6 ธันวาคม 2544 22:04 น.
วัฒน์ ฒนรัตน์
Sometime......
บางเวลาเราจำเป็นต้องอยู่ห่างกันบ้าง
แต่ขอให้ช่องว่างที่ห่างกันนั้น
มีสายลมแห่งรักพัดผ่านระหว่างเรา.....
เพราะเธอและฉันต่างคนต่างเคยมีความรักมาแล้ว
คงไม่แย่มาก เพราะอย่างไรเราก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง
ในโลกใบนี้ .... ความรักก็เป็นส่วนหนึ่ง(รักแบบหนุ่ม-สาว)ของ
ชีวิตช่วงสั้นๆ
ก็ย่อมเป็นสัจธรรมย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ความจริงเป็นอย่างไร
การแยกทางกัน หรือการจากกัน ด้วยเหตุผลของแต่ละคนที่จะอ้าง
จะเร็วไปวันจะเป็นไรไป เพราะสักวันหนึ่งเราก็ย่อมต้องจากกันอยู่ดี
โปรดเข้าใจฉันและให้อภัยฉัน.........
6 ธันวาคม 2544 22:04 น.
วัฒน์ ฒนรัตน์
28 ธค.2539
เสาวลักษณ์...เขียน
ขอบคุณวันเวลา... ที่พามาให้รู้จักกัน
สายลมแห่งความรัก ...... แล้วก็พัด ...... ผ่านไป
สายลมแห่งวันเวลา... พัดมาเพื่อสั่งสอน
ความรักไม่ใช่นิทาน ไม่สวยงามเหมือนบทกลอน
แต่เป็นความเจ็บปวดร้าวรอน ...... ที่ได้รับมา
วันเวลาที่ล่วงมา... ถือว่าเป็นบทเรียนที่สั่งสอน
ยังจดจำความรักทุกบทตอน... และความเจ็บ...ปวดอาทร...ทุกๆครา
ขอบคุณ..... เธอ.....และวันเวลา
ทำให้รู้จักคุณค่าของความรัก วันเวลา และผู้คน
............... ความรักไม่ใช่สิ่งที่จะลบเลือนง่ายๆ
แต่เป็นสิ่งที่คงอยู่ในความทรงจำ
ตลอดไป...................
1 ธันวาคม 2544 15:07 น.
วัฒน์ ฒนรัตน์
กาลเวลา ความห่างไกล..
ทำให้อะไรๆ ที่เราพยายามรักษาไว้เปลี่ยนแปลงได้.. อย่างง่ายดาย
ความเข้าใจ...
ความเชื่อใจ... จะรักษาไว้ซึ่ง... ความรักของเราตลอดไป...
1 ธันวาคม 2544 14:52 น.
วัฒน์ ฒนรัตน์
กาลเวลาไม่อาจตัดสินความรักได้
แต่กาลเวลาจะพิสูจน์ความยิ่งใหญ่ของความรัก
คุณบอกว่าต้องการแค่ความเข้าใจจากคนที่คุณรัก
แต่ความรักของคุณไม่อาจเป็นความรักที่มีความสุขเลย
ถ้าคุณไม่รู้จักการเสียสละเพื่อคนที่คุณรักบ้าง
หันกลับมามองเธออีกครั้งสิ
แล้วโอบกอดเธอไว้ ด้วยไออุ่นของความรัก
รักเธอด้วยความเข้าใจ
ให้ด้วยความเสียสละ เหมือนที่เธอมอบให้คุณ
นั่นล่ะคุณจะรู้ถึงความหมายของคำว่า รักด้วยหัวใจ
ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกาย.... 11/11/2539
1 ธันวาคม 2544 14:09 น.
วัฒน์ ฒนรัตน์
เกิดมาเป็นคน หนังสือเป็นต้น วิชาหนาเจ้า
ถ้าแม้นไม่รู้ อดสูอายเขา เพื่อนฝูงเยาะเย้า ว่าเง่าว่าโง่....
ลางคนเกิดมา ไม่รู้วิชา เคอะอยู่จนโต
ไปเป็นข้าเขา เพราะเง่าเพราะโง่บ้างเป็นคนโซ เพียรขอก็มี....
ถ้ารู้วิชา ประเสริฐนักหนา ชูหน้าว่าดี
จะไปแห่งใด มีคนปราณี ยากไร้ไม่มี สวัสดิมงคล....
31/08/2543 จากพ่อ....
หน้าส่วนตัว
930
