22 มกราคม 2554 14:53 น.
วชรกานท์
ในโลกแห่งความฝัน
มองพระจันทร์ลอยเด่นเห็นตระหง่าน
สว่างจ้าแม้ว่าราตรีกาล
สุขสำราญนั่งชมภิรมย์ฤดี
ในโลกแห่งความจริง
ทุกทุกสิ่งมองไปไม่สุขี
มองธารากลับเห็นเป็นนที
มองวารีกลับเห็นเป็นสาคร
มองสุรีย์กลับเห็นเป็นอาทิตย์
เพ่งพินิจควายป่าเป็นกาสร
มองเห็นลิงวิ่งเล่นเป็นวานร
เอื้ออาทรกลับเป็นเช่นไมตรี
มองพฤกษาพากลายเป็นไม้ใหญ่
กลับเข้าใจว่าวิหคคือปักษี
พริกขี้หนูกลับเรียกว่าดีปลี
ธรณีกลับนึกว่าแผ่นดิน
จึงอยากอยู่ในโลกแห่งความฝัน
ไม่แปรผันมโนให้โผผิน
กลับกลอกมิจฉาทางหากิน
ละเลงลิ้นเลี้ยงกายไปวันวัน
20 มกราคม 2554 15:14 น.
วชรกานท์
สุริยาลาลับกับขอบฟ้า
มวลดาราปรากฎแสงยั่วแข่งขัน
ระยิบระยับแย่งกับแสงจันทร์
ตอนกลางวันเธออยู่ไหนให้มืดมน
รึแสงสุริยันนั้นบังบด
แผ่รังสีข่มกดให้ฉงน
รึหมุนเวียนเปลี่ยนทางกลางวังวน
ให้อับจนฤดีนี้เหลือเกิน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวชรกานท์
หน้าส่วนตัว
1038
