19 พฤษภาคม 2549 08:21 น.

หมดอายุ

-ร้อยแปดพันเก้า-

หอบหัวใจครวญคร่ำเสียงร่ำไห้ 
ฝากฤดีที่ตรงไหนของใจหนอ 
เพราะว่าพี่ไร้เจ้าพะเน้าพะนอ 
วาดหวังรอไออุ่นซบกรุ่นกาย 

หอบหัวใจเก่าเก่าเอามาให้ 
ก็ยังไร้คนภักดีมาหนีหาย 
ทนเปล่าเปลี่ยวตรมเศร้าเหงาเดียวดาย 
คนเคยรักคงหน่ายคล้ายระทม 

ช่างดูเหมือนหัวใจพี่ไร้ค่า 
เจ้าปล่อยพี่โหยหาจนสาสม 
นั่งละเมอเพ้อพกอกระบม 
จ่อมเจ็บจมคนใกล้ไม่เหลียวแล 

หัวใจเก่าเคล้าอดีตอย่างสิ้นหวัง 
หมดพลังพร่ำบ่นเหมือนคนแก่ 
ไร้คนเชื่อว่ามีใจในรักแท้ 
หัวใจแย่..เพราะว่า..หมดอายุ				
17 พฤษภาคม 2549 08:29 น.

ป่าอยู่ไหน ??

-ร้อยแปดพันเก้า-

มองต้นไม้ใคร(บ้าง)เห็นว่าเป็นป่า
มองท้องฟ้าสีหม่นปนความหมาย
ลมที่โบกโศกแสนเหมือนแดนตาย
น้ำตาแห้งเหือดหายขอดสายธาร

ธรรมชาติเอื้อสินธุ์ถิ่นพฤกษา
สัตว์ใหญ่น้อยพึ่งพาเป็นอาหาร
เมื่อน้ำน้อยดินแล้งแห้งกันดาร
สรรพสิ่งเคยสำราญสงบลง

ไม้ใหญ่เคยแผ่ร่มห่มเหมือนบ้าน
ปลูกวิญญาณเพื่อรักษาป่าสูงส่ง
ควรคำนึงซึ้งค่าเพื่อป่าคง
เพียงต้นเดียวฤๅทะนงเรียกพงพฤกษ์

ไม้เป็นศพซบหล้าหากป่าม้วย
ย่อมเจ็บถึงลำห้วยด้วยรู้สึก
ลมหายใจป่าร้าวอยู่ลึกลึก
ปลุกสำนึกอาดูรการสูญตาย

ยินเสียงป่าอาทรถอนสะอื้น
ช่วยปลุกฟื้นผืนป่าเกรงว่าสาย
สามานย์มนุษย์หยุดโค่นป่าเถอะ..น่าอาย
โลกเลวร้ายลามไล่เพราะใจทราม

กว่าจะเห็นคุณค่าของป่าครบ
กว่าจะพบความหมายในคำถาม
ใต้ฝ่าเท้าย่ำเหยียบคือความงาม
ลงโลงหามเผาไหม้ยังใช้ฟืน				
9 พฤษภาคม 2549 07:26 น.

*"*กาแฟ & ความรัก*"*

-ร้อยแปดพันเก้า-

ถ้าความรักดั่งกาแฟสำเร็จรูป 
เหมือนรสจูบไร้ดื่มด่ำฉ่ำความหวาน 
ทั้งฉาบฉวยรวบรัดเกินทัดทาน 
อาจร้าวรานเมื่อรักร้างต่างรุนแรง 

ให้ความรักดั่งกาแฟที่ใหม่สด 
คั่วและบดหยาบป่นจนหอมแห้ง 
กรองใส่ถ้วยรินน้ำร้อนร่อนตะแกรง 
กรุ่นกลิ่นแรงหอมหวลชวนให้รอ 

ทีละหยดทีละหยดสดลงแก้ว 
แท้จริงแล้วต้องอดทนมิย่นย่อ 
กลั่นความรักจากใจให้เพียงพอ 
ความสุขก่อคุ้มค่าท้าให้คอย 

เติมความหวานด้วยน้ำตาลผสานผสม 
ลดความขมนมเสริมเพิ่มอร่อย 
รสกลมกล่อมจิบอุ่นอุ่นสูดกลิ่นลอย 
ทีละน้อยค่อยค่อยดื่มลืมไม่ลง 

เหมือนกับการกลั่นกรองของความรัก 
จะประจักษ์รักยิ่งใหญ่ใช่ความหลง 
เฝ้าถนอมน้ำใจให้ยืนยง 
ไม่หวือหวาแต่มั่นคงและจริงใจ 
				
8 พฤษภาคม 2549 09:03 น.

ปั้น

-ร้อยแปดพันเก้า-

เก็บกอบดินพอประมาณสานความคิด 
นิรมิตเสกสรรค์ดั่งมั่นหมาย 
ปั้นโครงสร้างร่างต่อก่อรูปกาย 
ให้หลากหลายท่วงทีและลีลา 

วาดดวงจิตปั้นตามความรู้สึก 
ใช้สำนึกตัวตนปนปรารถนา 
ใส่วิญญาณกับก้อนดินธรรมดา 
เติมชีวิตให้เต็มค่ากว่าวันวาน 

ด้วยชีวิตมิอาจลิขิตให้- 
สว่างไสวดั่งแสงทองส่องผสาน 
ชีพซับซ้อนสับสนอนธกาล 
เวียนว่ายวนสายธารมารมายา 

เหมือนปั้นดินเป็นดาวพร่างพราวฝัน 
งามดั่งจันทร์เรืองรองผ่องวาสนา 
ไม่อาทรร้อนรนทนทรมา 
แต่จะหาความจริงใจอาจไม่มี 

มัวหลงรูปจูบลมชมภาพปั้น 
ทุกสิ่งนั้นแค่คราบการฉาบสี 
สรรพสิ่งสูญสลายกลายธุลี 
ใช้ชีวีบนทางธรรมตามทำนอง 

ปั้นชีวิตให้ได้ดั่งใจหวัง 
สร้างพลังบนความจริงทุกสิ่งผอง
ให้เลอล้ำค่าล้นบนทางทอง 
สุขสมปองมั่นใจในศรัทธา				
8 พฤษภาคม 2549 08:23 น.

โลกจิต

-ร้อยแปดพันเก้า-

สมบัติพัสถาน
สร้างวิมานบนแดนดิน
ชีวิตและทรัพย์สิน
ถิ่นอยู่เหย้าเฝ้าถือครอง

ทุกสิ่งและทุกอย่าง
ปักใจสร้างจึงหมายปอง
ยึดเข้าเป็นเจ้าของ
หลงจับจองอย่างมัวเมา

สิ่งนั้นหรือสิ่งนี้
จนหรือมีสมมติเอา
ล่ามติดชีวิตเขลา
รอบตัวเราที่เร้ารัว

เลวทรามลุกลามไล่
ดีหวั่นไหวใจหวาดกลัว
รู้ได้สิ่งใดชั่ว
ต้อนตัวกลับให้อับจน

สมสั่งมิยั้งคิด
ร้างชีวิตในร่างคน
โลกจิตติดสับสน
อัตตาตนบนร่างตาย

ชีวิตควรปล่อยว่าง
รู้ละวางรู้ยางอาย
สรรพสิ่งไร้ความหมาย
ทุกสิ่งไซร้ใช่ของเรา				
Calendar
Lovings  -ร้อยแปดพันเก้า- เลิฟ 3 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ-ร้อยแปดพันเก้า-
Lovings  -ร้อยแปดพันเก้า- เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ-ร้อยแปดพันเก้า-
Lovings  -ร้อยแปดพันเก้า- เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง-ร้อยแปดพันเก้า-