1 ธันวาคม 2547 23:07 น.
				
												
				
								ส้มเกลี้ยง
		
					
				
อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
  เพราะในยามที่เธอร้องไห้นั้น
  ยังมีความงามนับร้อยพันถือบังเกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้
  และอาจผ่านพ้นไปทันทีโดยที่เธอมิทันได้เหลือบมอง
     อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
  เพราะในยามที่เธอร้องไห้นั้น
  เด็กๆนับพันกำลังร้องเล่นเต้นระบำ
  ด้วยแววตาสดใสดั่งประกายสายรุ้ง
     อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
  เพราะในยามที่เธอร้องไห้นั้น
  ยังคงมีผีเสื้อนับพันโบกโบยบิน
  เหนือทุ่งดอกไม้หลายหลากสี
     อย่าร้องไห้สิ..อย่าร้องไห้
  ถ้าทุกความงามทั้งหลาย
  ยังคงไม่มอดมลายไปจากใจของเธอ
  อย่าร้องไห้สิ...อย่าร้องไห้
1 ธันวาคม 2547
  
  
  
  
				
			 
			
				1 ธันวาคม 2547 01:23 น.
				
												
				
								ส้มเกลี้ยง
		
					
				
แม้นเหน็บหนาวตัวเรากลับร้อนรุ่ม
      แม้นไฟสุมตัวเรากลับหนาวสั่น
      แม้นสดใสแต่ใจเราเฝ้ารำพัน
      ด้วยรักนั้นใกล้เพียงตากับฟ้าไกล