9 พฤศจิกายน 2553 15:50 น.
ศรรกรา
*****ลมหนาวเยือน เหมือนลมเหงา เข้ามาแทรก
ลมหนาวแรก ผ่านผิวผ่อง จำต้องฝืน
ลมหนาวพัด สบัดช้ำ ความกล้ำกลืน
ลมหนาวคืน ความทุกข์ท้อ แสนทรมาน
ลมหนาวมา ครานี้ มีความช้ำ
หวนความจำ คำคนลวง บ่วงคำหวาน
หนาวปีก่อน อ้อนรักย้ำ คำสาบาน
เมื่อหนาวผ่าน พาลลืมสิ้น กลิ่นรักเลย
ลมหนาวจ๋า ช่วยดลใจ ไปถึงเขา
นึกถึงเรา เคยร่วมเรียง เคียงเขนย
ช่วยมาแวะ และดูใจ ได้ไหมเอย
ก่อนผ่านเลย ดั่งลมหนาว พัดผ่านไป
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
20 พฤษภาคม 2552 18:39 น.
ศรรกรา
.....เมื่อความรักถึงจุดที่สุดต่ำ
จึงต้องจำทำใจหายโศกศัลย์
แม้ต้องฝืนกลืนน้ำตาแทบจาบัลย์
แสร้งยิ้มขันใจนั้นแปรบแทบจะชา
ก็ดูเงาเราเองช่างน้อยนิด
มิอาจติดเทียบเท่าเขาดอกหนา
ในเมื่อหงส์มิคงอยู่คู่กับกา
ฤๅมีสิทธิ์คิดเทียบค่าอย่างเขาเป็น
สุดน้อยใจในชะตากาหลงถิ่น
ถูกดูหมิ่นพงศ์เผ่าว่าเน่าเหม็น
เพียงบอกรักยังลำบากสุดยากเย็น
กางปีกเด่นเช่นหงส์คงเผ่ากา
แม้จะรักเราก็รู้ดูไม่เหมาะ
หรือเป็นเพราะเคราะห์กรรมทำหนักหนา
ไม่มีสิทธิ์คิดหวังแต่แค่แลตา
ยิ่งไขว้คว้าว่าห่างยากเกินทำ
เมื่อความรักถึงจุดสุดเอื้อมถึง
จะฉุดดึงทำไมให้น่าขำ
ต้องออกห่างตามชะตายถากรรม
ของนกดำต่ำสถุลสกุลกา......
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
12 กุมภาพันธ์ 2552 16:25 น.
ศรรกรา
.......ถึงหัวล้าน กบาลใส ไม่เคยข้อง
แม้หน้าท้อง พี่จะใหญ่ ใช่ปัญหา
จ้องสองเนตร พี่มี แต่ตีนกา
ก็ใช่ว่า รักจะน้อย ด้อยลงเลย
แม้ฟันเขี้ยว เดี๋ยวนี้ พี่เริ่มหลุด
ผิวเป็นจุด เพราะรอยกระ น่ะพี่เอ๋ย
แรงเคยดี บัดนี้ถอย น้อยกว่าเคย
มิละเลย เอ่ยรัก และภักดี
น้องรักพี่ ตรงที่ใจ ใช่สังขาร
แม้เนิ่นนาน ผ่านไป ไม่หน่ายหนี
ถึงคุณค่า จะเพียงแต่ แค่วจี
แต่ก็มี ความจริงใจ ไม่เคยลวง
มิหล่อล่ำ ซ้ำเตี้ย หมาเลียถึง
น้องคนหนึ่ง ไม่เคยแคลน สุดแหนหวง
ไม่เคยอาย เรียกว่าแฟน จูงแขนควง
ก็ยังรัก พี่หนักหน่วง เต็มดวงมาลย์
แม้ใครเรียก พี่ปู่ เพราะดูเฒ่า
ก็ช่างเขา มันก็เพียง คำเรียกขาน
พี่ห้าสิบ น้องสิบห้า ห่างไม่นาน
ขอมีบ้าน กับรถใช้ น้องไม่แคร์
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
11 กุมภาพันธ์ 2552 14:30 น.
ศรรกรา
.......ก่อนเคยหยอก บอกเรา ว่าสวยเด็ด
ดุจดั่งเพชร เม็ดงาม อร่ามใส
มาบัดนี้ มีแต่เมิน เดินออกไกล
สิ้นเยื่อไย ไปหมด ลดสัมพันธ์
แขนเคยคล้อง สองมือ เคยโอบบ่า
เมื่อเวลา ผ่านไป ใจเปลี่ยนผัน
ไร้สองมือ หรือสองแขน ที่เคยปัน
หมดสำคัญ ดั่งเวลา ที่ผ่านเลย
ก่อนชี้นก ว่าไม้ ไม่เคยขัด
สิ่งที่หมาย มิบอกปัด ทำนิ่งเฉย
มาบัดนี้ สิ่งที่หวัง พังอย่างเคย
อย่าคิดเลย ว่าจะหวัง ดั่งภิรมย์
ไม่เชื่อแล้ว คำชาย คล้ายลมเป่า
หลอกให้เรา หลงปลื้ม ต้องขื่นข่ม
คำสวยหรู มีราคา ค่าเพียงลม
ดั่งคารม คมมีด กรีดดวงมาลย์
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
7 กุมภาพันธ์ 2552 17:02 น.
ศรรกรา
.....สักวาสวยใดไม่เกินเจ้า
แม่นงค์เยาว์สวยยิ่งหญิงกว่าไหน
ทั้งคิ้วคางปากแดงแก้มไฉไล
นวลปรางใสไร้สิวฝ้าช่างน่ามอง
เนินอกน้องต้องตาพาสยิว
เอวคอดกิ่วสวยสมชมเจ้าของ
ผิวขาวเหลืองเหมือนว่าดั่งทาทอง
พิศดูท้องไร้พุงพุ้ยยุ้ยออกมา
สุรเสียงสำเนียงดังยังไพเราะ
ฟังเสนาะเพราะพริ้งยิ่งหนักหนา
ถึงเป็นเสียงพร่ำบ่นจนหูชา
ของกานดายังว่าเพราะเสนาะใจ
แม้จะอยู่คู่กันจนนานเนิ่น
มิหลงเพลินล่วงล้ำกับหญิงไหน
ยังคงรักภักดีนี้ร่ำไป
จนกว่าใจพี่ดับดิ้นสิ้นลมเอย..........
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
หน้าส่วนตัว
2649
