Thaipoem คือสนามแห่งวรรณศิลป์...พวกสิ้นคิดจงออกไป

หมึกมรกต

สำหรับกระทู้นี้ อาจจะเป็นกระทู้สุดท้ายที่จะตั้งให้ปรากฏแก่เพื่อนสมาชิก
...
.....กระทู้นี้เพียงเพื่อจะฝากเรื่องราวอันน่าขันและเป็นประสบการณ์ให้สมาชิกคนอื่นๆ
  ...และอยากจะกล่าวขออภัยกับสมาชิกทุกท่าน ที่หมึกมรกตหลงผิดเพียงภาพลวงตาของผู้ที่มีก่อความไม่สงบ(เพราะรักกลอนมากเกินไป จึงทำให้ความโลภ โกรธ หลง ครอบงำ) หลังจากที่ขบคิดกลับเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ...กับการมากล่าวหาและให้ร้ายหมึกมรกต ด้วยการพูดอย่างลูกผู้ชาย แต่ตัวเองกลับมิกล้าแม้แต่จะ log in เพื่อบ่งบอกตัวตนที่แท้จริง ทั้งนี้อาจจะเกิดจากฝีมือของคนๆเดียวที่มีจิตใจไม่ปกติ ทำเป็นใช้นามนั้น นามนี้ เพื่อให้การกล่าวร้ายคนอื่นมีน้ำหนักมากยิ่งขึ้น 
  ...หมึกมรกตเห็นด้วยกับคุณช่อชงโค ที่ควรจะให้ผู้ที่ log in เท่านั้นแสดงความคิดเห็นได้...
  ...และอยากจะฝากถึงเพื่อนสมาชิกคนอื่นๆ ไม่ต้องสนใจและใส่ใจ กับกระทู้ของผู้ไม่หวังดี เพราะเป็นเพียงความคิดเห็นจอมปลอม ไม่จริงใจ...หวังเพียงเพื่อจะทำลายเราเท่านั้น เมื่อความคิดเห็นของผู้ประสงค์ร้ายดังกล่าวปรากฏ ควรทำการลบออกไปทันที...

...และอยากจะฝากถึงผู้ไม่หวังดีว่า ที่นี่คือสนามแห่งความคิด...คือสนามของนักกลอนผู้ที่ได้ชื่อว่ามีจิตใจอ่อนโยน...มีจินตนาการอันแรงกล้าที่จะสร้างสรรค์สิ่งที่มีคุณค่าสู่สายตาอารยชน
...สำหรับผู้ที่มีจิตใจแข็งกร้าวหยาบกระด้าง จงออกไปเสียเถิด แต่ถ้าท่านยั้งดื้อรั้นก็คงไม่เป็นไร เพราะแม้นพระพุทธองค์ ยังทรงทราบและเข้าใจถึงบัวเหล่าที่อยู่ใต้โคลนตม เพราะจะสั่งสอนให้เห็นสัจธรรมเพียงใด ตาก็ยังมืดบอดอยู่ดี แต่ช่างเขาเถิดเพราะหากเขาไม่ยอมโผล่พ้นน้ำ สุดท้ายเขาก็จะถูกสัตว์น้ำกัดแทะจนแหลกสลายหายไปในที่สุด