ชีวิตกับการศึกษา...จากพ่อ

วัฒน์ ฒนรัตน์

เกิดมาเป็นคน หนังสือเป็นต้น วิชาหนาเจ้า 
ถ้าแม้นไม่รู้ อดสูอายเขา เพื่อนฝูงเยาะเย้า ว่าเง่าว่าโง่....
        ลางคนเกิดมา ไม่รู้วิชา เคอะอยู่จนโต 
ไปเป็นข้าเขา เพราะเง่าเพราะโง่บ้างเป็นคนโซ เพียรขอก็มี....
        ถ้ารู้วิชา ประเสริฐนักหนา ชูหน้าว่าดี 
จะไปแห่งใด มีคนปราณี ยากไร้ไม่มี สวัสดิมงคล.... 
                                                          31/08/2543 จากพ่อ....				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน