26 พฤศจิกายน 2549 21:07 น.
สาบนรสิงห์
... แม้คืนนี้ ฟากฟ้า ดูมืดมน
แม้ว่าฝน จะเท ลงมาหนัก
ยากจะหา เวลา มานั่งพัก
ยากจะหา หลักปัก ให้อุ่นใจ
แม้ในความ มืดมัว ของฟ้าหม่น
ยังมีคน ส่งเสียง แสนสดใส
เหมือนดินแล้ง ได้น้ำ ราดรดใจ
เหมือนจุดไฟ ส่องใจ ให้เห็นทาง
ขอแค่รู้ มีเธอ อยู่ตรงนี้
ขอแค่รู้ ว่ามี เธอเคียงข้าง
ขอแค่รู้ จะไม่ทิ้ง กันกลางทาง
ใจอ้างว้าง ก็พร้อม จะสู้ทน
แม้เส้นทาง ขวากหนาม จะมากหลาย
แม้เส้นทาง ทั้งสาย จะมืดหม่น
ขอแค่รู้ ข้างข้างมี เธอหนึ่งคน
กำลังใจ ก็ล้น มามากมาย...
11 พฤศจิกายน 2549 22:06 น.
สาบนรสิงห์
... พายุ พัดมา คราวนี้
เห็นที ว่าจะ หนักหนา
ฟ้ามืด มัวหม่น ฝนมา
ซู่ซ่า ถาโถม โทรมลง
รอบตัว แสนกลัว อ้างว้าง
เดินกลาง พายุ เหมือนหลง
ก้าวเดิน ไร้ความ มั่นคง
พะวง ภวังค์ อันตราย
ทุกทิศ ไร้แสง สว่าง
ทุกทาง เหมือนไร้ ความหมาย
เป็นอยู่ รู้ตัว เหมือนตาย
รอบกาย เหมือนฟ้า ไร้ดาว
ไม่รู้ จะยืน ไหวไหม
ไม่รู้ จะล้ม หรือป่าว
ไม่รู้ จะทน ฝนพราว
ได้นาน ได้ยาว เท่าไร
ไม่รู้ หนทาง ข้างหน้า
ไม่รู้ ว่ามา ทางไหน
หวังเพียง แสงริบ รำไร
ส่องใจ เพื่อให้ หายชา
หลังผ่าน พายุ เลวร้าย
จะยืน อยู่ได้ ไหมหนา
หวังเพียง จะเห็น นภา
สดใส อีกครา เหมือนเคย
หน้าส่วนตัว
996
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟสาบนรสิงห์
