12 กันยายน 2546 21:06 น.
ว.ลักษณ์
พี่ จ๋ารู้ไหม ใครคิดถึง เฝ้ารำพึง คิดถึง ทุกเวลา
จะ ห่างไกลใกล้ ใจนำพา อดเสน่ห์ พี่มิเสื่อมคลาย
รินทร์ รักปักใจ รักแต่พี่ รินวจี อ้อนคำหวาน มิแหนงหน่าย
โก สุม รุกรักร้อน รักร้างกลาย น่าใจหาย ถ้ารักร้าง ในช้ำเอย
มุท รู้ไหม ยามราตรี ฉันหนาวจิต เพราะรักพิษ รักอ่อนไหว รักเปิดเผย
แดง ร้อน ร้อนฤทัย ร้อนรักเอย ใจนั่นเอ่ย เพียงรักเดียว รักจรินทร์
7 พฤศจิกายน 2545 01:03 น.
ว.ลักษณ์
ฉันยังคงอยู่ในโลกกว้างใบนี้....ฉันผ่านเรื่องราวต่างๆ มากมาย
ทุกข์ระทมสุขสมเพียงใด....มีรักแต่ใช่รักที่ต้องการ...ไม่
หากความรักเพียงแค่ครองกาย...แล้วใครเล่าคนนั้นไซร้...
ซึ่งครองพิชิตได้ดวงใจฉัน...ฉันจะเป็นอย่างไรก็ตาม...
มีนายเป็นเพื่อนฉันแค่นี้ก็สุขพอ...ไม่ต้องเห็นหน้ากัน
ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ต้องพูดหวานใส่กัน...
ไม่ได้เกิดมาพร้อมกับคำว่าหน้าที่..แต่เราก็รักกันได้
ล้วนเกิดจากจิตผูกพันการกระทำซึ่งกันและกันที่ใจสองดวง
นำมาร้อยเกี่ยวก้อยสร้างฝันก้าวเดินสู่รักออนไลท์...
ก็เราคือ...เพื่อนกัน อย่าใคร่ดูถูกว่า...
มิได้พบมิตรภาพรักแท้ในเน็ตออนไลท์....
คุณละเจอหรือยังคนใกล้ตัวคุณนะละ....
ลองค้นดู...อาจเป็นเพื่อนมิตรแท้ที่คุณมองข้าม.....
ทุกเรื่องราว ที่เล่า สู่เธอฟัง...
เธอรับฟัง ทุกถ้อย ด้วยยินดี
เธอร่วมทุกข์ ร่วมสุข ไม่เคยหนี
จดจำวันนี้ วันดีดี ฉันและเธอ
ใครคนแรก ที่ฉันทุกข์ อยากระบาย
มีแต่นาย เท่านั้น เจ้าเพื่อนเกลอ
ฉันจึงรัก ซึ้งน้ำใจ นายเสมอ
สัญญานะเออ ว่าเธอ อยู่เคียงฉัน
ช่างเจรจา สรรเหตุ เยี่ยงอย่างทูต
ร้อยคำพูด พันผูก ความสัมพันธ์
นายคือเพื่อน มิใช่ใคร ดังในฝัน
ใจฉันปัน แบ่งรัก ให้เพื่อนซี้
ไม่อยากให้ ไม่ให้มี วันที่จาก
ไม่อยากพราก ยามใกล้ ไกลจากหนี
โอ้คิดถึง คิดถึงนาย ทุกนาที
รุ้ตัวดี ว่าต้องมี ซึ่งน้ำตา
ยามจากลา เช็ดน้ำตา อย่าอ่อนไหว
เธอรู้ไหม หรือไม่รู้ ที่ผ่านมา
เธอจงจำ เอาไว้ เพียงแววตา
สื่อภาษา ไว้อย่างไร นายคิดเดา
จากจุดหมาย ต่างคน ต่างคำนึง
ต้องเดินถึง ก้าวสู่ อย่าได้เขลา
จะไม่รั้ง หยุดฝัน ของเพื่อนเรา
ไม่มัวเมา กลัวเหงา รั้งนายไว้
ยามมีช้อน ไม่มีส้อม มิเป็นไร
แม้นกายไกล ใจคงมั่น นายอยู่ใกล้
ฉันจะก้าว สุ้เผชิญ อย่างมั่นใจ
เพื่อพิสูจน์ให้ ว่าเราก็ทำได้ แม้ขาดนาย
5 ตุลาคม 2545 19:17 น.
