18 พฤศจิกายน 2549 11:19 น.
ศรรกรา
มันเป็นวันเริ่มต้นสำหรับเธอ
แต่มันเป็นวันจุดจบสำหรับฉัน
ไม่คิดเลยว่าจะถึงวัน
ทั้งทีฉันวาดฝันไว้อย่างดี
ฝันฉันพังพร้อมคำจากลา
สิ่งที่ทดแทนกันได้คือน้ำตาที่ล้นปรี่
แสร้งโบกมือฝืนยิ้มอย่างยินดี
ทั้งที่อยากให้รู้สิ้นดี......
ว่ายังไม่อยากให้จากไป
18 พฤศจิกายน 2549 09:12 น.
ศรรกรา
ฝันหรือเปล่า ที่เห็น ฉันร้องไห้
ที่เสียใจ มันไม่ใช่ สันดานฉัน
เชอะบอกไป ตรงตรง ว่าช่างมัน
คนแบบนั้น ในหัวฉัน ไม่เคยแคร์
มาพูดจา ปากหวาน ปานตาลเชื่อม
อุ้ยฉันคง จะเลื่อมใส แทบจะแย่
ทำทำไม ในเมื่อไม่ คิดตอแย
เผยสันดาน แท้แท้ มาเถอะเธอ
17 พฤศจิกายน 2549 14:20 น.
ศรรกรา
ง่ายมากที่จะพูดคำว่าลืม
ยากมากที่จะลืมอย่างที่พูด
***นิยามสั้น ๆ ที่คนอ่านไม่อาจปฏิเสธ*** (หรือเปล่า)
17 พฤศจิกายน 2549 13:29 น.
ศรรกรา
สิ่งที่ฉันพูดไปทำไม่ได้
เพราะว่าใจไม่ทำตามอย่างที่ฝืน
พูดว่ารักอย่างเพื่อนใจกลับกลืน
เป็นอย่างอื่นทุกครั้งเมื่อใกล้กัน
รู้ทั้งรู้ว่าเธอมีเจ้าของ
ฉันลำพองเย่อหยิ่งไปอย่างนั้น
ปากก็บอกไม่เคยเห็นเธอสำคัญ
แต่ใจฉันกลับพังยับเพราะรักเธอ
17 พฤศจิกายน 2549 11:14 น.
ศรรกรา
เธอจะไปก็อย่าให้ฉันเห็นหน้า
อย่าห่วงหาทำทีท่าให้อ่อนไหว
จะพูดพร่ำอำลาไปทำไม
ถึงอย่างไรเธอก็ไปจากฉันอยู่ดี
ไม่ต้องการคำขอโทษจากเธอหรอก
ไม่ต้องบอกตอกย้ำซ้ำศักดิ์ศรี
หรือว่าช้ำไม่หนำใจ..คนอัปรีย์
หรือยินดีที่เป็นผีฝีมือเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
หน้าส่วนตัว
889
