
ด้วยห่างหายไปนานผ่านหลายที่
แต่ยังมีความคำนึงถึงไม่หาย
ถึงจะห่างร้างไกลกันเพียงกาย
ที่สุดท้ายยังคงได้มาพบเจอ
แม้จะรู้ว่าสายอาจหน่ายแหนง
อาจโรยแรงมาสายหน่ายเสมอ
แต่ก็อยากจะมาเพื่อพบเธอ
ถึงจะเก้อเพราะมาสายร่ายรำพึง
ขอสัญญาว่าจะไม่สายอีกครั้ง
ถ้าเธอยังให้เวลาพาคิดถึง
อยู่ในใจเธอหรือเปล่าเฝ้าคำนึง
หากเป็นหนึ่งถึงต้องปรับตัวไม่กลัวเลย

๙ ธันวามาแน่พ่อแม่เอ๋ย
ไม่ละเลยการเมืองใช่เรื่องขำ
คุณสนธิเป็นแกนห้าแสนนำ
ร่วมกระทำสิ่งดีมีน้ำใจ
ขอพี่น้องรวมใจไปเป็นหนึ่ง
ให้เข้าถึงพวกหนอนคอยบ่อนไส้
คอยกัดแทะโกงกินสิ้นบรรลัย
ประเทศไทยไม่ใช่เพียงของมัน
มาช่วยกันต่อต้านทานอำนาจ
ระบบทาสจางหายคลายโศกศัลย์
เอาเงินยัดอัดผลประโยชน์สารพัน
ร่วมประจันวันที่ ๙ เพื่อชาวไทย

ถึงวันนี้อาจไม่มีใครให้รัก
ต้องอกหักหนักหนาน้ำตาไหล
กลับไปบ้านดีกว่ายังมีใคร
คอยมอบใจและให้ความรักเรา
เพราะผู้ชายคนนี้ดีที่สุด
ไม่เคยหยุดรักไว้ให้ใจเหงา
คอยมอบความห่วงใยไม่ทิ้งเรา
ทั้งยังเฝ้าดูแลแน่จริงใจ
รักที่มีมอบให้ไม่ต้องขอ
ไม่รั้งรอไม่ว่าเวลาไหน
เป็นรักแท้แน่วแน่ในดวงใจ
น้ำตาไหลให้พ่อช่วยเช็ดน้ำตา

ฤดูกาลผ่านเวียนเปลี่ยนอีกหน
แต่ใจคนคงมั่นไม่หวั่นไหว
ยังรู้สึกนึกถึงตราตรึงใจ
และจะไม่เปลี่ยนแปรอย่างแน่นอน
แม้ไม่มีโอกาสได้พบหน้า
อาจแฝงในอุราเกินไถ่ถอน
ถึงต้องเพ้อเธอไกลใจอาวรณ์
นิรันดรใจฉันมั่นไม่คลาย

ในเมืองใหญ่ประดับไฟให้สดสวย
ดูร่ำรวยหรูหรากว่าถิ่นไหน
แต่บ้านนอกคอกนาระอาใจ
ยังคงใช้จุดเทียนเวียนกบาล
ประชาชนคนในประเทศนี้
ความต่างมีมากมายมหาศาล
คนที่รวยฟู่ฟ่าพาตระการ
คนที่จนทนผ่านกาลเวลา
แต่สิทธิของความเป็นคน
แม้ยากดีมีจนก็หรรษา
เพียงคิด ทำ พูดดีที่ชีวา
ก็มีค่าแม้ทุกข์จนหรือคนรวย