21 ตุลาคม 2549 12:14 น.

ขอขอบคุณ

อยากขอบคุณที่แสดงถึงธาตุแท้
สิ่งแย่แย่เผยออกมาให้ได้เห็น
การกระทำส่อออกมาไม่ยากเย็น
ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์รู้ความนัย
เพียงแค่เสียเวลาไม่มากนัก
ทุกอย่างก็ประจักษ์อย่างง่ายง่าย
แค่เราห่างจากกันไม่ทันไร
ก็ปันใจให้ใครได้ทันที
และจะให้ฉันไว้ใจได้ลงหรือ
สิ่งที่ฉันหยิบยื่นคือเต็มที่
พอเสียเถอะไม่อยากฝืนเลิกกันที
ขาดแค่เธอฉันคนนี้ก็ไม่ตาย

21 ตุลาคม 2549 08:36 น.

วันนั้น

ศรรกรา

แม่ส่งเจ้าเรียน ให้เพียรเขียนอ่าน
ขายที่ขายบ้าน ให้ไปศึกษา
เข้าสู่เมืองกรุง มุ่งสู่กามา
พ่อแม่รู้ว่า ลูกไม่รักดี
น้ำตาแม่หลั่ง หลังลูกหวนกลับ
วันคืนคอยนับ เก้าเดือนแล้วนี่
วันนี้ลูกเจ้า เกิดเสียที
เจ้าจะรู้ดี ใจท่านเป็นไง

21 ตุลาคม 2549 08:07 น.

ไม่อยากฝืน

ศรรกรา

อยากขอบคุณที่แสดงถึงธาตุแท้
สิ่งแย่แย่เผยออกมาให้ได้เห็น
การกระทำส่อออกมาไม่ยากเย็น
ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์รู้ความนัย
เพียงแค่เสียเวลาไม่มากนัก
ทุกอย่างก็ประจักษ์อย่างง่ายง่าย
แค่เราห่างจากกันไม่ทันไร
ก็ปันใจให้ใครได้ทันที
และจะให้ฉันไว้ใจได้ลงหรือ
สิ่งที่ฉันหยิบยื่นคือเต็มที่
พอเสียเถอะไม่อยากฝืนเลิกกันที
ขาดแค่เธอฉันคนนี้ก็ไม่ตาย

20 ตุลาคม 2549 15:28 น.

ถ้ารู้ว่า....

ศรรกรา

ถ้ารู้ว่าเธอไม่มีฉันแต่แรก
คงไม่แทรกระหว่างเธอกับเขา
ถ้ารู้ว่าเธอไม่มีฉันแม้เงา
คงไม่เศร้าเหมือนวันนี้ที่ฉันเจอ
ฉันรู้แล้วอย่ามาย้ำให้ฉันเจ็บ
เธอพูดไปให้เหมือนเหน็บเจ็บเสมอ
ฉันรู้แล้วอย่ามาย้ำกันนะเออ
ฉันรู้อยู่ใจเสล่อเผลอทุกที