23 พฤษภาคม 2552 15:27 น.

โฮ่ง โฮ่ง ใครก็ว่าผมหมาเพี้ยน ตอนที่ 2 อาหารมื้อพิเศษของผม

ศรรกรา

dog.jpg..... แกร๊ก  เสียงไขประตูดังขึ้น  ไอ้ทิชชูไม่พูดพร่ำทำเพลง  มันส่งเสียงเห่าตามสัญชาติญาณหมาบ้าอำนาจ  โฮ่งๆๆ....  ผั๊วะ!!!  เอ๋ง  สิ้นเสียงเห่าก็ตามด้วยเสียงโขลกกระโหลกชุดใหญ่  จิ๊กซอร์นายของมันนั่นเอง แกเห็นว่าเป็นข้า  แล้วจะเห่าทำซากอะไรนักว่ะ  มันวิ่งไปตั้งหลักอยู่มุมห้อง  แล้วส่งเสียงเห่าอีกครั้ง  เหมือนกับเถียง  ถ้าตูพูดได้จะฟ้องสมาคมพิทักษ์สัตว์คอยดู  มันคิดในใจ  พลันสายตาแลไปเห็นหมูปิ้งนอนอยู่บนโซฟา  และกำลังจ้องมันอยู่เช่นกัน  เยาะเย้ยตูเหรอ   เดี๋ยวตูก็งับจมเขี้ยวเลยเนี้ย  นั่นพาลอีก  นายทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ทำให้หมูปิ้งผงกหัวขึ้นเพราะโซฟาเด้งจากน้ำหนักตัวของเขา  ก่อนจะนอนต่อ เขาวางถุงอะไรบางอย่างลงบนโต๊ะรับแขก  ฟุด...ฟิด   กลิ่นที่อยู่ในถุง มันชวนให้น้ำลายไหล  สุนัขสองตัวเหลียวมองไปที่ถุงโดยไม่ได้นัดหมายแต่อย่างใด  ก่อนจะกรูเข้ามารวมตัวกันที่ถุงด้วยความสนใจ

	..... เอ้ย!! ใจเย็นๆพวก  ข้ายังไม่ได้กินเลย   เขาร้องห้าม  เมื่อเห็นว่าไอ้สองตัวทำท่าจะตะกายของกินที่อยู่ในถุง   ไก่ทอดแสนอร่อย   ไอ้ทิชชูรู้ได้เลยว่าของในถุงก็คือไก่ทอดจากร้านชื่อดัง  มันพรำในใจ  และกระดี๊กระด๊าดีใจออกนอกหน้า   ก่อนจะเห่าเหมือนจะบอกกับนายว่า กินเร็วๆ สิ   ส่วนเจ้าหมูปิ้งก็ได้แต่นอนมองของในถุงแล้วกลืนน้ำลายอึกใหญ่  รอเวลาให้นายกินเสร็จก่อน   เขาเทไก่ใส่จาน  ไอ้ทิชชูเห็นไก่ชิ้นโตๆอยู่ประมาณ 2-3 ชิ้น กับนัตเก็ตอีกประมาณสิบกว่าชิ้น  ยิ่งชวนทำให้น้ำลายไหล ไอ้ทิชชูรบเร้าให้นายกินเสร็จไวๆ เพื่อหวังว่าของที่เหลือจะตกถึงมันบ้าง   แต่ก็เหมือนกับว่ายิ่งรบเร้าเขาก็ยิ่งแกล้งกินช้าๆ  มันมองไก่ในมือของนายหมดไปแล้วชิ้นที่ 1  และตามด้วยชิ้นที่ 2  ยังมีไก่ชิ้นใหญ่อีกชิ้น กับนัตเก็ตอีกหลายชิ้น  มันยังมีความหวังอยู่
ldee7120877457914680.jpg.....ไก่ชิ้นที่ 2 หมดไปแล้ว และดูเหมือนว่าเขากำลังจะหยิบไก่ชิ้นใหญ่ชิ้นสุดท้าย  ไอ้ทิชชูกับเจ้าหมูปิ้งดูจะหมดหวังแล้ว  หากนายกินไก่ชิ้นสุดท้ายในมือหมด  ก็เหลือเพียงนัตเก็ตเพียงไม่กี่ชิ้น กับสุนัข 2 ตัว คาดคะเนจากสายตาสุนัขขี้ตะกละของไอ้ทิชชูดูไม่เพียงพอ   ถ้านายแบ่งไก่ชิ้นเล็กๆที่เหลือ  ข้าก็จะแย่งเจ้าหมูปิ้ง  ไอ้ทิชชูคิดแผนชั่วร้ายไว้ล่วงหน้า  ถ้าหากนายกินไก่ชิ้นใหญ่ในมือหมดไปจริงๆ  เสียงเรอของจิ๊กซอร์จุดประกายความหวังของไอ้ทิชชูทันที  เขาวางชิ้นไก่ที่ยังกินไม่หมดไว้ในจาน  และเหมือนกับว่าไอ้สองตัวจะรู้ว่าถึงคิวของมันแล้วที่จะได้ลิ้มรสไก่แสนอร่อยบ้าง  ไอ้ทิชชู ข้าให้สิทธิ์แกเลือกไก่ก่อนว่าจะกินชิ้นไหน  จิ๊กซอร์ยื่นจานไก่ตรงหน้ามัน  ไอ้ทิชชูไม่ลังเล  มันเลือกไก่ที่ชิ้นใหญ่สุด  แล้วคาบไปไว้ที่จานของมันเหมือนกลัวว่านายจะเปลี่ยนใจ  มันค่อยๆลิ้มรสชาติไก่พร้อมกับเหลือบตาด้วยความหวาดระแวง  เกรงว่าจะมีใครอาจหาญแย่งไก่ไปจากมัน  ส่วนไก่ที่เหลือนายก็จัดแจงเทลงในจานของเจ้าหมูปิ้งที่อยู่คนละมุมกับไอ้ทิชชู

