
สายฝนหลั่งไหลรินระรื่นเรี่อย
ลมพัดเฉี่อยฉิวๆละลิ่วหา
เสียงจากจิตไหวๆในอุรา
สุดเหว่ว้าเศร้าสร้อยน้อยฤทัย
จะมีใครไหนหนอพนอจิต
คอยคู่คิดเคียงข้างสร้างทางใหม่
ทางแห่งรักร้อยเรียงข้างเคียงใจ
ทางสวยใสดุจฟ้าจางหลังฝนริน

บนถนนหนทางช่างมากหลาย
ทางมากมายก้าวเดินเพลินหนักหนา
แม้หลงทางวกวนเดินไปมา
ในไม่ช้าคงพบบรรจบกัน
แต่เส้นทางของใจช่างยากนัก
ทางความรักวกวนไม่สุขสันต์
มีขวากหนามรุมล้อมพันลวัน
ทางใจนั้นยากแท้สุดก้าวเดิน