

กาลครั้งหนึ่ง ณ ร่มแดนช้าง

ร่มสัก

มช รำลึก

ปุยเมฆลอยคลอเคล้าเคลียยอดดอยโอบเขา เป็นเช่นชั้นฉากลึกแนวไพร 
ดั่งฝากฝังตราตรึงไว้มั่น ผูกพันมิยอมห่างไกล 
เคียงคู่ฟ้าเชียงใหม่ให้งามหนักหนา

แดนล้านนาแห่งนี้ ดูเหมือนแดนสวรรค์ 
ดังเทพบรรจงสรรค์สร้างมา โอ้อ่างแก้วแพรวพราวรื่นรมย์
ร่มเงาระรื่นตา คงฝั่งในวิญญาเมื่อได้มายล

ภูมิใจ ที่เราได้มาร่วมฝัน ร่วมสถาบันอันเทิดธรรมชูเกียรติแห่งนี้

มช กล่อมเกลาเราให้เป็นคนดี เปี่ยมศักดิ์ศรีเปี่ยมความรู้นานาวิชา

ในรั้วม่วงแห่งนี้ คงมากมีมนต์ขลัง จนฝังใจใฝ่รักบูชา
ห่างแต่กายใจยังฝังแน่น ถิ่นแดนที่ตรึงอุรา มช นี้ยังตรึงตราเรานั้นแน่เอย

..............................................................................................................
                                             ร่มแดนช้าง
          มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ของเรา 
งามพร้อมสมภูมิลำเนา ที่พวกเราแสนภูมิใจ 
สร้างความหวังศรัทธา วิทยาพาเรืองไกล 
พวกเราขอเทิดทูนไว้ด้วยดวงใจพร้อมเพรียงบูชา 
     รอบอาณารั้วเราสีม่วง     ดุจเวียงทองของปวงเทวา 
สวยงามด้วยธรรมชาติอันสูงค่า เลิศวิชา รวยน้ำใจ ใฝ่รักกัน 
       เมื่อทองกวาวดอกสีแดงเต็มต้น ฝังจิตตรึง ซึ้งกมลเรามั่น 
ภาพงามตาทุกครามอง เหมือนดังทองอันผ่องพรรณ 
รับสุรีย์แห่งสายัญห์คล้ายสุวรรณนั้นดาษไป 
           ถิ่นเพลินใจนั้นคืออ่างแก้ว เก็บวารีคล้ายแนวธารใหญ่ 
น้ำห้วยแก้วรินไหลหลั่งยังเวิ้งใหม่ กว้างขวางไกลแลวิไลแลใสเย็น 
        ผ่อนอารมณ์ สุขสมยามเคียงคู่ ทุกแห่งชวนพิศดูชมเล่น 
รอบวารีนี้เพลินตา สายลมมาพาให้เย็น 
แสนสบายจึงหมายเป็นศูนย์หย่อนใจไว้ชื่นทรวง
         จากแดนไทยทั้งไกลและใกล้ แต่รวมใจสวมกันเป็นห่วง 
น้ำใจเล่า เรารักใคร่ในสีม่วง ผูกสัมพันธ์กันทั้งปวงห่วงทุกครา 
          ร่มแดนช้างชูคบเพลิงเชียงใหม่ มิได้ไกลพระบาทไทยราชา 
ร่มภูพิงค์นั้นดำรงทุกคราทรงเสด็จมา พระเมตตาแผ่พร้อมมา 
ถึงพวกเราทุกเหล่าเอย..				
14 มกราคม 2551 20:19 น.

ครู...บนดอย

ร่มสัก

...จากชีวิตในเมืองที่เรืองรุ่ง
ฝืนเดินมุ่งสู่เขาลำเนาป่า
หอบวิชาความรู้คู่ตัวมา
หวังเพียงว่าได้มาแล้วย้ายไป

   ทนจำใจจำทนให้พ้นผ่าน
มาไกลบ้านไกลเมืองรุ่งเรืองไสว
ไร้แสงสี ขาดน้ำ ไม่มีไฟ
ไร้ซึ่งสิ่งศิวิไลย์อย่างในเมือง

    มีแต่เขา ดอย หมอก ดอกน้ำค้าง
ภาษาต่างที่ฟังไม่รู้เรื่อง
ความลำบากยากจนขัดสนเคือง
นึกถึงความสิ้นเปลืองที่จากมา

     อยู่เป็นพิมพ์ เป็นแบบ เป็นตัวอย่าง
อยู่เพื่อสร้างให้ศิษย์ได้ศึกษา
และ...ชีวิตก็เริ่มเปลี่ยนเมื่อเวียนมา
เพราะสงสาร...หรือ...เมตตายังไม่รู้

     หรือเพราะเกิดปณิธานที่หาญมุ่ง
จะนำความเรืองรุ่งให้มาสู่
หรือเพราะเด็กนั้นเรียกย้ำคำว่า"ครู"
หรือเพราะเลือดนักสู้ในหัวใจ

      ด้วยเหตุผลกลใดใจยังคิด
แค่รู้ว่าชีวิตเปลี่ยนไปได้
แสงสว่างเกิดขึ้นในหัวใจ
แสงชีวิตส่องไสวในวิญญาณ...				
5 พฤศจิกายน 2550 20:31 น.

ถวายพระพร

ร่มสัก

เฉลิมฉลองพระมิ่งฟ้า        ราชัน
  เถลิงพระเกียรติอนันต์           เกริกฟ้า
  ๘๐ พรรษพระมิ่งขวัญ             จอมภพ
  พระเดชเจิดจำรัสหล้า              เหล่าข้าฯ สดุดี

      จอมภพเจ้าธานินทร์          ไทยทั่วถิ่นสดุดี
น้อมเกล้าเจ้าชีวี                      ราษฎร์ภักดีองค์ภูมิพล

     น้ำพระทัยนั้นใหญ่ยิ่ง          เกินทุกสิ่งทุกแห่งหน
เลิศล้ำทั่วสกล                           เลิศล้นทั่วปฐพี

     วาระวารฤกษ์ประเสริฐ          ทั่วไทยเทิดฤกษ์ดิถี
เฉลิมฉลองซ้องความดี               ราษฎร์ยินดีทั่วแผ่นดิน

    บุญของผองไทยแล้ว             องค์พ่อแก้วแพร้วปฐพิน
บุญซ้องพร้องแผ่นดิน               ยั่งยลยินถิ่นไทยเทอญ

     ทวยเทพทั่วฉชั้น                 ทิศฟ้า
อำนวยพระพรราชา                  เทิดเกล้า
เถลิงพระชนมา-                       ยุยิ่ง-    ยืนเฮย
เคียงคู่ผืนแผ่นฟ้า                    ถิ่นหล้าแดนไทย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟร่มสัก
Lovings  ร่มสัก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟร่มสัก
Lovings  ร่มสัก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟร่มสัก
Lovings  ร่มสัก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงร่มสัก