29 เมษายน 2549 22:27 น.

แห่งสิงหาคม

หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก

๑).

ในความอึกทึก - มีความเงียบ

อันราบเรียบเงียบเหงาและเบาแผ่ว

นุ่มนวลอ่อนโยนราวขนแมว

ล่องแล้วลอยอยู่มิรู้ลง

ในความฝันสีดำ - มีความขาว


เป็นจุดดาวพราวพุ่งอยู่สูงส่ง

เพื่อทอความงามงดเป็นกลดทรง

ทอดวงแสงวาดอยู่ดาดฟ้า

แหละในความเติบใหญ่ - มีวัยเยาว์

ผุดเงาร้อยเรียงความเดียงสา

ในดวงใจหนักหน่วง - มีดวงตา

เพรียกหาหัวใจแห่งวัยเยาว์

๒).

คล้ายคล้ายกลิ่นทะเลได้เพพัด

แหละคลื่นซัดสะท้อนวันก่อนเก่า

ลำสนสูงยอดนั้นทอดเงา

ลมเป่าหาดทรายฟุ้งฟายมา

คล้ายคล้ายดอกไม้ขาวกลีบเบาบาง

อวดร่างรูปทรงอยู่ตรงหน้า

ในฤดูเมฆขาวเริ่มเทาทา

รอเวลาแตกเกล็ดเป็นเม็ดน้ำ

แห่งสิงหาคม------

สายลมหมาดชื้นเริ่มชื่นฉ่ำ

เธอมาคืนที่ฝันสีดำ

ฝันซึ่งซากซ้ำประจำมา

ในความเจ็บปวดความรวดร้าว

ความหนาวเหน็บหนักนั้นนักหนา

มือเบาเย็นชื่นเธอยื่นมา

ดวงตารอยยิ้มเธอเยี่ยมเยือน

เสียงสนวู่ไหวในสายลม

สิงหาคม---ดวงตาที่ฝ้าเฝื่อน

จับจ้องใบหน้าเธอไว้เพ้อเตือน

ก่อนการเคลื่อนสติสู่ภวังค์!!

๓).

ไกลโพ้น------

ปุยอันอ่อนโยนอยู่โพ้นฝั่ง

ระเบียงที่ดาวละดวงยัง

ระยับปลั่งเปล่งสุกอยู่ทุกดวง

ห้วงแห่งการหลับใหลตามลำพัง

ฉันเพรียกขานความหลังอันลับล่วง

เพ่งอยู่ในความกว้างที่ว้างกลวง

ทั้งปวง---ที่ไร้ที่ไม่มี

ในความเงียบอันมิรู้ตัว

กับความกลัวการหลับอยู่กับที่

ช่วงแห่งนาฬิกาต่อนาที

ลมหายใจที่ช่างแผ่วเบา

ห้วงแห่งการหลับใหลอันยาวนาน

คืบคลานดิ่งดำสู่ความเศร้า

สูญเสียการหวังคาดและวาดเดา

แห่งเค้าดวงหน้าเมตตานั้น

ไกลโพ้น------

ดั่งลอยโกลนเรือร้างอยู่กลางฝัน

เบื้องเหนือดาวดื่นนับหมื่นพัน

พรางแสงเงียบงันอยู่ระยับ

แล้วดอกไม้ก็ร่วงจากดวงดาว

กลีบขาวแสนงามในยามหลับ

แอมโมเนียฉุนจัดสัมผัสรับ

และดวงตาดำขลับจ้องจับมา

๔).

ฉันมองโลกด้วยตาเพียงข้างเดียว

โน้มเหนี่ยวจักรวาลด้วยควานหา

อธิบายสิ่งสรรพเพียงหลับตา

เยียวยาความบอดใบ้มอดตน

จึงรู้---ในความงามมีความเศร้า

ครึ่งค่อนวัยเยาว์ช่างเหงาหม่น

ผิวทะเลที่แดดได้แผดปน

เสียงลมหวิววู่สนลู่ใบ

ปิดตาข้างหนึ่ง---ข้างหนึ่งเปิด

ดูเถิด - เส้นระที่จะไต่

แนวราบระนาบตลอดที่ทอดไกล

แบ่งน้ำกับฟ้าไว้อย่างชัดเจน

โอวัยเยาว์------

การเติบโตแสนเศร้า---และล้อเล่น

กาลเวลาอัดหนีบซ้ำบีบเค้น

หลอมเป็นชีวิตเบี้ยวบิดทรง

ในความฝันสีขาว---มีเงาดำ

ซ่อนงำรอกาลจะสานส่ง

ค่อยเล็มแสงรอบประกอบองค์

เพื่อถล่มล่มลง ณ ตรงนั้น

ตรงที่ดอกไม้ขาวกลีบเบาบาง

อยู่ระหว่างความจริงกับความฝัน

ในความมืดที่เงียบอย่างเฉียบพลัน

และการตื่นที่อันตรธานวัย

๕).

