24 ตุลาคม 2547 15:13 น.
หลักไม้เลื้อย
เจอครั้งแรก..ก็แปลกนัก
เกิดรัก..เด็กเด็ก..อีกแล้ว
ใจเรา..ตัวเรา..ไม่คลาดแคล้ว
เอาอีกแล้ว..เด็กน้อย..สร้างพลังใจ
พบเจอ..ทุกวัน..หวั่นไหว
สบายใจ..คลายเหงา..เฝ้าเพ้อ
รอยยิ้ม..ตราตรึง..เมื่อเจอ
ระเมอ..เพ้อพบ..ทุกวัน
อีกแล้ว..เจ็บปวด..รักเด็ก
ไม่เข็ด..ที่รัก..ปักใจหมาย
ยอมเจ็บ..เมื่อเด็ก..มาทำลาย
ใจเจียนตาย..เมื่อเด็กรัก..ใครอีกคน
พอหรือยัง..เข็ดหรือยัง..กับรักเด็ก
ก็ตอบว่า..ยังไม่เข็ด..กับเด็กน้อย
ก็จะลอง..รักเด็ก..ไม่ยอมปล่อย
ก็จะรัก..เด็กน้อย..ตลอดไป
21 ตุลาคม 2547 08:03 น.
หลักไม้เลื้อย
วันนี้เจ็บปวดร้าวรวดนัก
คนที่แอบรักมาบอกรักคนนั้น
ให้เราสานสายใยแห่งสัมพันธ์
สร้างสรรเชื่อมใยรักของเธอ
ฉันต้องเจ็บเพื่อเธอให้ได้รัก
ใจตระหนักรักร้าวเฝ้าแอบเพ้อ
รู้ว่าความผูกพันในใจเธอ
ไม่เคยเพ้อถึงฉันตลอดมา
แค่เพียงได้พบได้เจอก็ดีเกินพอ
จากนี้ฉันจะไม่ร้องขอความปราถนา
จากใจผูกพันที่มีมา
ขอบอกว่า..ไม่เสียใจ...ที่ได้รักเธอ
10 กันยายน 2547 16:32 น.
หลักไม้เลื้อย
อะไรที่ทำให้เธอคิดว่าความรักของเราจะจบลง
ในเมื่อเธอก็รู้ว่า...ตลอดทั้งชีวิตฉันยึดมั่นแต่ตัวเอง
เธอบอกว่ากลัวฉันจะเปลี่ยนใจ
แล้วฉันก็จะไม่ต้องการเธอ
ไม่มีวันแน่ที่รัก, ไม่มีวันแน่
..................................................
เธอคือเหตุผลที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่
ทุกสิ่งที่ฉันมี...ฉันยินดีมอบให้เธอ
ขอเพียงเธอได้ชื่นชอบฉันก็พอ
30 สิงหาคม 2547 13:31 น.
หลักไม้เลื้อย
ความรู้สึกแรกที่ได้รู้จักเขา
แปลก แปลก ดี ดี อ่อนไหว
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่า..อย่างไร
แค่เห็นครั้งแรกนะ..
หลังจากนั้นผ่านไป
ความรู้สึกที่ดี..ยิ่งดีขึ้นมากกว่าเดิม
ได้พูด..ได้คุย..รู้สึกอบอุ่น
อยากพบ..อยากเจอทุกวัน
แต่ความรู้สึกบางอย่าง
ที่มาขวางความรู้สึกเราที่มีต่อเขา
มันทำให้เราต้องเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจ..เพียงคนเดียว
ถึงแม้ว่า...จะเจ็บปวดก็ตาม
แต่จะเก็บความรู้สึกที่ดีต่อเธอเอาไว้อย่างนี้ตลอดไป
หน้าส่วนตัว
1962
