5 พฤษภาคม 2550 09:29 น.
ศรรกรา
มาจะกล่าวบทไป.....
ถึงวีรชนคนไทยใจหาญ
ยอมแดดิ้นเพื่อสิทธิถูกรุกราน
ถูกประหารเพียงแค่ต้านคนอัปรีย์
ฝนตะกั่วรัวเร็วร่างล่วงหล่น
วีรชนมอดม้วยด้วยศักดิ์ศรี
เลือดเนืองนองทั่วถิ่นอนุสาวรีย์
เสียงปืนถี่แทนเพลงกล่อมเดือนพฤษภา
4 พฤษภาคม 2550 13:11 น.
ศรรกรา
เราพบกันในวันที่ฟ้าใส
และจากไปในวันฟ้าหม่นหมอง
เขาจากไปวันฝนพร่ำน้ำตานอง
ภาพเราสองหันหลังกลับลับลาไป
จะจำไว้ต่อไปนี้ไม่มีแล้ว
คงไม่แคล้วต้องขาดกันไปได้
ถึงรักมากจำต้องจากไกลแสนไกล
สุดอาลัยวันฝนพร่ำชะน้ำตา
3 พฤษภาคม 2550 15:15 น.
ศรรกรา
ไหนลองกำ มือเธอ เออเท่านี้
แต่ใยมี รักมาก อย่างงี้หนอ
ฉันหมั่นเติม เพิ่มเท่าไหร่ ใยไม่พอ
ยังจะขอ ลองรักใคร ให้มากมาย
มีแค่ฉัน เท่านั้น มันน้อยหรือ
ใยจึงดื้อ เร่ลอง รักหลากหลาย
ฉันคนเดียว รักแน่นเหนียว เสียมากมาย
เธอกับเห็น เป็นงมงาย ไม่สำคัญ
พอแล้วหนอ ฉันขอ พอแค่นี้
ยอมยินดี จากไป ไม่มีหัน
จะไม่ขอ เรียกร้อง ความผูกพัน
จบแล้วกัน ถือว่าฉัน ไม่ดีพอ
3 พฤษภาคม 2550 13:10 น.
ศรรกรา
ปู่ของฉัน ชื่อเขา คือรักศรี
ส่วนคุณย่า ที่ใจดี ชื่อรักสม
ลุงของฉัน ท่านชื่อ รักนิยม
ส่วนคุณป้า เจ้าอารมณ์ ชื่อรักไทย
อาของฉัน เธอหรือ ชื่อรักชาติ
พ่อของฉัน ชอบสะอาด ชื่อรักใส
แม่ของฉัน ชื่อก็พ้อง ว่ารักใจ
แต่ทำไม ใครเรียกฉัน รักแร้ดำ
2 พฤษภาคม 2550 16:25 น.
ศรรกรา
ส่องดูเงาเราเองแทบลมจับ
อยากจะดับไฟนอนให้ถอนกลุ้ม
พุงพุ้ยพุ้ยตุ้ยนุ้ยไขมันรุม
เหมือนดั่งตุ่มจริงหนาน่าระอา
ไอ้โค้งเว้าอย่างเขาเราอยากมี
คงเห็นที่จะต้องขอรอชาติหน้า
ตอนนี้ขอโซ้ยก่อนของโอชา
มามะมาขาหมูและทุเรียน
หน้าส่วนตัว
3225
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศรรกรา
