7 เมษายน 2548 21:14 น.
สร้อยอินทนิล
ห า ก เ ห นื่ อ ย นั ก จ ง พั ก ล ง ที่ ต ร ง นี้
ที่ ที่ มี ค ว า ม เ ข้ า ใ จ ใ ห้ เ ส ม อ
ที่ ที่ มี รั ก จ ริ ง ใ จ ไ ว้ ร อ เ ธ อ
ค ง เ ส ม อ เ พื่ อ เ ธ อ ต ล อ ด ไ ป
ข อ ส่ ง เ พ ล ง ฝ า ก ไ ป สู่ ใจ พี่
ป่ า น ฉ ะ นี้ ค น ดี อ ยู่ ที่ ไ ห น
ป่ า น ฉ ะ นี้ ตั ว พี่ ทำ อ ะ ไ ร
ป่ า น ฉ ะ นี้ ค ง เ ป ลี่ ย ว ใ จ ไ ร้ คู่ อิ ง
ณ คืนค่ำ มืดมน อนธกาล
เสียงขับขาน เสนาะอยู่ เป็นผู้หญิง
ช่างวังเวง เพลงเศร้า เหงาเสียจริง
ยิ่งสดับ รับรส บททำนอง
คงเปลี่ยวเปล่า โศกา อาลัยรัก
ถูกหาญหัก ครวญเพลง บรรเลงร้อง
ฟังเสียงขลุ่ย แว่วมา น้ำตานอง
ท่วงทำนอง โหยหวน รัญจวนใจ................
หน้าส่วนตัว
693