ว.ลักษณ์
ยามรชนี***รพี***คล้อยดับลับ
ดาวแวววับ***ยามต้อง***แสงจันทร์ฉาย
รจิตดัง***เพชรยามต้อง***แสงประกาย
มิแยบคลาย***ธรรมชาติ***ผุดผาดตา
ดาวนี้เด่น***ดวงนี้หมอง***ต่างกันไป
บนฟ้าไกล***ดาวน้อยใหญ่***ล่วงลับลา
ใช่ฝังหัว***แต่ฝังใจ***ใฝ่ฝันหา
ดาววิภา***อยากนิมิต***ครอบครองดาว
แต่ไฉน***โอ้ดาว***ไกลเกินเอื้อม
เหย่งยื้อเอื้อม***แย่งยุด***ฉุดเยื้อสาว
เธอนั้นหนา***เปรียบดัง***เฉกเช่นดาว
สุกสกาว***ดั่งต้องมนต์***นภาลัย
เพียงวาดฝัน***จินตนา***กอดพี่ยา
โอ้ดาวจ๋า***ขอเพียงซบ***อกอุ่นไอ
ฉันหวาดหวั่น***หวาดระแวง***หลุกหลิกใจ
เนิ่นนานไป***ใจฉันสั่ง***เพรียกหาเธอ
ขอเพียงดาว***ทอแสง***เปร่งรัศมี
ขอเพียงที่***เสี้ยวหนึ่งใจ***ใช่ละเมอ
ก้มมองยัง***ฟากพื้นดิน***ใครนะเออ
ที่พบเจอ***ร่วมเคียงคู่***อวดแสงกัน
มาบัดนี้***ดาวซิมี***ดาวดวงใหม่
ดาวสดใส***งามสง่า***พาสุขสันต์
เหยียบย้ำฉัน***ชิมสมใจ***แล้วไสพลัน
บัดนี้นั้น***ดาวดวงลับ***ดับล่วงหล่น***คือฉันเอง
17 กันยายน 2545 23:53 น.
ว.ลักษณ์
ณ สรวงสวรรค์ มวลหมู่ อัจฉรา
อังคณา นางฟ้า โปรยเกสร
ขอบารมี สุรบดี อำนวยพร
อลงกรณ์ นุภาพ อิทธิฤทธิ์
ให้วิลาส วิมล วาสนา
ด้วยวาจา วิภู ประกาศิต
ขอน้อมรับ อภิวัน พร้อมตั้งจิต
พรสถิต หมู่ประชา แด่ท่านเอย
ท่านจักคิด สิ่งใด สมประสงค์
ให้ดำรง โภไคย ให้งอกเงย
เรืองอำนาจ เรืองนาม หาใดเปรย
ชิช่ะเหวย ศัตรู ม้วยวอดวาย
แม้นวันใด ท่านล้ม ขอฤทธา
จงนำพา ปฏิหาริย์ เล้าโลมกาย
จงสำเริง สำราญ สุขสบาย
ทั้งหญิงชาย ล้ำเลิศ ประเสริฐนา
หากยามต้อง สิเน่หา หมายภิรมณ์
พบเพชรสม เนื้อเพชรงาม เลิศนักหนา
ดั่งอัปสร ฤ เทพ-บุตร จุติมา
งามจรรยา เพียบพร้อม เพริศพริ้งเพา
เราขอจบ อรรถความ ตามนี้เอยยยย
16 กันยายน 2545 12:18 น.
ว.ลักษณ์
เจ้าเด็กน้อย ฟังครู ผู้สั่งสอน
เฝ้าอ้อนวอน สอนให้ มิได้ปิด
เจ้าเรียนไป จงได้ ใช้ความคิด
ให้เข้าจิต เข้าใจ ในวิชา
ศึกษาไว้ ใช่ว่า ไร้ประโยชน์
จะเห็นโทษ ที่เรา ไม่ศึกษา
โตเติบใหญ่ ไม่มี ซึ่งปัญญา
คนทั่วหล้า จะด่า ระอาเอย
หน้าส่วนตัว
787