ไกลโพ้น------

ปุยอันอ่อนโยนอยู่โพ้นไหน?

สิงหาคม---คลื่นเดิ่งสนเริงใบ

อึกทึกอยู่ในความวังเวง

เอื้อมคว้าดาวสักดวงจักร่วงมา

ดวงตาแม้ข้าง---ก็ยังเปล่ง

มิติราบโล่งอันโคลงเคลง

ยังเขย่งเหยียดเงื้อมยังเอื้อมคว้า

ฉันมองโลกด้วยตาเพียงข้างเดียว

วิ่นแหว่งบิดเบี้ยวมาเชี่ยวกล้า

จึงดวงใจบอบช้ำ---มีน้ำตา

สูญเสียเค้าหน้าเมตตาใด

ในความเงียบมีความอึกทึก

เสียงหัวใจเต้นตึก---รู้สึกได้

ฉันหลับตาอีกดวงดิ่งทรวงใน

เลื่อนไหลสู่การหลับ---มิรับรู้

ในความฝันสีขาว---มีเงาดำ

ล่มซ้ำซากพื้นที่ยืนอยู่

ระเบียงดาวดาดที่หยาดอณู

จึงปูแสงลาด ณ หาดทราย

แหละในความเติบใหญ่---มีวัยเยาว์

เติบโตมาโง่เขลาและสูญหาย

เบื้องหน้าเธอยืนอยู่---คือผู้ชาย

ผู้ทำลายเด็กน้อยลงย่อยยับ!!

๖).

แห่งสิงหาคม------

กระแสลมพัดหวนเพื่อทวนกลับ

ถ่างความฝันความจริงเพียงนิ่งนับ

กี่คราหลับ? กี่วามหยาดน้ำเกลือ?

เธอผู้มีรอยยิ้มในดวงตา

ผ่านมาเพื่อคุณการอุ่นเอื้อ

มิรับรู้หน่วยตาที่พร่าเครือ

ของชายผู้เลือดเนื้อ---มิเหลือใด!!



รพ.รามาธิบดี
สิงหาคม ๒๕๔๔				
24 เมษายน 2549 21:22 น.

เจ้าชายแสงจันทร์

หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก

เจ้าชายแสงจันทร์

๑).
เธอเอย- 
ฟ้ามืดนั้นจักเผยแสงจันทร์จ้า
สูงสุดสูงสุดเงื้อมสุดเอื้อมคว้า
นวลดวงนวลตานวลใย
นานมาแล้ว - กาลครั้งหนึ่ง
ม้ามีปีกเผ่นผึงไปถึงไหน
ตะกุยฟ้าเมฆแตกวิ่งแหวกไป
จากใจกลางจันทร์ - จากแสงจันทร์
เป็นเส้นแสงแทงตรงมาลงโลก
เบื้องหน้าดวงตาโศกคนช่างฝัน
พอฝุ่นเงียบระลอกจากหมอกควัน
หลังม้านั้น - มีเงาของเจ้าชาย
๒).
เธอกอดตุ๊กตาริมหน้าต่าง
ทอดตาฟ้ากว้างคืนข้างหงาย
หอมแก้วกลีบขาวพราวพราย
กรุ่นโผยโชยสายถึงชายคา
ที่ทางช้างเผือกโน้น - มีดวงดาว
ล้านล้านวาววับวิบอยู่พริบพร่า
ฉันผู้มาจากอีกฟากฟ้า
เก็บแก้วกลิ่นกล้ามาแนบทรวง
หอมเอยหอมชื่นในดื่นดึก
สบตาเธอรู้ลึกความแหนหวง
ดาดฟ้าดาดดาวระดะดวง
ดูสิดาวสียวงจะร่วงมา
เป็นหัวแหวนงามวับประดับก้อย
น้ำงามพร่างพร้อยไร้รอยฝ้า
เป็นปิ่นผมมวยหมาดจากหยาดฟ้า
เป็นเงาตาแวมวามอยู่งามดวง
ฉันเก็บแก้วดาดดินทัดปิ่นเธอ
พึมพำพร่ำเพ้อรักและห่วง
สบตาเธอเห็นเงาของดาวยวง
ที่ฉันล่วงล้ำเข้าในเงาตา
๓).
อยากกอดเธอเนิ่นนานอยู่อย่างนี้
กาแลกซี่อื่นไหนไม่ปรารถนา
ฟังเพลงแสงจันทร์พรรณนา
กระชับเธอเข้ามาแนบหาตัว
เด็กสาวช่างฝันดวงตาเศร้า
โลกนี้สีเทาและทึมทั่ว
ดวงหน้าเธอหม่นคล้ำด้วยความกลัว
มองรั้วลานแก้ว - มองแววตา
แววตาแห่งแสงจันทร์ของเจ้าชาย
ชัดฉายความรักจากดวงหน้า
ยิ่งเห็นยิ่งชัดยิ่งศรัทธา
ยิ่งหวั่นเช้าจะมาเร็วกว่าเป็น
คือความหอมหวาน - ความฝันเอย
นานแล้วไม่เคยจะได้เห็น
ฉันเก็บแก้วดมดอมกลีบหอมเย็น
ร้อยเป็นมงกุฎแก้วอยู่แผ่วเบา
สรวมเศียรเธอ - เจ้าหญิงริมหน้าต่าง
กระชับร่างบางแบบเธอแนบเข้า
จูบแรกใต้แสงจันทร์เธอสั่นเทา
จนเช้าพรายพร่างเป็นกลางวัน
เธอกอดตุ๊กตาริมหน้าต่าง
ฟ้ารางชางสางคลี่สาดสีสัน
ม้าโบกปีกพึบพับขึ้นฉับพลัน
ลานแก้วนั้นเปล่าว่างไร้ร่างใคร
๔).
ที่ทางช้างเผือกโน้น - มีดวงดาว
เด็กสาวแก้มป่องอย่าร้องไห้
ม้ามีปีกควบห้อคืนต่อไป
จะร้อยดาวกำไลมาให้เธอ...

๒๗ กันย์ ๒๕๔๘







// ทำไมผมตอบกระทู้ของคนอื่นไม่ได้ล่ะครับ?   มันจะเหมือนมีหน้าต่างขึ้น แล้วก็หายวับไปเลยครับ				
20 เมษายน 2549 23:38 น.

พลายงาม

หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก

พลายงาม

ว่าพ่อรักแม่เจ้าสักเท่าไหน
จึงเลือกให้เป็นผู้กำเนิดเจ้า
มือพ่อกร้านกรำงานมานานเนา
กอดเยาว์ก็เกรงระคายตัว

ต้องมือแม่นิ่มนุ่มไร้ปุ่มปม
ป้อนนมชมจูบได้ลูบหัว
แผ่วแผ่วเบาเบา - กลัวกลัว
เนียนเนื้อเจ้ามัวเจ้าหมองรอย

ว่าพ่อรักแม่เจ้าถึงเท่านี้
งานที่มีจึงสู้มิรู้ถอย
หยาดเหงื่อเรื่อด่างจนร่างพร้อย
หลับม่อยอกพ่อก็เกรงชื้น

ต้องอกแม่อุ่นอบได้ซบหน้า
หลับตาเป็นสุขจนลุกตื่น
ให้อิงแอบซบอยู่กว่ารู้ยืน
อุ้มอื่นใดนุ่มเหมือนอุ้มเยาว์

ว่าพ่อรักแม่เจ้ามากเท่าไร
จึงเลือกให้เป็นผู้อุ้มท้องเจ้า
อ่อนโยนทะนุถนอมกล่อมเกลา
จูบเบาก็เกรงกระเทือนท้อง

ต้องเพลงแม่หวานหวานกังวานกล่อม
หอมหอมเพลงเห่ทั้งหอห้อง
โยกเยกเอยโยกเยกเจ้าเมฆฟอง
กระต่ายล่องลอยเมฆโยกเยกมา

ก็เพราะพ่อรักเจ้าถึงเท่านี้
จึงหน้าที่สูงส่งอันทรงค่า
ควรแล้วเป็นการของมารดา
มือพ่อหนาหยาบด้าน - ทำงานเอง..

๒๒ พิจิก ๒๕๔๘
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
Lovings  หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
Lovings  หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
Lovings  หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก