กรุณายืนยันการออกจากระบบ
วรรณกวี
สายฝนหลั่งไหลรินระรื่นเรี่อย ลมพัดเฉี่อยฉิวๆละลิ่วหา เสียงจากจิตไหวๆในอุรา สุดเหว่ว้าเศร้าสร้อยน้อยฤทัย จะมีใครไหนหนอพนอจิต คอยคู่คิดเคียงข้างสร้างทางใหม่ ทางแห่งรักร้อยเรียงข้างเคียงใจ ทางสวยใสดุจฟ้าจางหลังฝนริน
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1842
