2 มีนาคม 2548 22:10 น.

ปลุกปลอบกัน...

ส้มเกลี้ยง

หากจะมีผู้ใดในโลกนี้
ทุกข์เหลือที่หยัดยืนอยู่ต่อไหว
หากจะมีผู้ทุกข์ยากคนใด
ล้มลงไปเพราะคิดท้อถอย
 
                ให้ย้อนมองที่เขาเหล่านั้น
          ไม่มีเงินสักพันหรือสักร้อย
          ไม่มีบ้านอาศัยของใช้สอย
          ไม่มีคนคอยหยิบยื่นซึ่งสิ่งใด
 
      เช่นไรจึงเรียกว่าเป็นคน
เพียงอยู่ในสังคมชนชั้นได้
หรืออยู่ในโลกได้ต่อไป
ด้วยแรงกายแรงใจที่ตนมี

                    ทุกชีวิตต่างดิ้นรนไขว่คว้า
               หาคุณค่าให้กับชีวิตนี้
              ต่างเป็นไปด้วยอุบายวิธี
              มองดูค่าชีวิตนี้ให้ชัดจริง

๒  มีนาคม  ๒๕๔๘				
2 มีนาคม 2548 21:38 น.

มีบางวันที่ต้องเหน็ดเหนื่อย....

ส้มเกลี้ยง

เหมือนโลกไร้แสงจันทร์ในคืนมืด
เหมือนทะเลจืดชืดกว่าน้ำบ่อ
เหมือนความเย็นของสายลมคงไม่พอ
บางครั้งท้อเหลือทนจนปัญญา

                  ทุกๆวันยันบ่ายคล้ายจมทุกข์
           หรือโลกนี้หาสุขได้ดังปรารถนา
           ต้องเจอคนมากหน้าหลายตา
           ผ่านเข้ามากับเรื่องราวเสียดร้าวทรวง

    หากต้องยืนอยู่เพียงตัวคนเดียว
ไม่มีใครแลเหลียวแลติดบ่วง
เขาดักสัตว์ทิ้งเนื้อเป็นเหยื่อลวง
คอยลอดบ่วงหลบลี้หนีให้ทัน

                     เราหรือกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
                อยากสำรอกกลับฝืนกลืนกลับพลัน
                ทนเอาไว้คงมีซึ่งสักวัน
                กลับหลังหันสู่ทางสว่างใจ

๒ มีนาคม ๒๕๔๘				
1 มีนาคม 2548 08:55 น.

แบ่งปัน...

ส้มเกลี้ยง

เงินทองนั้นเป็นสินทรัพย์หนักเหลือแสน
ยิ่งหวงแหนยิ่งทุกข์ซ้ำระกำหนัก
หากมีไว้พอใช้เราเบาใจนัก
มีมากเหมือนดังชนักติดหลังหมา

     ความดีงามนั้นเบาบางเหมือนปุยนุ่น
ไม่มีทุนก็ทำได้ดังปรารถนา
ไม่ต้องคิดกำไรมีที่ได้มา
เบากายาเบาหัวใจไร้กังวล

     มาร่วมกันมาแบ่งสรรปันความดี
ตามกำลังที่ตนมีจะเกิดผล
มีกำลังกายหรือสินทรัพย์อยู่มากล้น
สำนึกตนอุทิศตัวอย่ากลัวเกรง

๑  มีนาคม  ๒๕๔๘				
28 กุมภาพันธ์ 2548 11:40 น.

ยังก้าวเดิน...

ส้มเกลี้ยง

มุ่งไปที่สุดปลายฟ้ากว้าง
แม้หนทางยังไกลใจไม่หวั่น
หากมีแรงลุกได้จะฝ่าฟัน
จวบถึงวันหน้ากลบฝังยังผืนดิน

	มุ่งหน้า..มุ่งหน้าสู้อยู่ต่อไป
           สู้สิ่งใดใดให้กิเลสสิ้น
           ทิ้งของหนักออกไปใจโบยบิน
           สู้แดนดินสงบสิ้นซึ่งห่วงใด

๒๘ กุมภพันธ์ ๒๕๔๘				
26 กุมภาพันธ์ 2548 06:42 น.

ข้าวปลูกคน

ส้มเกลี้ยง

เพียงหนึ่งเมล็ดที่หลุดร่วง
            จากเรียวรวงสู่พื้นดินถิ่นเหมาะสม
            ก็เติบใหญ่ให้กล้างามมาเชยชม
            แล้วทอรวงลู่ลมคงพันธุ์มา

                           จงปลูกความงามนี้ไว้ในใจเจ้า
                    เหมือนปลูกข้าวเติบใหญ่ได้หุงหา
                   เป็นกำลังกับทุกชนคณนา
                   ให้หันมาเพาะไว้ในใจตน

  ๒๗  กุมภาพันธ์  ๒๕๔๘				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟส้มเกลี้ยง
Lovings  ส้มเกลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟส้มเกลี้ยง
Lovings  ส้มเกลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟส้มเกลี้ยง
Lovings  ส้มเกลี้ยง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงส้มเกลี้ยง