7 กรกฎาคม 2546 13:36 น.

ง้อ

หนึ่งเดียวคนนี้

รำคาญตัวเอง
ก็ชอบอวดเก่งเคยง้อใครซะที่ไหน
พอเจอเธอคราวนี้ยิ่งแย่จะให้ทำไง
ก็เธอดันไม่ยอมง้อใครก่อนเหมือนกัน
ผลัด ๆกันง้อนะดีหรือเปล่า
จะเอายังไงเล่าหรือจะคาไว้แค่นั้น
ถ้าตกลงก็ดีเธอง้อก่อนแล้วกัน
ต่อไปก็ตาฉัน(แต่ของ้อแค่สั้น ๆ)
จะได้คบกันนาน ๆ...
				
28 มิถุนายน 2546 14:57 น.

เธอ...

หนึ่งเดียวคนนี้

เธอ...คือส่วนหนึ่งของหัวใจ
                                  คือส่วนสุดท้าย..ของความฝัน
                                       คือสัญญา..ว่านิรันดร์
                                       คือคงมั่น..กว่ามั่นคง

                                      เธอ...คือความหมาย
                                     มัดใจกาย..ให้ลุ่มหลง
                                       ยืนหยัด..กว่ายืนยง
                                    และซื่อตรง..ตลอดมา

                                  เธอ...คือทุกสิ่งทุกอย่าง
                                 บนหนทาง..อันเหนื่อยล้า
                         เธอ..เงียบหายไปนาน..กับกาลเวลา
                                แต่แล้วก็กลับมา..ให้ชื่นใจ
บทกลอนไทย				
28 มิถุนายน 2546 14:43 น.

ลืมไม่ได้..ไม่ลืม

หนึ่งเดียวคนนี้

ในวันที่ฟ้าหม่น..
                                 และฝนตกหนักพร่างพราย
                     ไม่มีน้ำตาจะร้องไห้..แปลกไหมใจมันไม่ลืม
                                       ถึงวันที่ฟ้าสีเทา...
                                    วันที่ใจเหงายังปลื้ม
                                 ลืมไม่ได้..ก็ไม่ต้องลืม
                                คงไม่ต้องฝืนใช่ไหม..ใจ
                                      ถึงวันที่ฟ้าสีฟ้า...
                                     วันที่ฝนซาฟ้าใส
                              ไม่ลืมหรอกนะแต่จะทำใจ
                            เป็นเพื่อนก็ได้..(สะใจมั๊ยคุณ)				
28 มิถุนายน 2546 14:26 น.

ไม่แคร์...

หนึ่งเดียวคนนี้

ไม่ได้เย็นชาอย่างที่เข้าใจ
                                  บางครั้งก็อ่อนไหวบ้าง
                                    ดูจากสายตาท่าทาง
                            อาจดูขวาง ๆ แต่ใจยังกว้างพอ
                                    พร้อมจะรับเธอได้
                            มีความรักมากมายถ้าเธอขอ
                              มีห้องอบอุ่นอยู่เพียงพอ
                         ในวันที่เธอเจ็บท้อ..ทรมานใจ
                                 ถึงแม้จะเป็นสอง
                           เป็นรองจากใครหนไหน
                     แต่ใจไม่เป็นรอง..ด้วยรักในหัวใจ
             รักแล้วก็จะรักไป..ไม่แคร์คนใกล้ใจของเธอ
(ขอเห็นแก่ตัวหน่อยนะคะ)
บทกลอนไทย				
26 มิถุนายน 2546 09:04 น.

ทำใจได้เมื่อไหร่ก็จะคืน

หนึ่งเดียวคนนี้

ขอเก็บเพียงแค่วันหวาน
เนิ่นนานเพียงแค่ความฝัน
ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน
ที่เธอมีฉันในใจ
จะเป็นเพียงความคิดถึง
เก็บไว้ซึ้ง ๆ เพ้อ ๆ 
จะเป็นอดีตที่เลิศเลอ
เตือนใจมิให้เผลออีกต่อไป
ขอเก็บเพียงแค่วันหวาน
ที่กำลังร้าวรานหวั่นไหว
แทนความอ้างว้างห่างไกล
ทำใจได้เมื่อไรก็จะคืน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนึ่งเดียวคนนี้
Lovings  หนึ่งเดียวคนนี้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนึ่งเดียวคนนี้
Lovings  หนึ่งเดียวคนนี้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหนึ่งเดียวคนนี้
Lovings  หนึ่งเดียวคนนี้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหนึ่งเดียวคนนี้