	.....เจ้าหมูปิ้งกระโดดลงจากโซฟา  เมื่อเห็นว่าเขาเทนัตเก็ตไก่ลงใส่ในจานมันแล้ว  มันค่อยเดินไปช้าๆ และนั่งกินอย่างสงบ (ก็มันเป็นสุนัขเรียบร้อยนี่หน่า)  พลันไฟริษยาของไอ้ทิชชูก็ลุกพรึบขึ้น  เมื่อเห็นว่าความจริงแล้วไก่ในจานของเจ้าหมูปิ้งมิได้น้อยกว่าไก่ของมันเลย  มิหนำซ้ำจะดูมากกว่าด้วยซ้ำไป  ไก่ในจานของมันมีแค่กระดูกไก่ที่มีเนื้อเหลืออยู่บ้าง  แต่ของเจ้าหมูปิ้งถึงจะเป็นไก่ชิ้นเล็กๆ แต่มีปริมาณมากจนพูนจาน   อะไรว่ะ  ทำไมเจ้าหมูปิ้งมันได้เยอะกว่าล่ะ  มันคิดในใจ  ว่าแล้วก็ค่อยๆย่องเดินเพื่อจะแย่งไก่ในจานเจ้าหมูปิ้ง  แต่ยังไม่ทันจะถึงก็มีมือใหญ่ๆ หนาๆ หนักๆ ตีผั๊วะที่หัวมัน    เอ้ย..จะทำอะไร  ข้าให้เอ็งเลือกก่อน  ยังจะหน้าด้านแย่งเจ้าหมูปิ้งเหรอ  ไอ้หมาโรคจิต   เขาเท้าเอวต่อว่ามัน  ข้ารู้สันดานดีว่าแกเป็นหมาตะกละ  ข้าเลยให้แกเลือกก่อน  และเดาได้เลยว่าแกต้องเลือกไก่ชิ้นใหญ่  เขาพูดเสร็จก็หัวเราะสะใจมัน  แกนั่งแทะกระดูกไก่นั่นแหละดี  ฟันจะได้แข็งแรง จะได้แทะรองเท้าข้าได้อีกนานๆ   ประโยคหลังเหมือนว่านายจะประชดที่มันชอบขโมยรองเท้าเขาไปแทะประจำ  อ๊ะๆๆ  อย่าคิดจะไปแย่งเจ้าหมูปิ้งอีกน่ะ  เพราะข้าจะนั่งเฝ้าพวกเอ็งกินใก่จนกว่าจะหมด  ว่าแล้วเขาหัวเราะอย่างสะใจ  ก่อนจะนั่งดูเจ้าสองตัวกินไก่

	.....อาหารมื้อนี้ถือว่าเป็นมื้อที่พิเศษสำหรับเจ้าหมูปิ้ง เพราะมันแทบไม่ต้องทำอะไรเลย  มันก็อิ่มได้ด้วยกินไก่ที่แสนอร่อย  ตรงข้ามกับไอ้ทิชชูที่นั่งแทะกระดูกไก่โดยไม่มีทีท่าว่าจะช่วยให้มันหายหิวได้เลยแม้แต่น้อย

	.....เรื่องราวซนๆ ของไอ้ทิชชูจะเป็นไงต่อไป ติดตามตอนต่อไปนะคะ

1223619836161.gif				
22 พฤษภาคม 2552 17:30 น.

โฮ่ง โฮ่ง ใครก็ว่าผมหมาเพี้ยน ตอนที่ 1 เปิดตัว

ศรรกรา

20090311_80772cbbe7f677aa592dJpyQFiGRW9xไอ้ทิชชูเป็นสุนัขสีขาวพันธุ์ชิสุที่เกิดในบ้านผู้มีอันจะกิน  โดยพ่อแม่ของมันก็เป็นสุนัขของบ้านนี้เช่นกัน  จิ๊กซอร์นายของมันชอบเรียกมันว่า  ไอ้หมาโรคจิต  เพราะอะไรหรือ??  เพราะมันชอบวิ่งไล่งับหางตัวเอง  ซึ่งจริงๆแล้วมันก็ไม่แปลกหรอก  เพราะก็มีสุนัขอีกมากที่ชอบไล่งับหางตัวเองเช่นมัน  แต่สิ่งที่แปลกกว่านั้นก็คือ  เวลากินอาหารเจ้าทิชชูจะหวงกินมาก  แล้วมันจะขู่คำรามทุกครั้งที่เห็นอะไรอยู่ใกล้รัศมีมันขณะที่มันกินอยู่  มันหวงกินขนาดไหนหรือ???   ก็หวงถึงขนาดอะไรที่อยู่ใกล้รัศมีที่สายตามันมองเห็น  มันจะขู่และพร้อมจะกัดทันทีไม่เว้นแม้แต่หางหรือขาของมันเอง  ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่จะได้ยินไอ้ทิชชูร้องเอ๋งทุกครั้งในเวลากิน  เพราะนั่นแสดงว่ามันเผลอกัดขาหรือหางของมันเข้าแล้ว  
อาหารโปรดที่ไอ้ทิชชูหวงหนักหวงหนา  ถ้าอ่านแล้วก็คงเข้าใจว่าคงจะเป็นอาหารสุนัขสำเร็จรูปที่ราคาสูง รสชาติแสนอร่อย  แต่ไม่ใช่เลยมันก็แค่ข้าวคลุกกับตับต้มธรรมดา  แต่สิ่งที่พิเศษกว่านั้นก็คือ  มันเป็นอาหารเพียงมื้อเดียวของแต่ละวัน
ทิชชูมีเพื่อนสนิทอยู่ตัวหนึ่งชื่อ หมูปิ้ง  เป็นสุนัขพันธุ์เดียวกัน  และไอ้ทิชชูก็ชอบเล่นกับมันอยู่เสมอ  แต่ดูจากอากัปกิริยาของหมูปิ้งแล้วไม่ค่อยเต็มใจจะเป็นเพื่อนกับทิชชูเท่าไหร่  เพราะเวลาเล่นกับทิชชูทุกครั้ง  เจ้าหมูปิ้งก็ต้องเป็นฝ่ายเจ็บตัวอยู่เป็นประจำ  หมูปิ้งจะเป็นสุนัขที่เรียบร้อยมาก  เรียบร้อยถึงขนาดนายของมันเจ็บมันนั่งตรงไหนมันก็จะอยู่ตรงนั้น ไม่ขยับเขยื้อนไปไหน  หนำซ้ำมันยังเป็นสุนัขสงบหมาสงบคำ ซึ่งต่างจากไอ้ทิชชูโดยสิ้นเชิง   ความเรียบร้อยของเจ้าหมูปิ้งทำให้นายของมันตั้งฉายาว่า  เซรามิค  เพราะอะไรน่ะหรือ ??  ตามมาสิ เราจะเล่าให้ฟัง 
