19 พฤษภาคม 2549 20:27 น.
วนกวี
เมื่อเริ่มเดินก็เริ่มเดินสะดุด
เร่งรับรุดเดินลับกลับมาใหม่
ก็เริ่มเหนื่อยทางมันยังเหลื่ออีกไกล
จึงหาทางมาให้ไปเร็วกว่าเดิม
คนเรานั้นไปดีๆก็ไม่ชอบ
มักกลับกลอบหาทางลัดทางใหม่
หาทางให้เราดีทุกที่ไป
หาทางใหม่ให้เราไปไกลกว่าเดิม
ทางลัดนั้นมักมีอันตราย
เกิดฉิบหายความเลวร้ายเข้ามาเสริม
เมื่อเรื่องปูดก็ยิ่งร้ายไปกว่าเดม
เเทนสรรเสริญก็ถูกด่าว่ากล่าวกัน
8 พฤษภาคม 2549 14:06 น.
วนกวี
เล่นซะเหนื่อยเลี้ยวลับกลับมาบ้าน
เมื่อพบพานพ่อเเม่ก็ยกมือไหว้
ของรุงรังที่ถือมาวางลงไป
โทรทัศน์เครื่องใหม่ไปเปิดดู
พอดูเสร็จก็อาบนําเตรียนเปลี่ยนชุด
ข้าวมากสุดตักใส่จานกินกันใหญ่
พอขึ้นห้องก็ร้องรํารําพันไป
ว่าที่ไหนไม่สุขเท่าบ้านเราเอย
8 พฤษภาคม 2549 09:09 น.
วนกวี
เดินเข้าสู่พักหลักที่สอง
บ้างก็ร้องจะไม่พักหลับอาศัย
เห็น โรงเรียนครูบา เป็นอย่างไร
ท่านไม่ใช่ยักมารใยจึงกลัว
6 พฤษภาคม 2549 16:57 น.
วนกวี
จะอยู่คงไม่สิ้นดั่งหินเพชร
ความสําเร็จมั่นคงดั่งหินผา
จะอยู่คงทุกสมัยในโลกา
อะไรหนาถ้าไม่ใช่thaipoem
หน้าส่วนตัว
1027
