5 กุมภาพันธ์ 2550 21:06 น.
วิภาวดี
ในคืนวัน ผันผ่าน นานหลายปี
ที่เธอนี้ เป็นคู่ ที่หวานนัก
แสนงดงาม สวยสด เกินใจปัก
เธอที่รัก ฉันรักเธอ เผลอบอกไป
แต่เธอไม่ พูดว่า ดุด่าฉัน
หัวใจพลัน ดีใจ ใกล้ความฝัน
จึงใกล้ชิด ที่ดวงจิต ใจแบ่งปัน
สร้างความฝัน ความจริง ทุกสิ่งมี
ใจดวงนี้ มอบให้ เธอทั้งดวง
เธอเหมือนสวง สรรสร้าง กลางจิตฝัน
เหมือนกลับกัน เธอรักฉัน แนบแน่นกัน
เธอกับฉัน นั่งดูจันทร์ พลันลืมโลก
ไม่ทุกข์โศก ไม่รันทด ไม่โศกเศร้า
ไม่คลุกเคร้า นอนเศร้า เพียงลำพัง
สิบเก้าปี รักแท้ เกินความหลัง
เหนือพลัง สิ่งทั้งปวง ปวงโลกนี้
ณ.วันนี้ เธอกันฉัน ยังสุขสันต์
มีต่อกัน เหมือนวันก่อน ทีผันผ่าน
แม้เนิ่นนาน เหมือนเพิ่งผ่าน ข้ามขอบกาล
อีกไม่นาน สองร้อยปี นั้น"มีแต่เธอ"
4 กุมภาพันธ์ 2550 21:27 น.
วิภาวดี
ดวงจันทร์ส่อง สว่าง กระจ่างฟ้า
เหมือนใจข้า รักเธอ เผื้อเช้าค่ำ
ฉันรักเธอ แสนอับอาย หน้าแดงกล่ำ
ต้องหน้าง๊ำ ไม่กล้ากล่าว บอกรักเธอ
มาวันหนึ่ง เธอเดินมา ที่ตรงหน้า
เธอแสนกล้า บอกรักฉัน พลันทันที
ฉันยืนนิ่ง แก้วหล่นทิ้ง น้องรักพี่
ดวงใจนี้ รีบตอบรับ ฉันรักเธอ
เอื้อมมือไป โอบกอด แม่จอมขวัญ
สดใสพลัน จุมพิต จิตพิศมัย
มือกุมมือ ใจตรงใจ ไม่เคยไกล
ไม่เคยไป มองใคร ไหนอีกเลย
เธอตัวอ่อน ร่างสั่นเทิ้ม จิตหวั่นไหว
เริ่มแก่วงไกว โอบกอด ตอบอ่อนหวาน
เธอจูบตอบ แพล่วพลิ้ว ลืมแม้กาล
ทีว่าตาล หวานนั้น ไม่เท่าเธอ
โอ้นี่ฉัน ฝันไป หรือปล่าวนี่
หรือฉันมี กลางวัน ฝันกลางแดด
อกอบอุ่น มือแสนนิ่ม ใจเหมือนแฝด
สีแสนแสด ก็ไม่เท่า หัวใจเธอ
ถึงวันนี้ เธอรักฉัน ฉันรักเธอ
ไม่พร่ำเพ้อ รักเธอนั้น ใช่ฉันเอง
ส่วนเธอนั้น บอกรักฉัน ไม่ทำเก่ง
ใจฉันเป็น พองโต "ฉันรักเธอ"
3 กุมภาพันธ์ 2550 07:22 น.
วิภาวดี
ตื่นขึ้นมา เริงร่า แสนสดใส
มีเธอใกล้ ซบอก อบอุ่นยิ่ง
ไม่ต้องเพ้อ ไม่ต้องบอก แท้ทุกสิ่ง
เหมือนก้านกิ่ง แผ่ปกคลุม คลุ้มชีวิน
หกโมงเช้า เธอเข้าครัว ทำขลุกขลิก
กาแฟมิกส์ ชงเสร็จ จัดชุดสวย
มาเสริฟให้ ถึงที่นอน ใจระรวย
เธอหน้าสวย เข้ามากอด บอกความใน
เราสองคน กอดกัน มองทองฟ้า
เฆมหมอกมา ให้สัมผัส แสนหนาวยิ่ง
เธอยิ่งชิด กอดเริ่มแน่น ใจเกรงกริ่ง
เป็นทุกสิ่ง ที่เรามี ใจต่อกัน
นี่ค่ำแล้ว คงยังกอด ไม่เคลื่อนที่
ในใจนี้ รักกัน มั่นคงยิ่ง
เธอจุมพิต ซ้ายขวา สุขทุกสิ่ง
สองเราปิ๊ง สุขสันต์ ทุกวันคืน
อยากบอกเธอ ว่าโลกนี้ เธอคนเดียว
ใจยึดเกี่ยว เหนียวแน่น ไม่มีอื่น
โลกทั้งใบ ในหัวใจ ไม่เคยลืม
ไม่กล้ำกลืน สุดหัวใจ "ฉันรักเธอ"
1 กุมภาพันธ์ 2550 07:05 น.
วิภาวดี
ที่เมืองเหนือ อากาศหนาว ถึงดวงจิต
เหมือนที่คิด เอื้อมมือคว้า เมฆหมอกเย็น
ลอยตรงหน้า ผ่านดวงตา อย่างที่เห็น
สุขเกินเป็น เช่นปวงเทพ วิมานแมน
งานพืชสวน ชวนให้จิต คิดกระหวัด
อยากคิดจัด ดอกไม้ พันซีรีย์
มอบให้เธอ ที่หัวใจ สุดที่มี
ด้วยใจนี้ มอบให้ "เธอผู้เดียว"
หน้าส่วนตัว
814