131044_pgd.jpgสาเหตุที่จิ๊กซอร์นายของมันตั้งฉายาเจ้าหมูปิ้งว่า  เซรามิค   เกิดจากวันหนึ่งมีคนกดกริ๊งประตูบ้าน  ซึ่งในขณะนั้นจิ๊กซอร์กำลังนั่งดูทีวี  โดยมีเจ้าหมูปิ้งนอนอยู่บนตัก  และไอ้ทิชชูกำลังนั่งแทะรองเท้าของนายอยู่ข้างๆ   อ่ะน่ะ...คงสงสัยว่าทำไมนายถึงไม่ดุไอ้ทิชชูที่แทะรองเท้าน่ะหรือ  ซึ่งความจริงแล้วนายไม่ได้ดุมันเพียงอย่างเดียว  เขายังเคยตีมันด้วยรองเท้าเพื่อให้มันรู้ว่าสิ่งที่มันทำอยู่ผิด  แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะมันก็ยังขโมยรองเท้าเขามาแทะเล่นอยู่นั่นเอง จนเขาอ่อนใจต้องปล่อยมันแทะ   มาพูดถึงเจ้าหมูปิ้งกันต่อ  เมื่อจิ๊กซอร์ได้ยินเสียงกริ๊งจึงจับเจ้าหมูปิ้งวางไว้บนชั้นที่เป็นตู้โชว์รับแขกเพื่อเดินไปดูว่าใครมา  ซึ่งผู้ที่มีเยือนก็คือเพื่อนของเขานั่นเอง  เขาเชิญแขกเข้ามานั่งบนโซฟาหน้าทีวี ก่อนที่จะเดินหายออกไปในครัวสักพัก  แล้วเดินเข้ามาพร้อมน้ำและของวางมาเลี้ยงต้อนรับ  ไอ้ทิชชูก็ดูจะเป็นสุนัขที่ไม่ค่อยชอบรับแขกเท่าไหร่  มันแสดงอำนาจโดยการเห่ากรรโชกและความเป็นเจ้าถิ่นของมัน   จนนายของมันทนไม่ไหวกับเสียง  จำต้องกึ่งจูงกึ่งลากมันไว้หน้าบ้านโดยไม่ลืมที่จะเก็บรองเท้าของแขกไว้ในบ้าน  เขาและเพื่อนพูดคุยกันหลายเรื่องตามประสาคนไม่ได้พบเจอกันมานาน  จนลืมไปว่ายังมีเจ้าหมูปิ้งสุนัขอีกตัวนั่งอยู่บนชั้นที่เป็นตู้โชว์  ซึ่งมันนั่งอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เขาจับมันนั่งก่อนลุกไปเปิดประตูนั่นเอง   และดูเหมือนว่าเขาจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ  หากไม่มีเสียงทักขึ้นมา  เออ..ไอ้ซอร์  เซรามิคตัวนี้นายซื้อมาจากไหนว่ะ โคตรเหมือนจริงฉิบ..เลยว่ะ   สิ้นเสียงดูเหมือนว่าเขาสงสัย  เพราะเขาจำได้ว่าบ้านของเขาไม่มีซรามิคสักชิ้น   จนกระทั่งมองตามสายตาของเพื่อนจึงรุ้ว่า  เซรามิคที่เพื่อนกล่าวถึงก็คือเจ้าหมูปิ้งนี่เอง  นับตั้งแต่นั่นมาเจ้าหมูปิ้งจึงมีฉายาว่าเซรามิคแต่นั้นเป็นต้นมา  และอาจเป็นเพราะเจ้าหมูปิ้งเป็นสุนัขที่เรียบร้อยกว่าไอ้ทิชชู  จึงไม่แปลกที่จิ๊กซอร์จะลำเอียงชอบหมูปิ้งมากกว่ามัน  ทำให้ไอ้ทิชชูนอกจากจะเป็น ไอ้หมาโรคจิต ในสายตานายแล้ว  ยังเป็น หมาขี้อิจฉา อีกด้วย
เรื่องราวของไอ้ทิชชู  เจ้าหมูปิ้งและจิ๊กซอร์นายของมันจะเป็นยังไงต่อไปน้อ  เอาไว้คอยติดตามตอนต่อไปนะคะ
154171.jpg				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศรรกรา
Lovings  ศรรกรา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศรรกรา
Lovings  ศรรกรา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟศรรกรา
Lovings  ศรรกรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงศรรกรา