17 กรกฎาคม 2549 13:19 น.
วนกวี
นิเอ๋ยนิทาน
มีตํานานยาวนานอยู่เรื่องหนึ่ง
มีชาวนายากจนอยู่คนนึง
หาที่พึ่งไม่ได้จึงขอทาน
เทวดาท่านนึงพึงได้เห็น
แล้วเกิดเป็นความคิดจิตสงสาร
จึงมีใจคิดจะช่วยท่านขอทาน
จึงร่ายมนบันดาลพลันแปลงกาย
เป็นขอทานน่าสงสารท่าทางหิว
แล้วเดินลิ่วผ่านไปซึ่งที่หลาย
ก็มาพบชาวนาอยู่ที่ปลาย-
นาแห้งตายไร่ซึ่งที่ทํากิน
เทวดาเห็นแล้วจึงไปขอ
ชาวบอกไห้รออยู่ที่หิน
ข้าพอมีอาหารที่เหลือกิน
ทั้งหมอสิ้นข้าให้เจ้าเอาไปเลย
เทวดาเห็นซึ้งถึงนําใจหลาย
จึงเเปลงกายกลับร่างอยากเปิดเผย
ท่านชาวนามีนําใจดีมากเลย
ข้าจะเปรยคาถาเรียกนาคืน
นี่แหละคือผลของความใจดี
ขอพวกพี่น้องทําไปไม่ต้องผืน
ท่านจะได้ผลดีมากลับคืน
ใจระเรื่อนชื่นจิตไม่ผิดเอย
สามัคคีกันนะพวกเรา
หน้าส่วนตัว
1969
