12 พฤศจิกายน 2548 11:19 น.
				
												
				
								สี่แยก
		
					
				
กายอยู่ใกล้แต่ใจกลับไกลห่าง
ดูอ้างว้างหัวใจไกลสุดกู่
ได้เห็นหน้าพูดจาเพียงเฝ้าดู
แต่ไม่รู้สิ่งที่อยู่ในจิตใจ
         บางครั้งเหมือนว่ารักอยู่นักหนา
         แต่บางคราก็เหมือนถูกผลักไส
         ความลังเลมาบั่นทอนสั่นคลอนใจ
         ให้สงสัยด้วยตัวใกลใจห่างกัน
จนมาถึงวันนี้รู้ดีแล้ว
ต้องคลาดแคล้วเหินห่างต่างทางฝัน
ตัดใจลาพาตัวไกลใจห่างกัน
ไม่มีวันหันกลับมาหาอีกเลย				
			 
			
				11 พฤศจิกายน 2548 21:31 น.
				
												
				
								สี่แยก
		
					
				
เมื่อครั้งก่อนเคยมีใจให้แค่เพื่อน 
กลับลางเลือนคำว่าเพื่อนกลับจางหาย
มีความรู้สึกอย่างอื่นคืนกลับกลาย
ดูมันคล้ายมากกว่าเพื่อนมาเยือนใจ
      จะพูดไปในใจก็ไม่กล้า
      กลัวถูกว่าให้ระกำช้ำหม่นไหม้
      อมพะนำก็ทำให้อึดอัดใจ
      จะเอาไงมันสับสนจนหนทาง				
			 
			
				10 พฤศจิกายน 2548 08:33 น.
				
												
				
								สี่แยก
		
					
				
บรรยากาศอาจเป็นใจให้พลาดพลั้ง
ความยับยั้งชั่งใจอาจหดหาย
อาจหลงสร้างตราบาปตราบวันตาย
เพราะมอบกายให้เขาชมสาสมใจ
     ลอยกระทงจงปล่อยความทุกข์เศร้า
     ให้บรรเทาความยุ่งยากอย่ามาใกล้
     ความไม่ดีมีมาจงลาไกล
     ให้สุขใจแทนที่ดีทุกประการ
อย่าลงในวาจาว่าแสนรัก
จะทุกข์หนักประจักษ์ใจให้สงสาร
มอบทั้งกายทั้งใจไปก่อนกาล
จะประจานตัวเจ้าเฝ้าอับอาย
      จงรู้จักยับยั้งชั่งใจก่อน
       อย่าใจอ่อนผ่อนไปน่าใจหาย
       ให้คุณค่าอยู่กับตัวไปจนตาย
       อย่าให้เขาว่าเราง่ายแล้วหน่ายเอย				
			 
			
				8 พฤศจิกายน 2548 23:13 น.
				
												
				
								สี่แยก
		
					
				
ในดวงใจอาจมีใครในส่วนลึก  ยังนั่งนึกถึงใครไม่ห่างหาย
แม้เวลาผันผ่านชั่วกาลกลาย  ก็ไม่คลายระลึกถึงยังซึ้งใจ
หากกลับมาพบกันนั้นอีกหน   ยังสับสนต้องทนอย่าหวั่นไหว
ถึงแอบรักห่วงเธออยู่ในใจ     ก็จะไม่เอ่ยวาจาว่ารักเธอ
ขอรักเธอในฝันนั้นดีกว่า        ไม่โศกาพาใจให้พลั้งเผลอ
อาจจะมีอ่อนไหวเมื่อได้เจอ    แอบละเมอในฝันเท่านั้นพอ				
			 
			
				8 พฤศจิกายน 2548 09:50 น.
				
												
				
								สี่แยก
		
					
				
อาจจะดูเหมือนฉันนั้นเข้มแข็ง  มีเรียวแรงหยัดยืนไม่ลื่นไหล
แต่ใครจะรู้ความจริงในจิตใจ    น้ำตาไหลเอ่อล้นท้นดวงตา
กับสภาพจิตใจที่เหนื่อยอ่อน      ขอพักผ่อนให้ใจหายอ่อนล้า
เพื่อพรุ่งนี้กับความหวังตั้งอุรา    เช็ดน้ำตายิ้มต่ออย่าท้อใจ